Monday, June 30, 2014

ดอกฟ้ากับหมาวัด (Out Of Reach) # 13 หมาปิงชวนพี่เอย์เล่นสะกดคำ>>>ERROR




# 13 หมาปิงชวนพี่เอย์เล่นสะกดคำ>>ERROR


เดือนเพ็ญ สวยเย็นเห็นอร่าม   
นภาแจ่มนวลดูงาม
เย็นชื่นหนอยามเมื่อลมพัดมา

แสงจันทร์นวลชวนใจข้า
คิดถึงถิ่นที่จากมา 
คิดถึงท้องนาบ้านเรือนที่เคยเนา

กองไฟ สุมควายตามคอก
คงยังไม่มอดดับดอก
จันทร์เอ่ยช่วยบอกให้ลมช่วยเป่า 

สุมไฟให้แรงเข้า
พัดไล่ความเยือกเย็นหนาว 
ให้พี่น้องเรานอนหลับอุ่นสบาย.......


เสียงเพลงเพื่อชีวิตดังเบา ๆ ออกมาจากร้านส้มตำแม่ตะนาวศรี ร้านอาหารอีสานตำแซบที่คนแถวนี้รู้จักกันดี ลูกชายหนุ่มหล่อน่ารักยอดกตัญญูของเธอชอบเปิดเพลงเพื่อชีวิตเพราะๆให้คุณแม่ของเขาฟังเสมอยามที่มาช่วยจัดหน้าร้านช่วงเช้า

“ปิงลูก ไหนว่าวันนี้ต้องไปทำงานห้องพี่เอย์เขาใช่ไหม ทำไมป่านนี้ถึงยังไม่ไปอีกครับหืม” เสียงคุณนายร้องถาม เธอวางถาดมะเขือเทศที่ล้างจนสะอาดเรียงลงในตะกร้าจนสวยงาม แม่ผมกำลังจัดหน้าร้านอยู่ข้าง ๆ พี่ขม ส่วนผมก็ยกหม้อแกงบ้างยกนั่นยกนี่ออกมาวางช่วย วันนี้แม่ทำผัดหมี่โคราชถาดใหญ่มาก คุณนายทำอร่อยเมนูนี้ขายดีเป็นพิเศษเลย

“ก็ปิงเป็นเด็กดีช่วยแม่อยู่นี่ไงครับ เนอะพี่ขมเนอะ” ผมเดินไปจี้เอวพี่ขมเบา ๆ แม่ยื่นเงินส่งให้สองร้อย แต่ผมรีบห้ามไว้

“ไม่เป็นไรครับแม่ ปิงมีของปิงอยู่  ปิงทำงานหาเงินได้แล้วแม่ไม่ต้องให้ปิงหรอกครับ” ผมจับมือเธอไว้แน่น มือข้างที่เธอกำเงินแบงค์ร้อยที่จะให้ผม แต่แม่ส่ายหัวเบา ๆ

“ปิงครับ แม่คือคนที่มีหน้าที่เลี้ยงดูส่งเสียลูกนะ ถึงปิงจะหาเงินใช้เองได้แล้วแต่ถ้าแม่อยากจะให้ปิงจะไม่รับน้ำใจของแม่เลยเหรอลูก”

“โอ๊ะแม่ครับรับๆๆ ปิงไม่ได้หมายความว่าแบบนั้น ปิงรักแม่นะครับปิงเป็นเด็กดี ปิงไม่ดื้อ ปิงน่ารัก” ผมพุ่งเข้ากอดเอวแม่เลยกลัวเธอน้อยใจคิดมาก รีบรับเอาเงินมาแล้วยัดลงกระเป๋ากางเกงอย่างเร็ว

แม่ยิ้มแล้วรูปหัวผมผมเลยขโมยหอมแก้มเธอฟอดนึงเต็ม ๆ หลังจากนั้นเลยบอกขอตัวออกไปทำงานก่อน แต่แอบเดินไปหาพี่ขมเอาเงินตัวเองหนึ่งพันยัดใส่มือพี่ขมไว้แล้วบอกจุ๊ๆ เก็บไว้ใช้ส่วนตัว พี่ขมลูบหัวผมเบา ๆยิ้มบางส่งให้ น้ำตานี่คลอเชียว


แค่นั้นเช้านี้ก็เป็นเช้าที่ผมมีความสุขมากแล้ว อีกทั้งวันนี้ -เป็นวันเสาร์-

“แค่ร้องว่าอ๊าอิยาอิยา~ ~ อ๊าอิยาอิยาก็พอ~ ~” ผมจอดรถมอไซด์ที่ช่องจอดฮัมเพลงเดินเข้าซุปเปอร์ อิอิ ซุปฯนี้ไม่ค่อยได้มายกเว้นจะมากับพี่เอย์เพราะรู้สึกว่าจะมีแต่ของแพง ๆ แต่ก็นะวันนี้มันจำเป็นนี่นา นี่ผมลงทุนมากเลยนะเมื่อคืนคุยกับไอ้บาสมันบอกสิ่งที่ผมต้องซื้อเพิ่มมีขายอยู่ที่ซุปฯนี้ มันบอกมันเคยเห็นอยู่แถว ๆ ชั้นวางตรงช่องจ่ายตังค์เลือกหยิบได้ตามสบายเลย ผมเข้ามาได้ก็ตรงมาหาสิ่งที่ผมต้องการเลยสิครับ

“เหี้ยแพง!” ผมอุทานเบา ๆ หันซ้ายหันขวาอยู่คนเดียว ทำไมไอ้ที่อยากได้มันแพงวะขวดนึงตั้งสามร้อยกว่าบาท ผมหยิบเป็นขวดสีชมพูขึ้นมา คึคึ กลิ่นมะเขือเทศ? มันจะบังเอิญเกินไปแล้ว ไอ้พี่เอย์มันชอบกินมะเขือเทศพอดีผมใช้ไอ้เจลใสๆนี่กับมัน มันต้องปลื้มปริ่มยิ้มหน้าบานแน่  ถ้างั้นเอานี่แหละแพงหน่อยต้องตัดใจซื้อต่อไปถ้ามันติดใจเดี๋ยวคงซื้อเอาเองเวลาที่เรามาช็อปกัน ตาผมมองลงมาที่อีกชั้นมีขวดที่เขาเขียนว่าน้ำมันแมสสาจอยู่ด้วยผมเลยลองหยิบขึ้นมาดู เอาวะถือเป็นเซอร์วิสพิเศษให้มันก็แล้วกัน อืม แล้วมีอะไรอีกบ้างนะที่ต้องใช้ อ้อลืมไม่ได้สินะสิ่งนี้ แต่นแต๊น~ ถุงยางอนามัยกล่องเดียวก็เหลือแล้วมั้ง ครั้งแรกของมันจะต้องทะนุถนอมมากหน่อยจัดแค่ครั้งสองครั้งพี่เอย์จะพอใจป่ะวะ แม่งเผื่อร้องเอาอีกๆขึ้นมาเดี๋ยวยุ่งยากอีกผมเลยหยิบเพิ่มอีกกล่อง อย่าถามนะว่าแบบไหน ต้องแบบเรียบอยู่แล้วล่ะครับ ไว้มันเชี่ยว ๆ แล้วผมจะจัดแบบขรุขระสามดีอะไรก็ว่ากันไปแต่วันนี้เอาแบบเรียบลื่นไปก่อนละกัน สงสารมัน เอิ๊กๆ



กริ๊ก...
ผมเปิดประตูเข้าไปเสียงเพลงจากการ์ตูนบาร์บี้นี่ดังลั่นเลย พี่เอย์นั่งอยู่ที่โซฟาตัวเก่งนั่นเอง ผมยกนาฬิกาข้อมือขึ้นดูเพิ่งจะแปดโมงกว่า ทำไมวันนี้คุณชายตื่นเร็วจังวะ ผมค่อยๆย่องเข้าไปด้านหลังเบา ๆ

“จ๊ะเอ๋”

พี่เอย์สะดุ้งเบา ๆ มันคงกำลังเพลินกับบาร์บี้คนสวยของมัน เพลงในจอถูกลดเสียงลงแล้ว

“งอนเหรอจ๊ะ คนสวย” ผมกระซิบลงเบา ๆ ที่ข้างหู ก็มันอยากทำหน้างอทำไมเห็นลดเสียงการ์ตูนแล้วนึกว่าจะหันมาคุยมาถามดันนั่งเฉยไม่พูดอะไรเลยนี่ ผมนึกอะไรดี ๆ ออกก็เลย...

“พี่เอย์” ผมเรียกมัน รู้นะว่าปรายสายตามองมาแต่ยังเก็กไม่ยอมหันมาหากันให้ดี ๆ

“พี่เอย์ครับ” ผมเรียกอีก คราวนี้กระซิบให้ใกล้ยิ่งกว่าเก่า พอมันทำท่าจะหันมาผมจัดเลยครับ....

“หากเธอก็รัก เธอก็รู้สึกดีๆเหมือนกัน
แต่เธอก็เขินอายอย่างนั้น ที่จะต้องพูดมา
แค่ร้องว่าอ๊าอิยาอิยา อ๊าอิยาอิยา ก็พอ
และฉันก็ขอเป็นคนนั้นที่ดูแลหัวใจ
ไม่เคยบอกรักใครคนไหนเพิ่งจะมีแค่เธอ
และฉันก็อ๊าอิยาอิยา อ๊าอิยาอิยา เหมือนเธอ
แค่เพียงเท่านี้เป็นอันเข้าใจ

พี่เอย์หน้าแดงหูก็แดง น่ารักมากในสายตาของผมถึงมันจะตัวใหญ่ไปหน่อย มันหายโกรธแล้วชัวร์ๆผมงี้ยิ้มกว้างสิครับ

“ประสาทดีหรือเปล่ามึงอ่ะ” ทำเป็นเก็ก

“มีคนเขาบอกว่าพี่น่าจะมอบเพลงนี้ให้ผมอ่ะ ผมฟังดูแล้วก็เออมันใช่อ่ะนะเลยลองเอามาร้องเล่นดู พี่เอย์ชอบไหมครับความหมายมันใช่ที่พี่รู้สึกกับผมเลยเนอะๆ” 

“บ๊อง”

“บ๊องแต่ก็น่ารักสำหรับพี่แหละ”

อยากเก็กดีนักผมเลยแกล้งจีบคุณชายด้วยคำพูดหวานรื่นหูซะเลยเสร็จแล้วก็เดินผิวปากสบายตัวสบายใจเข้าไปในครัว เห็นคุณชายมองมาตาเขียวปั๊ดเลยผมเลยฉีกยิ้มหวาน ๆ ส่งไปกวนตีนมันได้ผลเลยครับพี่เอย์เขวี้ยงหมอนที่มันนั่งกอดอยู่คงกะให้ลอยมาโดนหัวผมเต็มๆล่ะสิ ไม่มีทางหรอก ฮ่าๆผมรีบคว้าหมับไว้ได้กลางอากาศทันพอดี เห็นมันงอนแล้วน่ารักดีชักจะรอต่อไปไม่ไหวแล้วสิ อิอิ

