# 13 หมาปิงชวนพี่เอย์เล่นสะกดคำ>>ERROR
เดือนเพ็ญ
สวยเย็นเห็นอร่าม
นภาแจ่มนวลดูงาม
เย็นชื่นหนอยามเมื่อลมพัดมา
แสงจันทร์นวลชวนใจข้า
คิดถึงถิ่นที่จากมา
คิดถึงถิ่นที่จากมา
คิดถึงท้องนาบ้านเรือนที่เคยเนา
กองไฟ สุมควายตามคอก
คงยังไม่มอดดับดอก
จันทร์เอ่ยช่วยบอกให้ลมช่วยเป่า
จันทร์เอ่ยช่วยบอกให้ลมช่วยเป่า
สุมไฟให้แรงเข้า
พัดไล่ความเยือกเย็นหนาว
พัดไล่ความเยือกเย็นหนาว
ให้พี่น้องเรานอนหลับอุ่นสบาย.......
เสียงเพลงเพื่อชีวิตดังเบา ๆ ออกมาจากร้านส้มตำแม่ตะนาวศรี
ร้านอาหารอีสานตำแซบที่คนแถวนี้รู้จักกันดี ลูกชายหนุ่มหล่อน่ารักยอดกตัญญูของเธอชอบเปิดเพลงเพื่อชีวิตเพราะๆให้คุณแม่ของเขาฟังเสมอยามที่มาช่วยจัดหน้าร้านช่วงเช้า
“ปิงลูก
ไหนว่าวันนี้ต้องไปทำงานห้องพี่เอย์เขาใช่ไหม ทำไมป่านนี้ถึงยังไม่ไปอีกครับหืม”
เสียงคุณนายร้องถาม เธอวางถาดมะเขือเทศที่ล้างจนสะอาดเรียงลงในตะกร้าจนสวยงาม
แม่ผมกำลังจัดหน้าร้านอยู่ข้าง ๆ พี่ขม ส่วนผมก็ยกหม้อแกงบ้างยกนั่นยกนี่ออกมาวางช่วย
วันนี้แม่ทำผัดหมี่โคราชถาดใหญ่มาก คุณนายทำอร่อยเมนูนี้ขายดีเป็นพิเศษเลย
“ก็ปิงเป็นเด็กดีช่วยแม่อยู่นี่ไงครับ
เนอะพี่ขมเนอะ” ผมเดินไปจี้เอวพี่ขมเบา ๆ แม่ยื่นเงินส่งให้สองร้อย แต่ผมรีบห้ามไว้
“ไม่เป็นไรครับแม่
ปิงมีของปิงอยู่ ปิงทำงานหาเงินได้แล้วแม่ไม่ต้องให้ปิงหรอกครับ”
ผมจับมือเธอไว้แน่น มือข้างที่เธอกำเงินแบงค์ร้อยที่จะให้ผม แต่แม่ส่ายหัวเบา ๆ
“ปิงครับ
แม่คือคนที่มีหน้าที่เลี้ยงดูส่งเสียลูกนะ ถึงปิงจะหาเงินใช้เองได้แล้วแต่ถ้าแม่อยากจะให้ปิงจะไม่รับน้ำใจของแม่เลยเหรอลูก”
“โอ๊ะแม่ครับรับๆๆ
ปิงไม่ได้หมายความว่าแบบนั้น ปิงรักแม่นะครับปิงเป็นเด็กดี ปิงไม่ดื้อ ปิงน่ารัก”
ผมพุ่งเข้ากอดเอวแม่เลยกลัวเธอน้อยใจคิดมาก
รีบรับเอาเงินมาแล้วยัดลงกระเป๋ากางเกงอย่างเร็ว
แม่ยิ้มแล้วรูปหัวผมผมเลยขโมยหอมแก้มเธอฟอดนึงเต็ม
ๆ หลังจากนั้นเลยบอกขอตัวออกไปทำงานก่อน แต่แอบเดินไปหาพี่ขมเอาเงินตัวเองหนึ่งพันยัดใส่มือพี่ขมไว้แล้วบอกจุ๊ๆ
เก็บไว้ใช้ส่วนตัว พี่ขมลูบหัวผมเบา ๆยิ้มบางส่งให้ น้ำตานี่คลอเชียว
แค่นั้นเช้านี้ก็เป็นเช้าที่ผมมีความสุขมากแล้ว
อีกทั้งวันนี้ -เป็นวันเสาร์-
“แค่ร้องว่าอ๊าอิยาอิยา~ ~