“ใจร้ายว่ะมาช้าก็โกรธ ร้องเพลงให้ฟังก็เขิน เฮ้อ คนอุตส่าห์ไปศึกษามาเพื่อไม่ให้พี่เจ็บแท้ ๆ ไม่เห็นใจกันเล้ยยยย” ผมเปรยเบา ๆ แอบมองหน้ามันไปด้วยเห็นมันลุกขึ้นเดินเข้ามาแล้ว

“หมาปิงเมื่อกี้มึงพูดเรื่องอะไร”

“ก็เปล๊า~  ผมพูดไปเรื่อยแหละ วันนี้พี่เอย์อยากทานอะไรครับ” ผมรีบเปลี่ยนเรื่องเดี๋ยวไก่จะตื่นเสียก่อน

“ไม่หิว! อิ่มแล้ว”

“อะไรกันน่ะปกติเสาร์อาทิตย์พี่ตื่นสี่โมงเลยนะ ใครจะรู้ล่ะครับว่าวันนี้พี่เอย์จะตื่นเร็วแบบนี้  งอนเหรอ”

“จิ๊”

ผมรู้แหละครับถ้ามันทำเสียงจิ๊จ๊ะในลำคอแบบนี้คงอยากให้ผมง้อมั้ง พี่เอย์นับวันขี้งอนว่ะ แต่ก็ไม่เป็นไรหรอกครับผู้หญิงก็ต้องขี้งอนเป็นธรรมดา ไว้เดี๋ยวไปง้อบนเตียงละกันเนอะ

“ถ้าผมบอกว่าผมแวะไปที่ไหนก่อนมาที่นี่นะ พี่จะต้องรีบขอบคุณผมแบบงาม ๆ เลยนะรู้รึเปล่า”

“มึงไปที่ไหนมา ทำไมกูต้องขอบคุณมึงด้วย”

“เอ๊า ต้องขอบคุณดิ่ คึคึคึ” ก็จริงนี่ครับผทคนนี้อุตส่าห์ตั้งใจสละทั้งเงินทองทั้งเวลาเพื่อซื้อไอ้อุปกรณ์เสริมแปลก ๆ นั่นก็เพื่อช่วยลดทอนความเจ็บปวดของมันถ้ามันรู้นะมีแต่ต้องขอบคุณผมเหอะ

“ไม่บอก ไว้กินข้าวเสร็จเดี๋ยวพี่รู้เอง วันนี้น้องปิงจัดว่าเด็ดนะครับนะ พี่เอย์เตรียมตัวใช้เสียงอันเซ็กซี่ของตัวเองเรียกชื่อผมได้เลย คิคิคิ”

เรื่องอะไรผมจะบอกมันว่าผมไปที่ไหนก่อนมาที่นี่ เดี๋ยวเกิดรู้แล้วงอนขึ้นมาอีก วันดี ๆแบบนี้จะพาลหมดอารมณ์ไปเสียก่อน ผมยิ้มกว้างขณะลงมือเริ่มทำอาหารพี่เอย์เดินกลับไปนั่งดูทีวีอยู่ที่เดิมแล้วผมเห็นนะมันหันกลับมามองอีก ผมก็ส่งยิ้มดิครับจะให้ทำยังไง วันนี้จะให้คุณพี่อารมณ์เสียไม่ได้เด็ดขาดเพราะมันจะมีผมต่อความอดทนของอีโมชั่นบนเตียง ยิ่งภาพในหนังจีวีที่ดูกับพวกไอ้บาสไอ้วุฒิวันนั้นยังติดตาผมอยู่ด้วย คุณเชื่อดิผมน่ะจะไม่ทำให้พี่เอย์ของผมต้องเจ็บปวดแบบนั้นเลย

“พี่เอย์ทานข้าวครับ อาหารเสร็จแล้ว” ผมเรียกมันขณะวางอาหารจานสุดท้ายลงบนโต๊ะ ทุกอย่างเรียบร้อยดีแล้วผมถอดผ้ากันเปื้อนออก จานของพี่เอย์เป็นสงัดส่วนของผมเป็นข้าวผัดกุ้งจานโตๆเลย ฮิ ก็แน่สิพี่เอย์น่ะต้องกินอะไรเบา ๆ สบายท้องสบายตัว  ส่วนผมน่ะต้องเต็มที่ไปกับพลังงาน จุ๊ๆคุณก็รู้ใช่ไหมเวลาทำอย่างว่ากันพี่เอย์มันตัวใหญ่ผมต้องใช้แรงเยอะเพราะฉะนั้นเช้านี้ผมจะตุนพลังงานจากคาร์โบไฮเดรตและโปรตีนเยอะๆไปเลย

“ทำไมของกูถึงเป็นสลัด” มันมองจานผมกับจานมันสลับกันนั่งลงแล้วเงยหน้าถามผม

“สลัดนี่แหละครับดี เหมาะกับพี่มื้อนี้ที่สุด เบาท้อง สบายตัว แล้วก็แถมด้วยความสดชื่นของผักและผลไม้ มีครีมหวาน ๆ ราดด้วยนะ พี่เอย์ชอบมะเขือเทศใช่ไหม  อ่ะนี่ผมตักให้เยอะๆเลย” ผมตั้งใจบริการมันอย่างดี คือผมหวังดีกับมันจริงนะ

“ไม่เอากูจะกินข้าวผัดกุ้ง” อ้าวตายห่า มันทำไมพูดอะไรแบบนั้น  พี่เอย์หน้างอลงนิด ๆ เม้มปากมองผม

“มึงผัดตั้งเยอะกูขอกินด้วยนิดนึงดิ่” มันว่าแล้วลุกเลยครับ ลุกขึ้นไปเอาจานเล็กมายื่นให้ผม คงอยากให้ผมตักแบ่งให้แหง ๆ ไอ้ปิงแย่จริง ๆ ครับรู้ทั้งรู้ว่าคุณชายชอบข้าวผัดกุ้งยังจะทำล่อหน้ามันเสียได้

“ปิง มึงตักมาดิ หวงกับกุด้วยเหรอ เอาครึ่งนึงเลยะ มึงกินไม่หมดหรอกมันเยอะ”

“พี่เอย์ผมว่าสลัดก็......

“สลัดกูก็จะกิน วันนี้กูหิวจะกินเยอะๆเลย เมื่อคืนอ่านหนังสือดึกวันนี้กูต้องการพลังงานแบบเต็มที่”

“พี่คือว่า ผมว่า.....

“อย่าเรื่องมาก ไม่งั้นมึงสลับจานกับกูเอาข้าวผัดกุ้งมาแล้วมึงเอาสลัดไปกิน”

“เย้ยยยย” พี่เอย์เร็วมากครับมันสลับจานผมไปหามันแล้วจ้วงช้อนเข้าปากเลย เจาะตรงกลางอีกต่างหาก ผมงี้หน้าเหรอหราไปหมด

“อร่อยว่ะปิง มึงชิมดูป่ะ อ่ะกูแบ่งให้นิดนึง” จานที่มันเอามาตกลงคือแบ่งออกมาให้ผมนิดนึงจริง ๆ นะครับ ผมหน้างอเลยสิอุตส่าห์เตรียมตัวหวังดีกับมันแท้ ๆ อะไรกันกินมื้อหนักขนาดนี้จุกแย่เลยนะ ผมนั่งมองมันกินแล้วก็จินตนาการไป บรึ๋ยย ขยาดแทน

“กินดิ สลัดนั่นไหนมึงว่าอร่อยนักหนากินสิครับน้องปิง หึหึหึ” ผมเบะปากใส่มันไปทีตกลงคือมื้อนี้สลัดเป็นของผมใช่ไหม ไอ้คุณชายบ้าเอ๊ยคอยดูนะเดี๋ยวมันจะรู้สึก จุกขึ้นมาพี่ปิงช่วยน้องเอย์ไม่ได้นะครับนะ อย่าแหกปากร้องเสียงดังลั่นห้องละกัน กร๊ากกก

“ยิ้มได้แล้วดิ่”

“ช่างผมเหอะน่า”

“หึหึหึ”  พี่เอย์กวนตีน

“พี่เอย์ครับ วันนี้พี่จะไปไหนรึเปล่า” ผมถามขึ้น สลัดที่กำลังกินพร่องไปแล้วกว่าครึ่ง เออมันอร่อยจริงนะน้ำสลัดยี่ห้อนี้หอมดีผมชอบเลย

“ไม่นะว่าจะอ่านหนังสือกับแก้งานนิดหน่อย ทำไมมึงอยากไปไหน”

“เปล่าครับ แค่ถามดู” ผมฉีกยิ้มส่งไป จะอยากไปที่ไหนทำไมล่ะครับวันนี้อยากใช้เวลาอยู่กับพี่นี่แหละ อยู่กันแบบฉองต่อฉอง

“ทำหน้าตาประหลาดนะมึงตั้งแต่เช้าแล้ว มีอะไรรีบสารภาพกับกูมา”

“เปล๊า ไม่มี๊ ไม่มีจริง ๆ ไม่มี” ผมรีบปั้นหน้ากลบรอยยิ้มหื่น ๆ เมื่อตะกี้ให้มิด

“อย่าให้กูจับได้นะมึง ถ้าไม่บอกแล้วกูรูเองนี่มึงจะโดนหนักเป็นสองเท่าเลยนะ” มันใช้ส้อมชี้มาที่ผม ทำหน้าคาดโทษอย่างกับรู้ว่าผมคิดจะทำเรื่องอะไร ผมเริ่มใจคอไม่ค่อยดีไอ้คุณชายบ้าแม่งขู่กันเก่งจริง ๆ ไม่ได้ๆผมต้องเข้มแข็งไว้คิดจะกอดคนอย่างมันผมต้องแมน แมนกว่าที่เคยแมน ฮึ่มม

“เดี๋ยวกินข้าวเสร็จก่อน แล้วผมจะบอกพี่” ผมก็มีแผนของผมเหอะ  วันนั้นพี่เอย์มาจับก้นผมบอกให้รู้ว่ามันอยากใช่ไหม เดี๋ยววันนี้ผมจะทำในแบบของผมบ้างจะได้บอกให้มันรู้ว่าผมเองก็อยากเป็นเหมือนกัน

หืม? อะไรนะครับ ตอนนี้กลางวันงั้นเหรอ  ช่างดิ่ ผมไม่สนอ่ะกลางวันกลางคืน ในห้องมันถ้าอายปิดไฟก็มืดแล้ว หรือถ้าจะเปิดไฟผมก็ไม่เกี่ยงหรอก ปิงซะอย่างกลางแจ้งยิ่งดี ชอบบบบ คึคึคึ