อ๊าอิยาอิยาก็พอ~ ~” ผมจอดรถมอไซด์ที่ช่องจอดฮัมเพลงเดินเข้าซุปเปอร์
อิอิ ซุปฯนี้ไม่ค่อยได้มายกเว้นจะมากับพี่เอย์เพราะรู้สึกว่าจะมีแต่ของแพง ๆ
แต่ก็นะวันนี้มันจำเป็นนี่นา
นี่ผมลงทุนมากเลยนะเมื่อคืนคุยกับไอ้บาสมันบอกสิ่งที่ผมต้องซื้อเพิ่มมีขายอยู่ที่ซุปฯนี้
มันบอกมันเคยเห็นอยู่แถว ๆ ชั้นวางตรงช่องจ่ายตังค์เลือกหยิบได้ตามสบายเลย
ผมเข้ามาได้ก็ตรงมาหาสิ่งที่ผมต้องการเลยสิครับ
“เหี้ยแพง!” ผมอุทานเบา
ๆ หันซ้ายหันขวาอยู่คนเดียว ทำไมไอ้ที่อยากได้มันแพงวะขวดนึงตั้งสามร้อยกว่าบาท
ผมหยิบเป็นขวดสีชมพูขึ้นมา คึคึ กลิ่นมะเขือเทศ? มันจะบังเอิญเกินไปแล้ว
ไอ้พี่เอย์มันชอบกินมะเขือเทศพอดีผมใช้ไอ้เจลใสๆนี่กับมัน
มันต้องปลื้มปริ่มยิ้มหน้าบานแน่
ถ้างั้นเอานี่แหละแพงหน่อยต้องตัดใจซื้อต่อไปถ้ามันติดใจเดี๋ยวคงซื้อเอาเองเวลาที่เรามาช็อปกัน
ตาผมมองลงมาที่อีกชั้นมีขวดที่เขาเขียนว่าน้ำมันแมสสาจอยู่ด้วยผมเลยลองหยิบขึ้นมาดู
เอาวะถือเป็นเซอร์วิสพิเศษให้มันก็แล้วกัน อืม แล้วมีอะไรอีกบ้างนะที่ต้องใช้
อ้อลืมไม่ได้สินะสิ่งนี้ แต่นแต๊น~ ถุงยางอนามัยกล่องเดียวก็เหลือแล้วมั้ง
ครั้งแรกของมันจะต้องทะนุถนอมมากหน่อยจัดแค่ครั้งสองครั้งพี่เอย์จะพอใจป่ะวะ
แม่งเผื่อร้องเอาอีกๆขึ้นมาเดี๋ยวยุ่งยากอีกผมเลยหยิบเพิ่มอีกกล่อง
อย่าถามนะว่าแบบไหน ต้องแบบเรียบอยู่แล้วล่ะครับ ไว้มันเชี่ยว ๆ
แล้วผมจะจัดแบบขรุขระสามดีอะไรก็ว่ากันไปแต่วันนี้เอาแบบเรียบลื่นไปก่อนละกัน
สงสารมัน เอิ๊กๆ
กริ๊ก...
ผมเปิดประตูเข้าไปเสียงเพลงจากการ์ตูนบาร์บี้นี่ดังลั่นเลย
พี่เอย์นั่งอยู่ที่โซฟาตัวเก่งนั่นเอง ผมยกนาฬิกาข้อมือขึ้นดูเพิ่งจะแปดโมงกว่า
ทำไมวันนี้คุณชายตื่นเร็วจังวะ ผมค่อยๆย่องเข้าไปด้านหลังเบา ๆ
“จ๊ะเอ๋”
พี่เอย์สะดุ้งเบา
ๆ มันคงกำลังเพลินกับบาร์บี้คนสวยของมัน เพลงในจอถูกลดเสียงลงแล้ว
“งอนเหรอจ๊ะ
คนสวย” ผมกระซิบลงเบา ๆ ที่ข้างหู
ก็มันอยากทำหน้างอทำไมเห็นลดเสียงการ์ตูนแล้วนึกว่าจะหันมาคุยมาถามดันนั่งเฉยไม่พูดอะไรเลยนี่
ผมนึกอะไรดี ๆ ออกก็เลย...
“พี่เอย์”
ผมเรียกมัน รู้นะว่าปรายสายตามองมาแต่ยังเก็กไม่ยอมหันมาหากันให้ดี ๆ
“พี่เอย์ครับ”
ผมเรียกอีก คราวนี้กระซิบให้ใกล้ยิ่งกว่าเก่า พอมันทำท่าจะหันมาผมจัดเลยครับ....
“หากเธอก็รัก เธอก็รู้สึกดีๆเหมือนกัน
แต่เธอก็เขินอายอย่างนั้น ที่จะต้องพูดมา
แค่ร้องว่าอ๊าอิยาอิยา อ๊าอิยาอิยา ก็พอ
และฉันก็ขอเป็นคนนั้นที่ดูแลหัวใจ
ไม่เคยบอกรักใครคนไหนเพิ่งจะมีแค่เธอ
และฉันก็อ๊าอิยาอิยา อ๊าอิยาอิยา เหมือนเธอ
แค่เพียงเท่านี้เป็นอันเข้าใจ”
แต่เธอก็เขินอายอย่างนั้น ที่จะต้องพูดมา
แค่ร้องว่าอ๊าอิยาอิยา อ๊าอิยาอิยา ก็พอ
และฉันก็ขอเป็นคนนั้นที่ดูแลหัวใจ
ไม่เคยบอกรักใครคนไหนเพิ่งจะมีแค่เธอ
และฉันก็อ๊าอิยาอิยา อ๊าอิยาอิยา เหมือนเธอ
แค่เพียงเท่านี้เป็นอันเข้าใจ”
พี่เอย์หน้าแดงหูก็แดง
น่ารักมากในสายตาของผมถึงมันจะตัวใหญ่ไปหน่อย
มันหายโกรธแล้วชัวร์ๆผมงี้ยิ้มกว้างสิครับ
“ประสาทดีหรือเปล่ามึงอ่ะ”
ทำเป็นเก็ก
“มีคนเขาบอกว่าพี่น่าจะมอบเพลงนี้ให้ผมอ่ะ
ผมฟังดูแล้วก็เออมันใช่อ่ะนะเลยลองเอามาร้องเล่นดู
พี่เอย์ชอบไหมครับความหมายมันใช่ที่พี่รู้สึกกับผมเลยเนอะๆ”
“บ๊อง”
“บ๊องแต่ก็น่ารักสำหรับพี่แหละ”
อยากเก็กดีนักผมเลยแกล้งจีบคุณชายด้วยคำพูดหวานรื่นหูซะเลยเสร็จแล้วก็เดินผิวปากสบายตัวสบายใจเข้าไปในครัว
เห็นคุณชายมองมาตาเขียวปั๊ดเลยผมเลยฉีกยิ้มหวาน ๆ
ส่งไปกวนตีนมันได้ผลเลยครับพี่เอย์เขวี้ยงหมอนที่มันนั่งกอดอยู่คงกะให้ลอยมาโดนหัวผมเต็มๆล่ะสิ
ไม่มีทางหรอก ฮ่าๆผมรีบคว้าหมับไว้ได้กลางอากาศทันพอดี
เห็นมันงอนแล้วน่ารักดีชักจะรอต่อไปไม่ไหวแล้วสิ อิอิ
“ใจร้ายว่ะมาช้าก็โกรธ
ร้องเพลงให้ฟังก็เขิน เฮ้อ คนอุตส่าห์ไปศึกษามาเพื่อไม่ให้พี่เจ็บแท้ ๆ
ไม่เห็นใจกันเล้ยยยย” ผมเปรยเบา ๆ
แอบมองหน้ามันไปด้วยเห็นมันลุกขึ้นเดินเข้ามาแล้ว
“หมาปิงเมื่อกี้มึงพูดเรื่องอะไร”
“ก็เปล๊า~
ผมพูดไปเรื่อยแหละ วันนี้พี่เอย์อยากทานอะไรครับ”
ผมรีบเปลี่ยนเรื่องเดี๋ยวไก่จะตื่นเสียก่อน
“ไม่หิว! อิ่มแล้ว”
“อะไรกันน่ะปกติเสาร์อาทิตย์พี่ตื่นสี่โมงเลยนะ
ใครจะรู้ล่ะครับว่าวันนี้พี่เอย์จะตื่นเร็วแบบนี้
งอนเหรอ”
“จิ๊”
ผมรู้แหละครับถ้ามันทำเสียงจิ๊จ๊ะในลำคอแบบนี้คงอยากให้ผมง้อมั้ง
พี่เอย์นับวันขี้งอนว่ะ แต่ก็ไม่เป็นไรหรอกครับผู้หญิงก็ต้องขี้งอนเป็นธรรมดา
ไว้เดี๋ยวไปง้อบนเตียงละกันเนอะ
“ถ้าผมบอกว่าผมแวะไปที่ไหนก่อนมาที่นี่นะ
พี่จะต้องรีบขอบคุณผมแบบงาม ๆ เลยนะรู้รึเปล่า”
“มึงไปที่ไหนมา