หลังจากเราสองคนทานกันเสร็จผมล้างจานสองใบเรียบร้อย เดินเข้ามาหามัน พี่เอย์นั่งดูทีวีอยู่แต่ในมือมีชีตอะไรสักอย่างน่าจะเป็นวิชาที่พี่เขาเรียนนั่นแหละมันใส่แว่นด้วยนะ

“พี่เอย์” ผมทิ้งตัวนั่งลงข้าง ๆ มัน คือเบียดแม่งสุดๆอ่ะ ถ้านั่งตักได้คงทำไปแล้วแต่ผมว่าแบบนั้นจะไม่ค่อยเหมาะเพราะผมเป็นผู้ชายถ้าอยากได้ฟีลแบบนั้นคงต้องให้พี่เขามากกว่านะที่เป็นฝ่ายนั่งตักผม มันหันมามองผมนิดหนึ่งแล้วขยับออกนิดๆให้ผมนั่งดี ๆ

“พี่เอย์ครับ” ผมกระแซะชิดเข้าไปอีก มันก็ขยับออกอีกนิด คงสงสัยว่าที่นั่งก็มีตั้งเยอะจะมานั่งเบียดอะไรกูนักหนา แต่ผมไม่สนใจตรงจุดนั้นแล้ว ตอนนี้ผมขึ้นแล้วครับ

“พี่เอย์ครับ” ผมเรียกอีก คราวนี้ทำเสียงเซ็กซี่ด้วย

“อะไรของมึง นั่งดีๆดิ่” คราวนี้มันหันมาเลย ไม่ขยับออกแล้วแต่สายตานี่บอกให้รู้ว่าผมควรจะขยับออกได้แล้วคือจะชิดใกล้ไปไหน ผมคว้าหมับมือมันไว้เลยสิครับมันชะงักไปนิดแล้วหันมองหน้าผม ผมปล่อยเวลาทิ้งไปครู่หนึ่งก่อนเบียดเข้าไปอีก คือปกติถ้าผมจีบผู้หญิงนี่ผมนั่งชิดขนาดนี้แล้วยังจับมืออีกผู้หญิงเขาจะซบมาที่ไหล่ผมแล้วนะ แต่ไอ้พี่เอย์ยัง มันยังเฉยอยู่ผมก็เลย...

หมับบ!!

“เฮ้ยย!! อะไรของมึง” พี่เอย์สะดุ้งทันทีที่ผมคว้าเอามือมันมาจับก้นผมอีกครั้ง หน้ามันนี่เครื่องหมายเควชั่นมาร์คขนาดใหญ่เต็มจอมาก ผมเลยยิ้มหวานส่งให้เป็นคำตอบ พี่เอย์เริ่มคิ้วขมวดคล้ายคนไม่เข้าใจผมหนักขึ้นเรื่อย ๆ

“นั่นแหละ” ผมขยิบตามองมันด้วยสายตาที่เรียกว่าสื่อความนัยน์แบบสุดๆ พี่เอย์ยังทำหน้าเอ๋ออยู่ผมเลยกระแซะหนักๆเข้าไปอีก

“นั่นแหละๆ” คือผมอายเหมือนกันนะ แต่ความอยากมีมากกว่า คือก็คิดไว้แล้วไง มันจะบื้อไปไหนวะ ผมทำขนาดนี้แล้วยังไม่ยอมลุกชวนผมเข้าห้องอีก

 “พี่เอย์ครับ เราเข้าไปคุยกันในห้องไหมพี่” ในเมื่อมันไม่พูดผมพูดเองก็ได้ เดี๊ยะๆ เดี๋ยวจัดหนักๆน้องเอย์อย่ามาร้องกับพี่ปิงนะขอบอก ทำให้พี่ปิงต้องมานั่งอายชวนคนเข้าห้องอยู่เนี่ย เดี๊ยะเหอะ

“เอาจริงเหรอมึง” หน้าตาพี่เอย์แม่งตลกตื่น ๆ ยังไงไม่รู้ จะกลัวอะไรนักหนา ทำอย่างกับไม่อยากเชื่อว่าผมจะเป็นฝ่ายชวนแบบนี้ แต่อย่างน้อยมันก็เข้าใจแล้วว่าผมหมายความว่ายังไง

“จริงสิครับ ป่ะ ผมพร้อมแล้ว” ผมถอดแว่นมันออกวางไว้ที่โต๊ะแล้วลุกขึ้นยื่นมืออกไปหามัน พี่เอย์นี่ผมว่ามันยังนั่งอึ้งอยู่เลยนะครับ คงยังเซ่อไม่หาย ไม่เห็นจะมีอะไรนี่ผมผู้ชายนะเวลาจะชวนผู้หญิงเข้าห้องก็ต้องเป็นฝ่ายเริ่มก่อนอยู่แล้ว ยิ่งพี่เอย์ทำท่าอาย ๆ ไม่เคย ๆ แบบนี้ผมยิ่งกระหยิ่มยิ้มในใจเลยสิครับ มันอาจจะช่ำชองเรื่องผู้หญิงก็จริงแต่ชายกับชายผมมั่นใจว่าผมจดจำมาดีก็แล้วกัน

“ลุกเร๊ววว จับมือผมนะ” ผมขยิบตาให้เป็นการล่อมันกลาย ๆ ว่าให้ยื่นมือส่งมาให้ผมได้แล้ว เหมือนพี่เอย์ชั่งใจนิดนึงในที่สุดมันค่อยยื่นมือออกมาผมคว้าหมับแล้วดึงมันลุกเลยสิครับ จะช้าอยู่ทำไมในเมื่อตัดสินใจจะทำแล้วผมไม่ถอยนะดึงมือมันเดินไปที่ห้องนอนเลย

“มึงแน่ใจแล้วนะปิง  เร็วไปไหมกูรอได้นะ” ก่อนเราจะก้าวขาเข้าไปในห้องพี่เอย์กระตุกมือผมไว้

“พี่กลัวเหรอครับ” ความหมายของผมคือ พี่เอย์น่าจะกลัวว่าตัวเองจะเจ็บอะไรแบบนั้น นี่ผมจะทำยังไงนะถึงจะทำให้มันมั่นใจในตัวผมได้

“อือกลัว กลัวว่าจะทำมึงเจ็บ” หืออ?? ทำไมพี่เอย์พูดอะไรแบบนี้วะ ผมฉุกคิดนิดๆ แต่ก็นึกขึ้นมาได้ไอ้บาสมันเคยบอกไว้

“บางทีเราก็ต้องอดทนพี่ ไม่ใช่ว่าฝ่ายรับจะเจ็บอยู่คนเดียว เรานี่แหละที่จะตาย รูแม่งเล็กนิดเดียวกว่าจะดันเข้าไปจนสุดได้คนที่ต้องอดกลั้นทั้งเสียวทั้งเจ็บน่ะมันคือพวกเราพี่”

อ้อออ ที่แท้พี่เอย์กังวลเรื่องนี้เอง ผมยิ้มเลยสิครับ ปัญหานี้ผมคิดมาก่อนแล้ว ไม่งั้นจะแวะไปซื้อเจลซื้อครีมมาทำไม ทุกอย่างคือมันต้องขยายยยยยได้ คึคึ

“พี่เอย์ไม่ต้องคิดมากนะครับ ผมมีวิธี เราสองคนรับรองเจ็บน้อยที่สุดเลย”

“มึงแน่ใจแล้วนะปิงกูถามอีกครั้งเพราะถ้ากูเดินเข้าไปแล้วมึงจะเปลี่ยนใจไม่ได้อีกเลยนะ” อั๊ยยะ~ ทำเป็นซีเรียส

“แน่ใจครับผม มามะเข้าไปกันเถอะนะ เร๊ว” ผมแสดงสีหน้ามั่นใจให้มันเห็น

“งั้นขอบอกไว้อีกอย่าง กูเป็นเป็นคนขี้หึง หวงของ เอาแต่ใจ และที่สำคัญกูมีเซ็กในแบบที่ไม่ค่อยเหมือนใคร มึงแน่ใจแล้วใช่ไหม”

หืมม

ซะ....ซะ....เซ็กในแบบที่ไม่เหมือนใครคืออะไรกันวะ? ไอ้พี่เอย์แม่งพูดอะไรของมัน เซ็กก็คือเซ็กมันจะอะไรนักหนา

“คะ...คือ แบบไหนครับ อะไรคือเซ็กแบบที่ไม่เหมือนใคร” ผมถามเสียงขาดๆหาย ๆ หรือว่ามันจะชอบให้ผมทำแรง ๆ มัดมือมัดขาใช้แซ่กุญแจมือจุดไฟรนเทียนอะไรแบบนั้นเหรอวะ ตายห่า หรือมันจะชอบให้ผมทรมานมันอย่างว่าจริง ๆ ไอ้ผมน่ะไม่มีปัญหาหรอกแต่ตัวมันจะทนได้แน่เหรอ ท่าทางคุณชายจ๋าซะขนาดนั้นไหนว่าชอบความสะอาดแต่อยากมีเซ็กแบบแปลกๆนี่แน่ใจเหรอวะ

“หรือว่าพี่เอย์เป็นพวกชอบความรุนแรงเหรอครับ”
“เปล่า ไม่ใช่แบบนั้น” อ้าวงั้นก็ไม่มีปัญหาดิ่

“ถ้าไม่ใช่เรื่องรุนแรงอะไรนั่นผมก็ไม่มีปัญหาหรอกครับ ผมไม่อยากให้พี่เจ็บตัวก็แค่นั้น”

“มึงว่าอะไรนะ กูฟังไม่ถนัด เมื่อกี้มึงพูดว่าอะไร”

“ปะ...เปล่าครับ เราเข้าไปกันเถอะ” ผมเลยจูงมือมันเดินเข้ามาด้านใน พอมาถึงในห้องผมก็นั่งลงที่เตียงเลย มันยืนมองผมอยู่

“พี่อยากอาบน้ำไหม” ผมถามเอาใจแบบสุดๆ

“ไม่อ่ะ”
พี่เอย์เดินไปเปิดลิ้นชักเหมือนกำลังหาอะไรสักอย่าง ผมนึกขึ้นได้ว่าตัวเองเตรียมอุปกรณ์มาเรียบร้อยแล้วแต่ดันลืมเอาเข้ามาซะนี่

“พี่เอย์เดี๋ยวผมมานะครับ ออกไปเอาของแปป”

“อือเดี๋ยวกูจะเข้าห้องน้ำเหมือนกัน”

อึ๋ยย เป็นอย่างที่ไอ้บาสว่าจริง ๆ ไอ้เพื่อนดีไอ้เพื่อนเหี้ยไอ้เพื่อนประเสริฐ ถ้าวันนี้ลุล่วงไปได้ดีนะพ่อจะซื้อขนมไปเส้นมันสักห้าสิบบาท

“ฝ่ายรับน่ะส่วนใหญ่ก่อนจะมีอะไรกันเขาจะขอตัวเข้าห้องน้ำก่อนเสมอแหละ ลูกพี่ก็รู้ใช่ไหมล่ะไอ้ส่วนน่ารักทางด้านหลังน่ะเขาก็ต้องล้างต้องคว้านให้มันสะอาด ก็คงจะอายเรานั่นแหละนะ อิอิ”

คึคึคึ ผมฉีกยิ้มเดินไปหยิบขวดเจลกับกล่องถุงยางในกระเป๋า พอเดินกลับเข้ามาพี่เอย์อยู่ในผ้าเช็ดตัวสีขาวผืนเดียวเรียบร้อยแล้ว โฮกกกกก~  พ่อคุณเตรียมตัวดีมาก เออผมก็สงสัยนะครั้งแรกของมันจริงป่ะวะไม่ใช่เคยรับให้ใครเขามาหลายคนแล้วหรอกนะ คิดไปแล้วก็เริ่มหงุดหงิด จิ๊!

“ทำหน้าอะไรของมึงอีก มาดิ่ ไปเอาอะไรมาน่ะ” ผมสลัดความคิดฟุ้งซ่านแล้วเดินยิ้มเข้าไปหามัน กองไอ้ของที่ซื้อมาลงที่เตียง

“โฮ่ววว เตรียมพร้อมดีนี่หว่า หึหึหึหึ” พี่เอย์อมยิ้มนั่งลงข้าง ๆ ของพวกนั้น

“หัวเราะอะไรเล่า ผมช่วยพี่นะยังไม่รู้ตัวอีก”

“รสมะเขือเทศด้วยเหรอเนี่ย ขอบคุณนะครับ น้องปิง” มันว่าจบแล้วดึงแขนผมให้เดินเข้าไปหามัน พี่เอย์ทำไมแรงเยอะจังวะดึงทีเดียวผมปลิวเข้าไปอยู่ในอ้อมอกมันเลยอ่ะ

“เริ่มเลยไหม” จะกระซิบเสียงเซ็กซี่ทำซากไปเหรอพี่ครับ  ผมต่างหากที่ต้องเป็นฝ่ายถาม

“ดะ...เดี๋ยวก่อนครับพี่” ผมดันหน้าอกมันไว้ ขยับตัวนั่งดี ๆ คือตอนนี้ผมนั่งอยู่บนตักมัน คือว่าท่ามันไม่ใช่อ่ะผมว่า ผมเลยต้องจัดการท่าทางตัวเองใหม่ พอคิดว่าน่าจะโอเคใช้ได้แล้วผมก็โอบมันเลยสิครับ ผมผู้ชายนะต้องเป็นฝ่ายบุก พี่เอย์ยิ้มใญ่เลย สงสัยคงคิดว่าผมรู้งานดีมาก

“มึงจะเป็นคนคุมเกมเหรอ” มันถามเพราะตอนนี้ผมผลักมันลงที่เตียงแล้ว ตัวผมคร่อมทับตัวมันอยู่ คุณต้องไม่ลืมนะว่าพี่เอย์ใส่แค่ผ้าเช็ดตัวผืนเดียวส่วนผมตอนนี้ยังเต็มชุดเสื้อยืดกางเกงยืดแบบห้าส่วนจั๊มขา

เวลามีเซ็กส์ผมไม่ชอบพูดมากนะครับเพราะงั้นไม่จำเป็นต้องตอบคำถามมันหรอก ก้มลงไปจูบปิดปากแม่งเลย ตำแหน่งตอนนี้ถูกต้องที่สุดแล้วมือพี่เอย์เลื่อนขึ้นมาลูบมาจับเอวผมไว้มันสอดมือเข้ามาข้างใน พี่แม่งจูบโคตรเชี่ยวทำไมผมถึงรู้สึกว่าตัวเองสู้มันไม่ได้เลยวะให้ตายเหอะ นี่ผมงัดเอาทุกไม้จูบที่เรียกว่าเด็ดออกมาแล้วนะยังรู้สึกว่าโดนมันคุมเกมส์เอาไว้เลย ผมเลยรีบถอนริมฝีปากออกแล้วเลื่อนไปไซร้แถวลำคอมันแทน พี่เอย์ตัวหอมมากอะไรวะเมื่อกี้มันอาบน้ำใหม่ด้วยเหรอ

“ปิง” เสียงทุ้มต่ำเรียกเบา ๆ ผมเลยเงยหน้าขึ้นมอง มันจับชายเสื้อผมถกขึ้น ผมรู้งานยืดตัวขึ้นแล้วถอดเสื้อที่สวมอยู่ออกทางศีรษะทันทีหลังจากนั้นก้มลงมาหวังจะไซร้ที่ซอกคอมันต่อ พี่เอย์จับตัวผมขึ้นไปจูบปิดปากกับมันอีกรอบ ตายห่าตายๆผมจะทำยังไงดีไอ้พี่เอย์แม่งจูบเหี้ยอะไรของมัน โคตรจะรู้สึกดีเลย  อืมม~ ~

ผมหลับตาพริ้มแม่งอะไรจะเกิดกูไม่สนแล้วตอนนี้เคลิ้มกับรสจูบของคุณชายมาก คุณเชื่อไหมกางเกงผมหลุดออกจากตัวตอนไหนผมไม่รู้สึกตัวเลยสักนิดเลยนะ มือของมันนี่ซุกซนสุดยอดอ่ะทั้งจับทั้งบีบก้นผมมั่วไปหมด สรุปคือตอนนี้ทำไมผมถึงถอดเสื้อผ้าหมดอยู่ฝ่ายเดียวแบบนี้วะ ผ้าเช็ดตัวพี่เอย์ยังไม่หลุดออกจากเอวเลยด้วยซ้ำ ปกติแล้วต้องเป็นฝ่ายหญิงไม่ใช่เหรอที่ล่อนจ้อนก่อน

แว๊กกกกกกกกกก

ผมร้องเสียงหลงมันรีบเข้าประกบปากผมไว้ พี่เอย์แม่งเหี้ยมันพลิกผมลงมาอยู่ข้างล่างส่วนตัวมันขึ้นคร่อมผมไว้แล้วเรียบร้อย ผมตกใจนิดหน่อยแต่ไม่เป็นไรแล้ว ยังไงก็ได้บางทีมันอาจอยากเป็นฝ่ายอยู่ข้างบนบ้างไรบ้าง

“ชู่ว์ไม่เสียงดังนะ เดี๋ยวพี่จะอ่อนโยนให้ ปิงไมต้องกลัวนะครับ” คำพูดแบบนี้รู้สึกคุ้น ๆ ว่ะ เหมือนกับว่าผมจะเคยใช้พูดกับผู้หญิงมาก่อน

“พะ...พี่เอย์” ผมครางเรียกชื่อมัน คือตอนนี้กำลังโดนไซร้คออยู่  แล้วมีความรู้สึกว่ามันไม่ใช่แล้ว คือมันแปลก ๆ

“พะ...พี่จะเป็นคนทำเหรอ” ผมรีบถามตะกุกตะกัก แต่ดูเหมือนมันจะไม่ได้ฟังเลยระดมจูบลงมาที่ซอกคอผมอย่างเดียว

“ใช่ครับ”

“ผมหมายถึงพี่จะเป็นฝ่ายคุมเกมส์ใช่ไหม”

“อือฮึ” มันส่งเสียงอู้อี้ขึ้นจมูกคงกำลังสูดดมตามซอกตามผิวที่จมูกกับปากมันจะลากไปถึง ผมกระตุกปมผ้าเช็ดตัวมันออกคิดว่าน่าจะได้ที่แล้ว มือผมเริ่มปัดป่ายไปตามที่นอนคือกำลังควานหาขวดเจลว่ามันจะอยู่ตรงไหนกันวะ จำได้ว่าวางไว้แถวนี้นี่นา คือมันต้องใช้ขยับขยายช่องทางก่อนไง ผมเลยคิดว่าในเมื่อมันอยากอยู่ตำแหน่งด้านบนผมก็จะขยับขยายให้มันในท่านี้ไปเลย

“อ๊ะ” เสียงผมเอง ไอ้คุณชายมันกัดลงที่คอแล้วดูดๆเลีย ๆ อะไรของมันนั่นแหละ ผมสะดุ้งนิดหน่อย ตาคือตอนนี้กำลังจดจ่ออยู่กับการหาเจลมาก

“พี่เอย์”

“ครับ” มันตอบผมนะแต่ไม่เงยหน้าขึ้นมา กลับลากริมฝีปากลงไปครอบครองอยู่แถว ๆ หน้าอกผม ผมขึ้นเลยสิครับตายห่าดูดปากแม่งยังพอทน ไซร้คอเหรอยังพอได้ พอลงมาถึงยอดอกเท่านั้น ขุ่นแม่ขา...น้องปิงไม่ไหวแล้ว ผมพลิกตัวออกจากตัวมันทันทีคุณอย่าลืมเราสูงพอกันนะผมไม่เตี้ยกว่ามันมากนักหรอก เห็นมันนั่งเอ๋อมองอยู่แต่ผมไม่สนใจมองหาเจลของผมต่อ มันดึงผมเข้าไปจูบใหม่อีกครั้ง คราวนี้แม่งโคตรของความรุนแรงดันผมกดลงที่เตียง

“พี่เอย์เดี๋ยวครับ” ผมรีบยันหน้าอกมันไว้ มันเงยหน้าขึ้นมองคงกำลังคิดว่าผมเป็นอะไร

“ผมหาเจลไม่เจออ่ะ” แค่นั้นแหละครับมันอมยิ้มยื่นส่งมาให้ผมเลย ที่แท้ไอ้พี่เอย์แม่งซ่อนไว้ใต้หมอนนี่หว่า

“เดี๋ยวกูทาเอง มึงนอนเฉยๆเหอะทำตัวสบาย ๆ เลย”