ทำไมกูต้องขอบคุณมึงด้วย”
“เอ๊า ต้องขอบคุณดิ่
คึคึคึ” ก็จริงนี่ครับผทคนนี้อุตส่าห์ตั้งใจสละทั้งเงินทองทั้งเวลาเพื่อซื้อไอ้อุปกรณ์เสริมแปลก
ๆ นั่นก็เพื่อช่วยลดทอนความเจ็บปวดของมันถ้ามันรู้นะมีแต่ต้องขอบคุณผมเหอะ
“ไม่บอก
ไว้กินข้าวเสร็จเดี๋ยวพี่รู้เอง วันนี้น้องปิงจัดว่าเด็ดนะครับนะ พี่เอย์เตรียมตัวใช้เสียงอันเซ็กซี่ของตัวเองเรียกชื่อผมได้เลย
คิคิคิ”
เรื่องอะไรผมจะบอกมันว่าผมไปที่ไหนก่อนมาที่นี่
เดี๋ยวเกิดรู้แล้วงอนขึ้นมาอีก วันดี ๆแบบนี้จะพาลหมดอารมณ์ไปเสียก่อน
ผมยิ้มกว้างขณะลงมือเริ่มทำอาหารพี่เอย์เดินกลับไปนั่งดูทีวีอยู่ที่เดิมแล้วผมเห็นนะมันหันกลับมามองอีก
ผมก็ส่งยิ้มดิครับจะให้ทำยังไง
วันนี้จะให้คุณพี่อารมณ์เสียไม่ได้เด็ดขาดเพราะมันจะมีผมต่อความอดทนของอีโมชั่นบนเตียง
ยิ่งภาพในหนังจีวีที่ดูกับพวกไอ้บาสไอ้วุฒิวันนั้นยังติดตาผมอยู่ด้วย
คุณเชื่อดิผมน่ะจะไม่ทำให้พี่เอย์ของผมต้องเจ็บปวดแบบนั้นเลย
“พี่เอย์ทานข้าวครับ
อาหารเสร็จแล้ว” ผมเรียกมันขณะวางอาหารจานสุดท้ายลงบนโต๊ะ
ทุกอย่างเรียบร้อยดีแล้วผมถอดผ้ากันเปื้อนออก จานของพี่เอย์เป็นสงัดส่วนของผมเป็นข้าวผัดกุ้งจานโตๆเลย
ฮิ ก็แน่สิพี่เอย์น่ะต้องกินอะไรเบา ๆ สบายท้องสบายตัว ส่วนผมน่ะต้องเต็มที่ไปกับพลังงาน
จุ๊ๆคุณก็รู้ใช่ไหมเวลาทำอย่างว่ากันพี่เอย์มันตัวใหญ่ผมต้องใช้แรงเยอะเพราะฉะนั้นเช้านี้ผมจะตุนพลังงานจากคาร์โบไฮเดรตและโปรตีนเยอะๆไปเลย
“ทำไมของกูถึงเป็นสลัด”
มันมองจานผมกับจานมันสลับกันนั่งลงแล้วเงยหน้าถามผม
“สลัดนี่แหละครับดี
เหมาะกับพี่มื้อนี้ที่สุด เบาท้อง สบายตัว แล้วก็แถมด้วยความสดชื่นของผักและผลไม้
มีครีมหวาน ๆ ราดด้วยนะ พี่เอย์ชอบมะเขือเทศใช่ไหม อ่ะนี่ผมตักให้เยอะๆเลย” ผมตั้งใจบริการมันอย่างดี
คือผมหวังดีกับมันจริงนะ
“ไม่เอากูจะกินข้าวผัดกุ้ง”
อ้าวตายห่า มันทำไมพูดอะไรแบบนั้น พี่เอย์หน้างอลงนิด
ๆ เม้มปากมองผม
“มึงผัดตั้งเยอะกูขอกินด้วยนิดนึงดิ่”
มันว่าแล้วลุกเลยครับ ลุกขึ้นไปเอาจานเล็กมายื่นให้ผม คงอยากให้ผมตักแบ่งให้แหง ๆ
ไอ้ปิงแย่จริง ๆ ครับรู้ทั้งรู้ว่าคุณชายชอบข้าวผัดกุ้งยังจะทำล่อหน้ามันเสียได้
“ปิง
มึงตักมาดิ หวงกับกุด้วยเหรอ เอาครึ่งนึงเลยะ มึงกินไม่หมดหรอกมันเยอะ”
“พี่เอย์ผมว่าสลัดก็......