หุยยย ทำไมใจดีวะมีการบอกจะทาเองด้วย ผมยิ้มเลยสิครับ บางทีไอ้คุณชายมันคงชอบขี่ม้าแหละผมว่า ปล่อยให้มันทาเองเสร็จแล้วก็นั่งทับผมเองเหมือนไอ้คนที่อยู่ในหนัง คึคึ คงเซ็กซี่น่าดู  พี่เอย์ค่อยไล่จูบลงไปวนเล่นอยู่แถวหน้าท้องผมนี่เกร็งแบบสุด ๆ โอ้วววทำไมมันเหมือนได้ขึ้นสวรรค์แบบนี้วะอีกนิดพี่อีกนิดต่ำลงอีกนิด อื้มมแบบนั้นต่ำอีกต่ำอีกอ่าาพี่แม่งสุดยอดอ่ะรู้ได้ไงว่าผมชอบให้จูบตรงนั้นเอากับผู้หญิงยังไม่มันส์เท่านี้เลยนี่ขนาดยังไม่ได้เข้าขั้นสุดยอดเลยนะ อู๊ววรู้สึกดีมากจริง ๆ ผมหลับตาพริ้มเลยลืมเรื่องเจลไปแบบสนิทใจช่างมันเหอะมันจะทาตอนไหนก็เรื่องของมันตูดมันนี่หว่ามันอยากไม่ขยายไว้ก่อนก็ช่างดิ่ตอนนี้ผมอารมณ์ขึ้นพีคแม่งแบบสุด ๆ แล้วสองมือนี่ลูบเอวลูบหลังมันไป พี่เอย์หยุดนิดนึงมันยืดตัวขึ้น คือคุณนึกออกไหมตอนนี้เราสองคนนี่เปลือยล่อนจ้อนกันทั้งคู่เลยนะ มันจะหยุดทำไมวะผมนี่หงุดหงิดเลยกำลังได้อารมณ์ เห็นมันกระตุกยิ้มแล้วหัวเราะเบา ๆ อ้อที่แท้พี่ท่านกำลังบีบเจลใส่มือนี่เอง ผมเลยยิ้มส่งกลับไปบ้าง

“ไม่ต้องกลัวนะ นิดเดียว” มันเลื่อนตัวขึ้นมากระซิบลงที่ข้างหูก่อนจูบลงที่ปากผมเบา ๆ แต่ผมไม่อยากได้ที่ปากผมเลยดันหัวมันกดลงไปแถว ๆ หน้าท้องคืออยากบอกมันว่ามึงจะขยายช่องทางของตัวเองก็ทำไปแต่คือต้องทำให้ผมต่อที่ส่วนนี้และถ้าจะให้ดีช่วยครอบริมฝีปากพี่ลงไปด้วยเถ้อสาธุ ผมทั้งเด้งทั้งแอ่นมันจะได้รู้ แต่ๆๆๆ เดี๋ยวนะ ทำไมถึงรู้สึกว่ามือไม้มันวุ่นวายอยู่แถว ๆ ช่องทางลับของผมวะ จะถูๆไถๆอยู่แถวนั้นทำเหี้ยเหรอ

“แว๊กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก”

ผมร้องขึ้นสุดเสียงพร้อมกับถดตัวถอยหนีจนหัวชนเข้ากับหัวเตียง มันตกใจเพราะเสียงหัวผมโขกดังมากรีบยืดตัวขึ้นมองหน้าผม นี่ผมจะร้องแล้วนะเอาสิ ผมโกรธแม่งจริง ๆ ด้วย ก็จะไม่ให้โกรธได้ยังไงจู่ ๆ อีพี่เอย์มันเป็นเหี้ยไรแหย่นิ้วเข้ามาในตูดผมอ่ะ

“เจ็บไหม หัวน่ะ” มันถามเสียงเบา ผมลูบ ๆ หัวแต่ก็คือไม่ได้เจ็บอะไรหรอกที่ร้องดังนี่ก็เพราะถูกแหย่ที่ด้านล่างมากกว่า

“พี่มาแหย่ก้นผมทำไมอ่ะ!

“อ้าว ถ้าไม่ทำแบบนี้เดี๋ยวมึงจะเจ็บมากนะ แล้วมึงก็เป็นคนซื้อเจลมาให้กูเองนี่ต้องรู้ดิ่ว่ากูต้องเอามาไว้ทำอะไร”

เอ๊ะ พี่เอย์แม่งทำไมพูดจาแบบนี้วะ

“ทะ....ทะ...ทำไมพี่ไม่ทาของพี่ล่ะครับ” เออแล้วมายุ่งกับผมทำไม ของผมมันต้องทาลงที่แท่งทองคำสิ ส่วนพี่น่ะแหละที่ต้องทาส่วนน่ารักตรงนั้น

“จะทาของกูทำไมอย่าถามเรื่องมาก ต่อเลยเร็ว” มันพุ่งเข้ามาแล้วกดผมลงบนที่นอนอีกแล้ว

“ปิง เงียบครับ” ผมโดนมันจูบปิดปากอีกแล้ว มือไม้เริ่มปัดป่ายไปอีก ผมแม่งทำไมมีอารมณ์กับมันง่ายจังวะ ไอ้พี่เอย์ก็จูบของมันไปเหมือนเรากำลังเริ่มกันใหม่อีกครั้ง คราวนี้มันนอนทับตัวผมไว้เลยโยกตัวขึ้น ๆ ลง ๆส่วนกลางเราเสียดสีกัน ไอ้พี่เอย์แม่งทำเสียงโคตรเซ็กซี่ต่ำๆอยู่ในคอเหมือนมันกำลังพออกพอใจอะไรมากๆ ผมนี่ลืมตัวปล่อยให้มันเอ็นดูผมอย่างดีเลยสิครับ โคตรจะเคลิ้มมมมมม

“นิดเดียวนะ อดทนนิดนะครับปิง” มันเลื่อนตัวขึ้นมากระซิบเสียงเบา ดูดลงที่คอผม  อื้มมจะทำอะไรก็รีบทำเหอะของผมแม่งตั้งจนสุดแล้วกลัวลาวามันจะระเบิดออกมาก่อนน่ะสิ

“แว๊กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก”

“เดี๋ยวๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เดี๋ยวครับครับพี่เอย์เดี๋ยว” ผมตกใจสุดขีดร้องห้ามดันตัวมันไว้เกือบไม่ทัน คือมันฉิวเฉียดมากคราวนี้มันไม่ใช้แล้วนิ้วมือที่แหย่ลงมา ผมลืมตาดูอีกทีนี่คือมันนั่งอยู่หว่างขาผมแล้วตำแหน่งพร้อม ลูกชายมันก็พร้อม ขาผมนี่ยกขึ้นมาถ่างรอมันไว้ตั้งแต่ตอนไหนกันวะผมแม่งโคตรโมโหตัวเอง ไอ้บาสแม่งเหี้ยไหนมันบอกว่าพี่เอย์เป็นรับแบบชัวร์ ๆ ไงตอนนี้สภาพผมมันไม่ใช่เลยนี่หว่า ท่าทางแบบนี้คือเขารอจะเสียบผมน่ะสิไม่ว่า

“กูบอกแล้วใช่ไหม ถ้าเข้ามาแล้วมึงจะเปลี่ยนใจไม่ได้” มันจับข้อเท้าผมแน่น คือท่าทางมันตระหง่านกลางหว่างขาผมเลยนะ

“พี่เอย์ พี่เป็นรุกเหรอพี่” ถามแม่งไปตรง ๆ นี่แหละ ไอ้บาสไอ้เหี้ยคอยดูนะถ้าพี่เอย์ตอบว่าใช่ กูจะกลับไปกระทืบมึงเลยสัส  ผมถามแบบหน้าเสียเลยนะ

“ใช่ดิ่ อย่างกูจะเป็นฝ่ายรับได้ไงมึงนี่ก็ถามแปลก” ตายห่าาแล้วไอ้ปิง ตายๆๆๆๆๆๆ ผมจะทำยังไงดี คุณแม่ครับพี่ขมครับคุณพ่อที่ผมไม่เคยรู้จักครับ วันนี้ลูกปิงจะรอดจากพ้นเงื้อมือมัจจุราชไหม ฮือๆ ไอ้บาสมึ้ง กูจะฆ่ามึงไอ้เพื่อนเวร

“พะ.....พะ....พี่เอย์”

“อย่าเรื่องมาก ต่อเลยนะ” มันพูดแล้วก้มลงระดมจูบเข้าที่คอผมอีกครั้ง  คือตอนนี้ผมไม่มีกระจิตกระใจห่าเหวอะไรแล้วในเมื่อมันบอกว่ามันเป็นรุกแสดงว่าผมคนนี้ต้องรับบทฝ่ายรับชัวร์ ๆ ภาพไอ้นักแสดงหนังจีวีที่ผมดูลอยเข้ามาในหัว เสียงร้องโอดโอยนั่นตอนนี้ดังก้องอยู่ในสมองผมเลย

“พะ.....พะ...พี่....คะ...คือผม...” โอยผมหายใจไม่ทั่วท้องเลย  ผมยื้อตัวไว้พยายามลุกขึ้นนั่งขณะที่สองมือดันหน้าอกมัน

“ปิงกูหยุดไม่ได้แล้วนะ สัญญามึงจะไม่เจ็บ” ไอ้เหี้ยยยโกหก!  คำพูดนี้ผมเองก็เตรียมมาใช้กับมันเหมือนกัน  ผมอยากจะร้องไห้อยู่แล้ว พี่เอย์แม่งทั้งเสียงทั้งหน้าหื่นมาก คิดว่าคงหยุดมันไม่ได้แน่แล้ว ผมเริ่มเคลิ้มไปกับการเล้าโลมของมันอีกครั้ง และนั่นก็คือครั้งสุดท้าย ผมใช้แรงทั้งหมดที่มีดีดตัวขึ้นยันหน้าอกมันไว้อีก คราวนี่พี่เอย์ท่าทางหัวเสียแบบสุดๆ

“สามเดือน! ผมโพล่งออกไป มันชะงัก  นี่ผมกำลังพูดอะไร??