“สลัดกูก็จะกิน
วันนี้กูหิวจะกินเยอะๆเลย
เมื่อคืนอ่านหนังสือดึกวันนี้กูต้องการพลังงานแบบเต็มที่”
“พี่คือว่า
ผมว่า.....
“อย่าเรื่องมาก
ไม่งั้นมึงสลับจานกับกูเอาข้าวผัดกุ้งมาแล้วมึงเอาสลัดไปกิน”
“เย้ยยยย”
พี่เอย์เร็วมากครับมันสลับจานผมไปหามันแล้วจ้วงช้อนเข้าปากเลย
เจาะตรงกลางอีกต่างหาก ผมงี้หน้าเหรอหราไปหมด
“อร่อยว่ะปิง
มึงชิมดูป่ะ อ่ะกูแบ่งให้นิดนึง” จานที่มันเอามาตกลงคือแบ่งออกมาให้ผมนิดนึงจริง ๆ
นะครับ ผมหน้างอเลยสิอุตส่าห์เตรียมตัวหวังดีกับมันแท้ ๆ
อะไรกันกินมื้อหนักขนาดนี้จุกแย่เลยนะ ผมนั่งมองมันกินแล้วก็จินตนาการไป บรึ๋ยย ขยาดแทน
“กินดิ
สลัดนั่นไหนมึงว่าอร่อยนักหนากินสิครับน้องปิง หึหึหึ” ผมเบะปากใส่มันไปทีตกลงคือมื้อนี้สลัดเป็นของผมใช่ไหม
ไอ้คุณชายบ้าเอ๊ยคอยดูนะเดี๋ยวมันจะรู้สึก จุกขึ้นมาพี่ปิงช่วยน้องเอย์ไม่ได้นะครับนะ
อย่าแหกปากร้องเสียงดังลั่นห้องละกัน กร๊ากกก
“ยิ้มได้แล้วดิ่”
“ช่างผมเหอะน่า”
“หึหึหึ” พี่เอย์กวนตีน
“พี่เอย์ครับ
วันนี้พี่จะไปไหนรึเปล่า” ผมถามขึ้น สลัดที่กำลังกินพร่องไปแล้วกว่าครึ่ง เออมันอร่อยจริงนะน้ำสลัดยี่ห้อนี้หอมดีผมชอบเลย
“ไม่นะว่าจะอ่านหนังสือกับแก้งานนิดหน่อย
ทำไมมึงอยากไปไหน”
“เปล่าครับ แค่ถามดู”
ผมฉีกยิ้มส่งไป จะอยากไปที่ไหนทำไมล่ะครับวันนี้อยากใช้เวลาอยู่กับพี่นี่แหละ
อยู่กันแบบฉองต่อฉอง
“ทำหน้าตาประหลาดนะมึงตั้งแต่เช้าแล้ว
มีอะไรรีบสารภาพกับกูมา”
“เปล๊า
ไม่มี๊ ไม่มีจริง ๆ ไม่มี” ผมรีบปั้นหน้ากลบรอยยิ้มหื่น ๆ เมื่อตะกี้ให้มิด
“อย่าให้กูจับได้นะมึง
ถ้าไม่บอกแล้วกูรูเองนี่มึงจะโดนหนักเป็นสองเท่าเลยนะ” มันใช้ส้อมชี้มาที่ผม
ทำหน้าคาดโทษอย่างกับรู้ว่าผมคิดจะทำเรื่องอะไร ผมเริ่มใจคอไม่ค่อยดีไอ้คุณชายบ้าแม่งขู่กันเก่งจริง
ๆ ไม่ได้ๆผมต้องเข้มแข็งไว้คิดจะกอดคนอย่างมันผมต้องแมน แมนกว่าที่เคยแมน ฮึ่มม
“เดี๋ยวกินข้าวเสร็จก่อน
แล้วผมจะบอกพี่” ผมก็มีแผนของผมเหอะ
วันนั้นพี่เอย์มาจับก้นผมบอกให้รู้ว่ามันอยากใช่ไหม เดี๋ยววันนี้ผมจะทำในแบบของผมบ้างจะได้บอกให้มันรู้ว่าผมเองก็อยากเป็นเหมือนกัน
หืม? อะไรนะครับ
ตอนนี้กลางวันงั้นเหรอ ช่างดิ่