“สามเดือนอะไรของมึง จะให้กูเอาตลอดทั้งสามเดือนเลยเนี่ยเหรอ”

“ไม่ใช่ๆๆๆ” ผมรีบส่ายหน้าจนปากนี่สั่นไปหมด “สามเดือนก็คือ ผมขอเวลาพี่สามเดือน ห้ามทำอะไรผมจนกว่าเราจะคบกันได้สามเดือนก่อนนับจากวันนี้เลย”

“ปิง สามนาทีกูก็ไม่ทนนะบอกเลย มึงจะฆ่ากูเหรอ” โอ๊ยตายๆกูจะทำยังไงดี เป็นผมที่จุดไฟขึ้นมาแท้ ๆ ตอนนี้โดนมันกดบ่าล็อคอยู่เงี้ยะแหละ

“พี่เอย์ต้องพิสูจน์สิครับ พี่ยังไม่ขอผมคบเลยนะ ถ้าพี่รักผมจริงแค่สามเดือนพี่ต้องทนได้สินะครับนะ พี่เอย์คนดีของผม”  พี่เอย์จ้องหน้าผมนิ่งเลย เหมือนมันกำลังคิดอะไรบางอย่างอยู่

“กูถามมึงแล้วใช่ไหม มึงบอกเองมึงมั่นใจมึงพร้อมแล้ว กูก็บอกมึงแล้วกูรอได้แต่เป็นมึงใช่ไหมที่ดึงกูเข้ามา” ก็ใครมันจะไปรู้ล่ะว่าพี่จะหมายความแบบนั้น ผมจะรู้เหรอว่าผมต้องเป็นฝ่ายรับ นี่ผมจะทำยังไงดีวะเนี่ยหน้าตาพี่เอย์หื่นมากกก ท่าทางจะไม่ยอมลงแบบง่าย ๆ ด้วย

“นะครับพี่นะๆๆให้ผมได้เตรียมตัวนะพี่เอย์คนดี แสดงให้ผมเห็นสิว่าพี่น่ะรักผมที่ใจไม่ใช่อยากได้แค่ตัวของผม” ผมตะล่อมมัน เมื่อเห็นว่าพูดดีๆอย่างเดียวไม่ได้เลยยกสองมือคล้องคอมันไว้แล้วเอื้อมตัวขึ้นไปจุ๊บปากมันเบา ๆเจอมันกัดกลับมาแบบเต็ม ๆ

“ปิงตรง ๆ เลยนะ มึงทนเอาเถอะว่ะ กูไม่ไหวแล้วจริง ๆ มึงดูเด่ะ” มันพูดแล้วบุ้ยใบ้ให้ผมมองตามมันลงไปที่ลูกชายมัน เจ้าเอย์ยักษ์นี่แม่งตั้งตระหง่านเหมือนกำลังชี้หน้าด่าผมอยู่ไม่มีผิด  โอ๊ยยยตายๆกูตายผมจะเป็นลม คือถ้าผมโดนไอ้หนอนยักษ์ขนาดนี้เสียบนะผมว่าผมเป็นลมตายคาเตียงตั้งแต่เพิ่งโดนเบิกไม่ถึงสองเซ็นฯหรอก

“ต่อเลยนะ” มันโน้มตัวลงมาอีกครั้ง ขณะที่ผมผุดความคิดอันชาญฉลาดขึ้นมาได้พอดี๊พอดี  คุณรู้ไหมผมดีใจน้ำตาแทบเล็ด

“พี่เอย์ครับผมไม่ไหวแล้ว”

“อือกูรู้ กูเองก็สุดจะทนแล้วเหมือนกัน ตัวมึงแม่ง” มันพูดด้วยสีหน้าที่หื่นกามมาก ผมรู้เลยคนละความหมายกับผมแน่นอน

“มะ...ไม่ได้หมายความว่าแบบนั้นครับพี่”

“อืม อย่าพูดมากเลยเวลามีเซ็กส์มึงร้องครางได้แต่ไม่จำเป็นต้องพูดมากหรอก” มันพูดอู้อี้คงเพราะกำลังเมามันส์กับการสาละวนลิ้นร้อนแถว ๆ หน้าอกผมค่อยไล่ลดระดับลงไปเรื่อย ๆ

“มะ...ไม่ใช่ คือพี่ต้องฟัง” ขนผมลุกซู่  ลิ้นมันโคตรจะช่ำชอง ผมว่าถ้าขืนยังปล่อยให้มันเล่นลิ้นอยู่แบบนี้ วันนี้ผมได้เสียเอกราชแน่ แต่คือพี่เอย์ไม่ได้สนใจอะไรแล้ว มันทั้งดูดทั้งเลียในส่วนที่มันพอใจ จนตอนนี้ทำไมขึ้นมาอยู่แถวซอกคอผมอีกครั้งแล้วก็ไม่รู้ ผมได้โอกาสรีบยันหน้าอกมันไว้ เอาวะคราวนี้เป็นไงเป็นกันผมต้านไว้สุดแรงเลยดันมันออกห่างจากตัว มันหยุดชะงักจ้องหน้าผมทำเสียงฮึดฮัดในคอเหมือนเด็กโดนขัดใจ แต่ผมจะไม่ปล่อยโอกาสนี้ให้หลุดลอยไปหรอกครับผมเตรียมคำพูดนี้ไว้ในใจแล้วเรียบร้อย คำพูดที่ทำให้ผมดีใจจนน้ำตาแทบจะเล็ดเมื่อนึกขึ้นมาได้....

v


v


v


v


v


v


v


v


v


v


v


v


v



“พี่เอย์ครับ ผมปวดขี้”


โอ๊ยยยยยยยยยยยกูขำ  ผมรู้ๆ นี่มันเป็นคำพูดที่ผมไม่ควรนำมาพูดที่สุด ณ.จุดๆนี้ แต่ว่าคุณๆครับ....จะให้ผมทำยังไงได้ล่ะ ผมก็ต้องเอาตัวให้รอดก่อนใช่ไหม คือถ้าไม่ลองมาเป็นผมคุณไม่รู้หรอกว่าพี่เอย์ท่าทางมันหื่นจะเอามากแค่ไหน  แต่ทว่า....ตอนนี้พี่เอย์หน้าเหวอมาก มันนั่งนิ่ง คือผมก็รู้หรอกเป็นใครมาโดนแบบมันก็เหวอแดกกันทั้งนั้นน่ะ แต่จะให้ผมทำยังไงล่ะครับ  ผมทั้งโคตรขำทั้งสงสารมันนะแต่ตัวผมเอง ผมนี่ยิ่งน่าสงสารเลย คุณคิดดูเหอะผมยังไม่ได้เตรียมตัวเตรียมใจเลย จู่ ๆ จะมาเปลี่ยนฝ่ายกระทันหันใครมันจะไปยอมวะ  พี่เอย์ครับผมขอโทษนะครั้งนี้ผมขอโกหกพี่ก่อนเถอะวะอย่าให้บาปเลยสาธุๆ ผมยกมือไหว้มันในใจ ถ้าไม่ใช้เหตุผลนี้ผมว่าผมหยุดพี่ลงไม่ได้แน่ๆ

“คะ....คือว่า ผมว่าสลัดต้องทำพิษผมแน่เลยพี่ โอ๊ยปวดๆ ปวดท้องมากเลยเนี่ย” ผมแกล้งเอามือกุมท้องอีกมือปิดตูด

พี่เอย์หัวเสียมากส่ายหน้าอย่างหมดอารมณ์ ถอนใจเฮือกใหญ่ก่อนลุกขึ้นคว้าเอาผ้าเช็ดตัว หน้ามันนี่บูดบึ้งแบบสุดๆอ่ะ

“ต่อไปกูจะไม่ให้มึงแตะต้องสลัดอีกเลยไอ้หมาปิง” เสียงประตูห้องน้ำปิดดังปัง! ผมรีบลุกขึ้นคว้าเอากางเกงมาสวมหยิบเสื้อแล้วรีบออกไปด้านนอก ต้องทำเป็นไปเข้าห้องน้ำข้างนอกสิครับ จะนอนรอให้มันออกมาอีกเหรอ




-ตึ๊งหนึ่งๆๆๆๆ-

เสียงไลน์ผมดังไล่ๆกันมาไม่หยุดทันทีที่ผมย่อง ๆ ออกมาจากห้องน้ำ ทำท่าเข้าไปนาน ๆ สิครับก็บอกมันว่าปวดท้องกลางครันซะขนาดนั้น ผมเลยเดินออกมามองหาลืมไปนี่ว่าวางโทรศัพท์ไว้ตรงไหน ปกติก็พกไว้หรอกนะแต่วันนี้ผมคงตื่นเต้นอะไรหลายอย่างวางผิดที่ผิดทางไปหมด

“อ้าวไม่ใช่นี่หว่า” ผมเห็นมือถือผมแล้ววางแต่ไม่ใช่ไลน์ที่ดังมาจากเครื่องผม แต่เป็นเครื่องที่ของคุณชายที่วางอยู่ข้างกัน  พี่เอย์มีมือถือสองเครื่องนะครับ ผมเห็นมันชอบใช้ซัมซุงจอใหญ่ๆมากกว่าไอโฟนสีดำตัวเล็กของมัน ผมมองซ้ายมองขวาคุณชายยังไม่เสด็จออกมาจากห้องนี่หว่าเลยส่อง ๆ ดูที่หน้าจอ ใครหว่าไลน์มาติดๆกันซะขนาดนี้

นานะ

เหหหห สวยด้วย สเป็คผมเลยนี่ ท่าทางแรงๆแบบนี้ ผมชอบคึคึ ไหนๆดูซิๆข้อความล่าสุดเธอส่งมาว่ายังไง

คิดถึงเอย์เหมือนเดิมนะ  เร็ว ๆ เรานี้คงได้เจอกัน
รับสายด้วยเดี๋ยวโทรหา จะบอกวันกลับที่แน่นอน คงสักประมาณช่วง....อ๊ะ!’

ยังอ่านไม่ทันจบเลยครับ มือปริศนาเจ้าของเครื่องคว้าแล้วหยิบออกไปเลย แถมหันมามองผมตาเขียวปั๊ดอีกต่างหาก อิโถ่ว ผมอยากอ่านนักล่ะสาวไลน์มาหาอ่ะดิ๊  มีได้คนเดียวรึไงผมเองก็มีเหมือนกันเหอะ เย้ยยยยยย

“พี่เอย์ โอ๊ะๆๆๆ เดี๋ยวๆให้ผมเดินดี ๆ ” กำลังยืนเบะปากคิดเพลิน ๆ มันลากคอเสื้อด้านหลังผมให้เดินตามแล้วเหวี่ยงผมโครมลงที่โซฟา ไม่มีการพูดจากันสักคำคุณชายเปิดทีวีแล้วคว้าเอาหมอนมากอดนั่งนิ่งอยู่แบบนั้น

ไรวะท่าทางแบบนี้มันโกรธผมแน่นอนเลยนี่หว่า ผมปรายตาแอบ ๆ มองมันเห็นหน้ามันงอแบบสุดๆ คงจะโกรธเรื่องในห้องนอนเมื่อตะกี้นี่แหละ ทำไงได้ผมยอมรับผมผิดร้อยเปอร์เซ็นต์นั่นแหละไปยั่วเขาเอง ไปจุดไฟให้เขาเองเสร็จแล้วก็ปล่อยมันค้างเติ่งต้องเอาลงเองอีกต่างหาก เป็นผมถ้าเจอผู้หญิงทำแบบนี้ผมทิ้งเลยนะ คือถ้าจะไม่ให้ทำก็บอกกันไว้แต่แรกดิ ไม่ใช่ปล่อยอะไรเลยเถิดไปถึงไหนต่อไหนแล้วมาบอกขอเวลาสามเดือนถ้าผมไม่รักจริงผมทิ้งเลย

เออว่ะ เฮ้ยไอ้คุณชายมันจะทิ้งผมป่ะเนี่ย ตายห่า ตายๆ อย่านะเว้ยมึงผมทำใจไม่ได้นะถ้าจะโดนคนอื่นมาคว้ามันตัดหน้าไปเนี่ยอุตส่าห์จีบมาได้แล้วด้วย

“ไอ้เหี้ย” มันว่าหน้างอ น้ำเสียงนี่ประชดประชันผมสุดๆอ่ะ ผมรีบหันไปดู

“โอ๋ๆๆครับๆ ผมรู้ว่าผมผิด พี่เอย์ไม่งอนนะครับนะ เดี๋ยววันนี้จะทำของอร่อยๆให้กินนะชดเชยไถ่โทษเลย ดีไหมครับหืม”

“หมาปิง มึงมันแย่”

“ครับๆรู้ๆ ผมมันแย่เนอะๆ” โอ๊ยน้อออเด็กเอาแต่ใจเอ้ย พอเจอขัดใจเข้าหน่อยหน้าเน้อนี่งอจนจะหักเข้าหากันแล้ว ผมเอื้อมมือไปกอดเอวมันไว้แล้วโยกเบา ๆ ซบไหล่มัน เอาวะท่าทางแบบนี้มีแต่พวกผู้หญิงทำแต่ช่างแม่งเหอะผมจะยอมทำกับมันแค่คนเดียว

“คอยดูนะถ้าครบสามเดือนเมื่อไหร่กูจะจัดเต็มมึงทุกวันไม่มีเว้นเลย” เอื๊อกกก~ เสียงผมกลืนน้ำลายอึกใหญ่ ๆ ลงคอ คือไม่อยากจะมโนกับคำพูดของมันต่อหรอก

“พี่เอย์” ผมอ้อน

“..........” มันเงียบ

“พี่เอย์ครับ” ผมเลยเรียกมันอีก คราวนี้ตั้งคางลงที่บ่ามันมองหน้ามันแบบอ้อน ๆ เอาดิ๊~ ท่านี้ผมมั่นใจผมน่ารักแหละ

“เรียกเหี้ยไรของมึง” อิอิ ด่ามาแล้วแบบนี้หายงอนชัวร์

“แต่ผมกลับชอบนะ”

“เรื่อง?”

“ก็แบบว่า ถึงเราจะไม่มีอะไรกันใช่ไหมครับ แต่เวลาที่เรากอดกันโดยที่ร่างกายของเราเปลือยเปล่าทั้งคู่นี่ผมรู้สึกดีสุด ๆ เลยนะพี่ ยิ่งเวลาที่พี่ทำท่าขึ้นๆลงๆถูๆไถน้องเอย์อยู่ที่หน้าขาผมนี่นะ โหยยผมนี่โคตรสยิวเลย”

“หมาปิงมึงจะพูดขึ้นมาทำซากเหรอ กูชอบมากนักหรอกแบบนั้นน่ะ” มันหันมาทำตาเขียวปั๊ดใส่ หน้าแดงหูแดงไปหมด แถมยังฟาดหมอนตะลุมใส่ผมอีกตั้งหลายทีแหน่ะ นี่คุณชายทำไมถึงเขินแล้วรุนแรงแบบนี้วะเนี่ยผมทั้งยกแขนขึ้นกันยกขาขึ้นกัน

“อ้าวเหรอพี่ไม่ได้ชอบหรอกเหรอ” อะไรกันผมได้ยินเสียงมันครางต่ำๆในลำคอมันด้วยนี่หว่า หน้าแม่งก็โคตรฟิน ยังมีมาบอกว่าไม่ได้ชอบอีก ใครจะเชื่อล่ะวุ๊ย

“ไม่-ได้-ชอบ” เอาอีกแล้วตูโคตรเกลียดคำนี้เลย

“เออๆแบบนั้นก็ได้ พี่ไม่ได้ชอบนี่เนาะต่อไปก็ไม่ต้องให้ทำอีก แหม่ไอ้ผมก็คิดว่าครั้งต่อไปจะให้พี่ทำกับผมแบบนี้ไปก่อนไว้ครบสามเดือนเมื่อไหร่เราค่อยจัดเต็มกัน แต่ในเมื่อพี่บอกว่าไม่ได้ชอบงั้นก็ไม่ต้องเนาะๆๆ”

เอาแล้วไงครับ มันลุกขึ้นยืนจ้องหน้าผมเลย มีหมอนอยู่ในมือคุณชายด้วย ขณะที่ผมนี่นั่งกลั้นยิ้มเก็กหน้าให้นิ่งไว้ รู้ชะตากรรมแน่แล้วว่าเดี๋ยวมันต้องประเคนหมอนลงมาใส่ผมแน่ๆ แปลกมากมันแค่กระตุกยิ้มแล้วโน้มตัวลงมากระซิบที่ข้างหูผม

“กูไม่ได้ชอบ! แต่กูจะทำ คอยดูนะกูจะถูๆไถๆเอาให้ครบทุกซอกทุกหลืบในตัวมึงเลย ไม่ใช่ว่ากูชอบหรืออยากทำหรอกนะ แต่กูจะทำ และที่สำคัญมึงนั่นแหละที่ต้องเป็นฝ่ายทำให้กู”

มันว่าแล้วผลักไหล่ผมอย่างแรงจนติดพนักโซฟาเลยนะแถมเดินหนีผมออกไปเลยผมมองตามเห็นเดินเข้าไปในครัวโน่น ผมเลยฉีกยิ้มส่งให้คุณชายเอาหมอนที่ถือติดไปด้วยนั่นแหละเขวี้ยงกลับมา ผมไม่รู้มันตั้งใจเดินไปไกล ๆ เพื่อตั้งหลักเขวี้ยงรึเปล่าหรือว่าหมอนดันติดมือมันไปเองแค่นั้น

“รุนแรงจังวุ๊ยแฟนใครว๊า” ผมคว้าเอาหมอนที่ปลิวมากลางอากาศไว้ มันปาโคตรแรงอ่ะถ้าหลบไม่ทันหน้าเงิบแน่ ว่าแต่เมื่อกี้มันพูดอะไรของมันวะ ผมคนนี้เหรอที่ต้องทำให้มันเอา?? เอาเถอะไว้ถึงเวลาค่อยคิดใหม่ตอนนี้แก้สถานการณ์เฉพาะหน้าไปก่อน

เสียงโทรศัพท์ผมดังเลยรีบหยิบขึ้นมากดรับ แค่เห็นชื่อคนโทรเข้าผมแม่งอยากส่งตีนลอยไปกระทืบมันถึงห้องแล้ว

“ว่าไงไอ้เหี้ยบาส” ผมเน้นคำว่าเหี้ยให้ชัด ๆ ไปเลย แม่งเพราะมันผมเกือบโดนกินแบบไม่ได้ตั้งตัวแล้ว

“ไรอ่ะลูกพี่รมณ์เสียเรื่องอาไยเย๋อ” ดู๊ดูมันทำเสียง ไอ้เพื่อนเวรไอ้ลูกน้องบ้า

“มีอะไรรีบพูดเดี๋ยวกูต้องทำความสะอาดห้องคุณชายเขาอีก” ผมเก็กเสียงนิ่งไว้ก่อน  ปกติกลางวันแบบนี้หมาบาสไม่ค่อยโทรหาผมหรอกสงสัยวันนี้จะมีธุระจริง ๆ

“ลูกพี่อยู่กับคุณพี่เอย์เหรอ” เสียงมันตื่นเต้นน่าดู

“อือ ทำไม” พี่เอย์เดินมานั่งลงข้างผมแล้วมันมองผมใหญ่เลย คงสงสัยว่าคุยอยู่กับใคร

“แล้วลูกพี่จัดการเด็ดดอกฟ้ามาสูดดมได้รึยัง โอ๊ยๆผมตื่นเต้น พี่ปิงจัดเรียบร้อยแล้วดิ่ เอ๊ะหรือว่าจะรอคืนนี้อ่ะพี่ คึคึคึ ยินดีด้วยเน้อ” เหี้ยบาสแม่ง มึงถามได้ผิดกาลเทศะมากที่สุด ผมนี่มองคนข้าง ๆ แล้วรีบหลบสายตามันเลยคือกลัวว่ามันจะได้ยิน ไม่อยากจะรื้อฟื้นอีกเกิดบ้าจับผมกดลงตรงนี้ผมสู้มันไม่ไหวแน่ ผมเลยรีบลุกทำท่าจะเดินผ่านมันออกไปเพื่อคุยที่อื่น แต่พี่เอย์ก็คือพี่เอย์มันดึงเสื้อผมแล้วกระชากลงที่ตักมันเลย

“เหว๋ออออ!! ผมตกใจเผลออุทานออกมา

“เฮ้ยไรอ่ะพี่ ลูกพี่ปิงเป็นอะไรเกิดอะไรขึ้น” เสียงไอ้บาสถามขึ้นมาด้วยความเป็นห่วงขณะที่อีกเสียงกระซิบลงที่หูผมแล้วเรียร้อย

“คุยกับผู้ชายคนอื่นต่อหน้ากูเลยเนี่ยเหรอ” เหี้ยเหอะไอ้พี่เอย์เพื่อนผมแม่งมีแต่ผู้ชายอ่ะ มันพูดบ้าอะไรผู้ชายคนอื่น

“พี่เอย์ผมคุยกับเพื่อนอยู่ครับ” ผมหันบอกมัน พยายามลุกจากตักแต่มันกอดเอวผมแน่นเปรี๊ยะเลย

“บาสมึงมีธุระรีบพูด”

ผมทำเสียงขู่นิ่งๆเป็นสัญลักษณ์ให้มันรู้ คือพวกผมจะรู้กันได้เองว่าตอนไหนสะดวกหรือไม่สะดวกคุยมันเลยบอกว่าที่โทรมาเนี่ยจะถามว่าจะไปดูดนตรีด้วยกันไหม พอดีพี่ชายมันที่เป็นนักดนตรีอยู่ที่ผับดังบอกมาว่าจะมีวงดนตรีที่พวกผมสามคนชอบมาเล่นเลยจะจองบัตรไว้ให้เดี๋ยวหมดก่อน  ผมนึกขึ้นได้ลองชวนพี่เอย์มันดูด้วย มันทำท่าคิดนิดนึง

“พวกมึงไปกันกี่คน”

“ก็สามคนนี่แหละ ถ้ารวมพี่ด้วยก็สี่คนพอดี”

“โอเค”

พี่เอย์ตอบกลับมาผมเลยบอกไอ้คนในสายไป หมาบาสแม่งแซวก่อนกดวางหู มันร้องแหกปากลั่นว่าดีใจจะได้เจอพี่เอย์ตัวเป็น ๆ แล้ว ผมเคยโม้ว่าพี่เอย์เป็นน้องชายของซีซ่าร์ดารานายแบบชื่อดัง คราวนี้ที่มันดีใจคงเพราะว่าจะได้เจอน้องชายดารามากกว่าจะได้เจอแฟนผม

“ปิง เพื่อนมึงหล่อไหม”