ผมไม่สนอ่ะกลางวันกลางคืน ในห้องมันถ้าอายปิดไฟก็มืดแล้ว หรือถ้าจะเปิดไฟผมก็ไม่เกี่ยงหรอก
ปิงซะอย่างกลางแจ้งยิ่งดี ชอบบบบ คึคึคึ
หลังจากเราสองคนทานกันเสร็จผมล้างจานสองใบเรียบร้อย
เดินเข้ามาหามัน
พี่เอย์นั่งดูทีวีอยู่แต่ในมือมีชีตอะไรสักอย่างน่าจะเป็นวิชาที่พี่เขาเรียนนั่นแหละมันใส่แว่นด้วยนะ
“พี่เอย์” ผมทิ้งตัวนั่งลงข้าง
ๆ มัน คือเบียดแม่งสุดๆอ่ะ
ถ้านั่งตักได้คงทำไปแล้วแต่ผมว่าแบบนั้นจะไม่ค่อยเหมาะเพราะผมเป็นผู้ชายถ้าอยากได้ฟีลแบบนั้นคงต้องให้พี่เขามากกว่านะที่เป็นฝ่ายนั่งตักผม
มันหันมามองผมนิดหนึ่งแล้วขยับออกนิดๆให้ผมนั่งดี ๆ
“พี่เอย์ครับ”
ผมกระแซะชิดเข้าไปอีก มันก็ขยับออกอีกนิด
คงสงสัยว่าที่นั่งก็มีตั้งเยอะจะมานั่งเบียดอะไรกูนักหนา
แต่ผมไม่สนใจตรงจุดนั้นแล้ว ตอนนี้ผมขึ้นแล้วครับ
“พี่เอย์ครับ”
ผมเรียกอีก คราวนี้ทำเสียงเซ็กซี่ด้วย
“อะไรของมึง
นั่งดีๆดิ่” คราวนี้มันหันมาเลย
ไม่ขยับออกแล้วแต่สายตานี่บอกให้รู้ว่าผมควรจะขยับออกได้แล้วคือจะชิดใกล้ไปไหน
ผมคว้าหมับมือมันไว้เลยสิครับมันชะงักไปนิดแล้วหันมองหน้าผม ผมปล่อยเวลาทิ้งไปครู่หนึ่งก่อนเบียดเข้าไปอีก
คือปกติถ้าผมจีบผู้หญิงนี่ผมนั่งชิดขนาดนี้แล้วยังจับมืออีกผู้หญิงเขาจะซบมาที่ไหล่ผมแล้วนะ
แต่ไอ้พี่เอย์ยัง มันยังเฉยอยู่ผมก็เลย...
หมับบ!!
“เฮ้ยย!! อะไรของมึง”
พี่เอย์สะดุ้งทันทีที่ผมคว้าเอามือมันมาจับก้นผมอีกครั้ง หน้ามันนี่เครื่องหมายเควชั่นมาร์คขนาดใหญ่เต็มจอมาก
ผมเลยยิ้มหวานส่งให้เป็นคำตอบ พี่เอย์เริ่มคิ้วขมวดคล้ายคนไม่เข้าใจผมหนักขึ้นเรื่อย
ๆ
“นั่นแหละ”
ผมขยิบตามองมันด้วยสายตาที่เรียกว่าสื่อความนัยน์แบบสุดๆ พี่เอย์ยังทำหน้าเอ๋ออยู่ผมเลยกระแซะหนักๆเข้าไปอีก
“นั่นแหละๆ”
คือผมอายเหมือนกันนะ แต่ความอยากมีมากกว่า คือก็คิดไว้แล้วไง มันจะบื้อไปไหนวะ
ผมทำขนาดนี้แล้วยังไม่ยอมลุกชวนผมเข้าห้องอีก
“พี่เอย์ครับ เราเข้าไปคุยกันในห้องไหมพี่” ในเมื่อมันไม่พูดผมพูดเองก็ได้ เดี๊ยะๆ
เดี๋ยวจัดหนักๆน้องเอย์อย่ามาร้องกับพี่ปิงนะขอบอก ทำให้พี่ปิงต้องมานั่งอายชวนคนเข้าห้องอยู่เนี่ย
เดี๊ยะเหอะ
“เอาจริงเหรอมึง”
หน้าตาพี่เอย์แม่งตลกตื่น ๆ ยังไงไม่รู้ จะกลัวอะไรนักหนา
ทำอย่างกับไม่อยากเชื่อว่าผมจะเป็นฝ่ายชวนแบบนี้ แต่อย่างน้อยมันก็เข้าใจแล้วว่าผมหมายความว่ายังไง
“จริงสิครับ
ป่ะ ผมพร้อมแล้ว” ผมถอดแว่นมันออกวางไว้ที่โต๊ะแล้วลุกขึ้นยื่นมืออกไปหามัน
พี่เอย์นี่ผมว่ามันยังนั่งอึ้งอยู่เลยนะครับ คงยังเซ่อไม่หาย ไม่เห็นจะมีอะไรนี่ผมผู้ชายนะเวลาจะชวนผู้หญิงเข้าห้องก็ต้องเป็นฝ่ายเริ่มก่อนอยู่แล้ว
ยิ่งพี่เอย์ทำท่าอาย ๆ ไม่เคย ๆ แบบนี้ผมยิ่งกระหยิ่มยิ้มในใจเลยสิครับ
มันอาจจะช่ำชองเรื่องผู้หญิงก็จริงแต่ชายกับชายผมมั่นใจว่าผมจดจำมาดีก็แล้วกัน
“ลุกเร๊ววว
จับมือผมนะ” ผมขยิบตาให้เป็นการล่อมันกลาย ๆ ว่าให้ยื่นมือส่งมาให้ผมได้แล้ว
เหมือนพี่เอย์ชั่งใจนิดนึงในที่สุดมันค่อยยื่นมือออกมาผมคว้าหมับแล้วดึงมันลุกเลยสิครับ
จะช้าอยู่ทำไมในเมื่อตัดสินใจจะทำแล้วผมไม่ถอยนะดึงมือมันเดินไปที่ห้องนอนเลย
“มึงแน่ใจแล้วนะปิง เร็วไปไหมกูรอได้นะ”
ก่อนเราจะก้าวขาเข้าไปในห้องพี่เอย์กระตุกมือผมไว้
“พี่กลัวเหรอครับ”
ความหมายของผมคือ พี่เอย์น่าจะกลัวว่าตัวเองจะเจ็บอะไรแบบนั้น นี่ผมจะทำยังไงนะถึงจะทำให้มันมั่นใจในตัวผมได้
“อือกลัว
กลัวว่าจะทำมึงเจ็บ” หืออ?? ทำไมพี่เอย์พูดอะไรแบบนี้วะ
ผมฉุกคิดนิดๆ แต่ก็นึกขึ้นมาได้ไอ้บาสมันเคยบอกไว้
“บางทีเราก็ต้องอดทนพี่ ไม่ใช่ว่าฝ่ายรับจะเจ็บอยู่คนเดียว
เรานี่แหละที่จะตาย รูแม่งเล็กนิดเดียวกว่าจะดันเข้าไปจนสุดได้คนที่ต้องอดกลั้นทั้งเสียวทั้งเจ็บน่ะมันคือพวกเราพี่”
อ้อออ
ที่แท้พี่เอย์กังวลเรื่องนี้เอง ผมยิ้มเลยสิครับ ปัญหานี้ผมคิดมาก่อนแล้ว
ไม่งั้นจะแวะไปซื้อเจลซื้อครีมมาทำไม ทุกอย่างคือมันต้องขยายยยยยได้ คึคึ
“พี่เอย์ไม่ต้องคิดมากนะครับ
ผมมีวิธี เราสองคนรับรองเจ็บน้อยที่สุดเลย”
“มึงแน่ใจแล้วนะปิงกูถามอีกครั้งเพราะถ้ากูเดินเข้าไปแล้วมึงจะเปลี่ยนใจไม่ได้อีกเลยนะ”
อั๊ยยะ~ ทำเป็นซีเรียส
“แน่ใจครับผม
มามะเข้าไปกันเถอะนะ เร๊ว” ผมแสดงสีหน้ามั่นใจให้มันเห็น
“งั้นขอบอกไว้อีกอย่าง
กูเป็นเป็นคนขี้หึง หวงของ เอาแต่ใจ และที่สำคัญกูมีเซ็กในแบบที่ไม่ค่อยเหมือนใคร
มึงแน่ใจแล้วใช่ไหม”
หืมม
ซะ....ซะ....เซ็กในแบบที่ไม่เหมือนใครคืออะไรกันวะ?