อ้าวเห้แล้ว   จู่ ๆ คุณชายถามไรของมันวะ เดี๋ยะๆๆ ผมก็หึงเป็นนะบอกเลย

“ทำหน้าอะไรของมึงขี้เหร่เอ้ย ตอบกูมาเร็ว” ผมขยับตัวลงมานั่งดี ๆ กอดหมอนอิงไว้

“หล่อครับ หล่อมาก” ผมประชด ไอ้เหี้ยบาสแม่งหน้าอย่างกับเอิ่ม ......กบ

“ถ้าเทียบกับกูใครหล่อกว่า” ผมหันขวับมองมันทันที รู้แล้วๆว่ามันเป็นอะไร ฮิฮิ หึงผมนี่เอง อะโด่วเดี๋ยวๆเดี๋ยวแกล้งคนเล่นหน่อยดีกว่า

“เพื่อนผมเด่ะ.....โอ๊ยยย” โดนมันเขกมะเหงกมาจนได้ ผมรีบลุกขึ้นกำลังตั้งท่าจะวิ่งไอ้พี่เอย์แม่งดึงผมนั่งลงที่ตักมันอีก คุณคิดสภาพผมนะตัวผมก็ไม่ได้เล็กแล้วมานั่งอยู่บนตักผู้ชายที่สองมือกอดเอวผมไว้ ผมอึดอัดเลยขยับตัวยุกยิก เล่นไรวะแม่งผมไม่เคยแบบนี้นี่ มีแต่ผู้หญิงเหอะเขานั่งตักผู้ชาย

“นิ่ง ๆ ดิ่ นั่งดูทีวีด้วยกัน” มันกดคางลงมาที่บ่าผม ผมเลยนึกอะไรบางอย่างออก

“พี่เอย์ครับเดี๋ยวผมนั่งข้างล่างดีกว่า ส่วนพี่มานั่งบนตักผมนะ” ผมหันไปมอง มันนิ่งกึ๊กเลย

“ก็เหมือนกันไงผมนั่งตักพี่ ผมก็อยากให้พี่นั่งตักผมเหมือนกันนะ” ผมเอื้อมมือไปหยิบแว่นที่วางอยู่บนโต๊ะตั้งแต่ก่อนเราจะทำกิจกรรมเออเร่อนั่นมาสวมใส่ให้มัน ขาแว่นแม่งสวยว่ะแบบใหม่เลยนี่หว่าแฟชั่นนิด ๆ คงจะแพงน่าดูสิท่า มันงับลงที่ไหล่ผมเบา ๆ

“ไม่เอา มึงนั่งตรงนี้ตำแหน่งถูกต้องที่สุดแล้ว”

“พี่อ่ะ โคตรขี้โกงผมเลย ผมก็ผู้ชายนะพี่เวลาผมอยากแล้วให้ผมทำไงอ่ะ”

“ก็ทำกับกูนี่ไงมึงอยากเมื่อไหร่บอกเลยเดี๋ยวกูจัดให้”

“ไม่ใช่แบบนั้นเหอะ” ผมหน้างอ คุณก็รู้ใช่ไหมว่าผมหมายถึงอะไร ก็ไอ้พี่เอย์มันไม่รับให้ผมนี่สิ

“จิ๊!น่ารำคาญเรื่องของมึงดิ่ แต่บอกไว้ก่อนถ้ากูจับได้ว่ามึงนอกใจกูไปให้ใครเอาลงให้นะ กูแม่งจะตามไปกระทืบทั้งมึงทั้งอีนั่นให้จมมิดคาตีนกูเลย”

“อึ๋ยพูดอะไรน่ะครับไม่เพราะเลย พูดถึงผู้หญิงแบบนั้นได้เหรอ”

“ช่างดิ” มันว่าแล้วงับ ๆ เล่นอยู่ที่ไหล่ผมนี่แหละคือปลายจมูกนี่ก็ซอกซอน ซนมากอ่ะ

“ครบสามเดือนแล้วห้ามเลื่อนอีกนะ มึงอ่ะอยู่ ๆ ก็ดึงกูขึ้นเสร็จแล้วก็เหมือนถีบกูทิ้งไว้กลางทาง กูไม่ชอบเลยแม่ง”

“พี่เอย์ครับ”

“หืม”

“พี่ไม่ลองรับดูอ่ะครับ   พี่เอย์ขี้อ้อนแบบนี้ผมว่าคงจะเวิร์ค”

พี่เอย์ลุกพรวดขึ้นเลย ตัวผมนี่กระเด็นออกจากตักมันเลยนะ คือมันลุกแบบไม่ไยดีผมใด ๆ ทั้งสิ้น แล้วตอนนี้ก็ยืนจ้องหน้าผมเขม็ง ผมเงยหน้ามองมัน คือผมก็รู้แหละว่าคงพูดจาไม่เข้าหู อะไรวะทำท่าโกรธมากขนาดนั้นเชียว

“มึงอย่าได้คิดนะหมาปิง หยุดความคิดทุกอย่างของมึงไว้แค่นั้น” มันว่าแล้วเดินเลี่ยงออกไปแถว ๆ หน้าห้องสงสัยจะเอาอะไรบางอย่าง ผมเลยฉีกยิ้มส่งให้ ก็หน้าตาพี่เอย์น่ารักนี่หว่า เวลามันงอนนะผมช๊อบชอบ

“อ้อ มีอีกอย่างที่ต้องเตือน นับตั้งแต่บัดนี้ไปห้ามมึงทำเมนูสลัดผักอีก ถ้ากูเห็นมึงแตะอาหารจำพวกนี้นะ กูจะไม่โอนค่าจ้างเข้าบัญชีมึงเลยคอยดูดิ่”

เฮ้ยๆๆๆๆๆ อย่าพูดถึงเรื่องค่าจ้างแบบนั้นดิครับ แค่ผมได้ยินก็หนาวแล้ว พี่เอย์แม่ง ผมเริ่มหน้างอขณะที่มันยิ้มแล้วเดินลอยหน้าเข้าห้องไป พอมันเดินออกมาจากห้องอีกครั้งในมือถือแม็คบุคออกมากางลงที่โต๊ะและตัวมันนั่งลงที่พื้น มันเปิดเพลงและเริ่มทำงานของมันไป ผมเลยถดๆๆตัวลงไปนั่งอยู่ข้าง ๆกระแซะๆ หันหลังพิงหลังมันไว้ คือตอนนี้เราเลยนั่งหันหลังชนกันอยู่ผมก็ฟังเพลงไปเรื่อยเอนหัวพิงหลังมัน จนพี่เอย์ขยับไปมาผมนึกว่ามันรำคาญเลยนั่งดี ๆ ไม่พิงมันอีก แค่นั้นแหละครับมันหันขวับมามองผมนิ่งเลย ตางี้เขียวปั๊ด นี่ขนาดวันนี้ใส่แว่นนะ ผมเลยคลานๆเข้าไปหามันแล้วค่อยถอดแว่นมันออกมองหน้ามันชัด ๆ พี่เอย์ทำท่าเหมือนอายผมด้วยนะอะไรของมันวะ

“มีเหี้ยไร มองหน้ากูแล้วไม่พูด” แน่ะๆทำอายคงรู้ว่าโดนผมจีบอีกแล้วดิ่

“เปล่าครับ”

“มึงแม่ง”

“พี่เอย์ครับ” ผมเรียกมัน คือทำเสียงให้เข้ากับบรรยากาศสุดๆ คุณคงคิดว่าผมกำลังจะทำซึ้งใช่ไหม คึคึคึ

“มีไรรีบพูด”

“ผมชอบพี่ว่ะ” เราสบสายตากันทันทีและคือมันทำหน้าเหมือนไม่อยากเชื่อว่าผมจะพูดอะไรแบบนี้ออกมา ผมก็เลยพูดต่อเพื่อให้ประโยคมันสมบูรณ์ยิ่งขึ้น

“นิดๆ”

ไอ้เหี้ยยยยยยยยย ผมได้ยินนะในใจมันกำลังตะโกนคำนี้ด่าผมอยู่แน่นอน ผมหัวเราะกร๊ากก่อนวิ่งปรู๊ดหนีฝ่าเท้าที่ไวมากของมัน พี่เอย์คว้าเอากล่องกระดาษทิชชู่สวย ๆ ที่อยู่บนโต๊ะเขวี้ยงใส่ผมอย่างแรงในทันที

เฮ้อ แฟนผมนี่เขินแล้วแม่งทำอะไรรุนแรงทุกทีเลยสิน่า ผมรับเอากล่องนั้นไว้ได้ทันอีกแล้วโคตรฉิวเฉียดเจอมันชี้หน้าคาดโทษมาแบบระยะไกล

แต่คือถ้าผมสังเกตไม่ผิด พี่เอย์ยิ้มด้วยนะ ยิ้มกว้างมากๆเลยด้วย

ผมชอบพี่ว่ะ ชอบที่พี่ยิ้มแบบนี้งอนแบบนี้และเป็นแบบนี้  ถ้าพี่จะคิดว่าตัวเองรุกได้อย่างเดียว ผมคนนี้ที่ไม่เคยคิดว่าจะเป็นฝ่ายรับให้ใคร

จะยอมพี่แค่คนเดียวก็ได้ แต่ๆๆๆๆ ต้องรอให้ครบสามเดือนก่อนก็แล้วกัน คึคึ

RRRRRR
RRRRRRRRRRR

เสียงมือถือที่วางอยู่แถว ๆเคาน์เตอร์ดังขึ้น ผมที่ยืนอยู่ใกล้มากจึงเดินเข้าไปดูกะจะเอาไปให้มัน นานะ คือชื่อที่โชว์เรียกอยู่ที่หน้าจอ แต่ไม่ใช่แค่นั้น รูปภาพของผู้หญิงสวยมากคนนึงที่ถ่ายแนบแก้มคู่กับมันในชุดนักศึกษาทำเอาผมถึงกับคิ้วขมวดด้วยความสงสัย ขณะมือกำลังจะหยิบ กลับโดนมือพี่เอย์ปัดออกอย่างแรงคือผมไม่รู้ว่ามันตั้งใจปัดมือผมออกหรือมือเราบังเอิญชนกันอย่างแรงกันแน่  พี่เอย์คว้าเอาโทรศัพท์ของตัวเองออกไป เร็วมากจนผมเองก็ยังงง คือผมก็ไม่ได้ว่าจะกดรับหรืออะไรเลยนะผมไม่ละลาบละล้วงของส่วนตัวมันขนาดนั้นหรอก ผมก็แค่จะหยิบเอาไปให้มันเองนี่ ทำไมถึงต้องปัดมือผมออกแรงขนาดนั้นด้วยวะ  ผมมองมัน ขณะที่มันหันมองมาที่ผมนิดนึงก่อนที่จะกดรับสายแล้วเดินเลี่ยงเข้าไปคุยในห้อง



Tbc.