ไอ้พี่เอย์แม่งพูดอะไรของมัน เซ็กก็คือเซ็กมันจะอะไรนักหนา
“คะ...คือ
แบบไหนครับ อะไรคือเซ็กแบบที่ไม่เหมือนใคร” ผมถามเสียงขาดๆหาย ๆ หรือว่ามันจะชอบให้ผมทำแรง
ๆ มัดมือมัดขาใช้แซ่กุญแจมือจุดไฟรนเทียนอะไรแบบนั้นเหรอวะ ตายห่า
หรือมันจะชอบให้ผมทรมานมันอย่างว่าจริง ๆ
ไอ้ผมน่ะไม่มีปัญหาหรอกแต่ตัวมันจะทนได้แน่เหรอ ท่าทางคุณชายจ๋าซะขนาดนั้นไหนว่าชอบความสะอาดแต่อยากมีเซ็กแบบแปลกๆนี่แน่ใจเหรอวะ
“หรือว่าพี่เอย์เป็นพวกชอบความรุนแรงเหรอครับ”
“เปล่า
ไม่ใช่แบบนั้น” อ้าวงั้นก็ไม่มีปัญหาดิ่
“ถ้าไม่ใช่เรื่องรุนแรงอะไรนั่นผมก็ไม่มีปัญหาหรอกครับ
ผมไม่อยากให้พี่เจ็บตัวก็แค่นั้น”
“มึงว่าอะไรนะ
กูฟังไม่ถนัด เมื่อกี้มึงพูดว่าอะไร”
“ปะ...เปล่าครับ
เราเข้าไปกันเถอะ” ผมเลยจูงมือมันเดินเข้ามาด้านใน
พอมาถึงในห้องผมก็นั่งลงที่เตียงเลย มันยืนมองผมอยู่
“พี่อยากอาบน้ำไหม”
ผมถามเอาใจแบบสุดๆ
“ไม่อ่ะ”
พี่เอย์เดินไปเปิดลิ้นชักเหมือนกำลังหาอะไรสักอย่าง
ผมนึกขึ้นได้ว่าตัวเองเตรียมอุปกรณ์มาเรียบร้อยแล้วแต่ดันลืมเอาเข้ามาซะนี่
“พี่เอย์เดี๋ยวผมมานะครับ
ออกไปเอาของแปป”
“อือเดี๋ยวกูจะเข้าห้องน้ำเหมือนกัน”
อึ๋ยย
เป็นอย่างที่ไอ้บาสว่าจริง ๆ ไอ้เพื่อนดีไอ้เพื่อนเหี้ยไอ้เพื่อนประเสริฐ ถ้าวันนี้ลุล่วงไปได้ดีนะพ่อจะซื้อขนมไปเส้นมันสักห้าสิบบาท
“ฝ่ายรับน่ะส่วนใหญ่ก่อนจะมีอะไรกันเขาจะขอตัวเข้าห้องน้ำก่อนเสมอแหละ
ลูกพี่ก็รู้ใช่ไหมล่ะไอ้ส่วนน่ารักทางด้านหลังน่ะเขาก็ต้องล้างต้องคว้านให้มันสะอาด
ก็คงจะอายเรานั่นแหละนะ อิอิ”
คึคึคึ
ผมฉีกยิ้มเดินไปหยิบขวดเจลกับกล่องถุงยางในกระเป๋า พอเดินกลับเข้ามาพี่เอย์อยู่ในผ้าเช็ดตัวสีขาวผืนเดียวเรียบร้อยแล้ว
โฮกกกกก~ พ่อคุณเตรียมตัวดีมาก
เออผมก็สงสัยนะครั้งแรกของมันจริงป่ะวะไม่ใช่เคยรับให้ใครเขามาหลายคนแล้วหรอกนะ
คิดไปแล้วก็เริ่มหงุดหงิด จิ๊!
“ทำหน้าอะไรของมึงอีก
มาดิ่ ไปเอาอะไรมาน่ะ” ผมสลัดความคิดฟุ้งซ่านแล้วเดินยิ้มเข้าไปหามัน กองไอ้ของที่ซื้อมาลงที่เตียง
“โฮ่ววว
เตรียมพร้อมดีนี่หว่า หึหึหึหึ” พี่เอย์อมยิ้มนั่งลงข้าง ๆ ของพวกนั้น
“หัวเราะอะไรเล่า
ผมช่วยพี่นะยังไม่รู้ตัวอีก”
“รสมะเขือเทศด้วยเหรอเนี่ย
ขอบคุณนะครับ น้องปิง” มันว่าจบแล้วดึงแขนผมให้เดินเข้าไปหามัน
พี่เอย์ทำไมแรงเยอะจังวะดึงทีเดียวผมปลิวเข้าไปอยู่ในอ้อมอกมันเลยอ่ะ
“เริ่มเลยไหม”
จะกระซิบเสียงเซ็กซี่ทำซากไปเหรอพี่ครับ ผมต่างหากที่ต้องเป็นฝ่ายถาม
“ดะ...เดี๋ยวก่อนครับพี่”
ผมดันหน้าอกมันไว้ ขยับตัวนั่งดี ๆ คือตอนนี้ผมนั่งอยู่บนตักมัน
คือว่าท่ามันไม่ใช่อ่ะผมว่า ผมเลยต้องจัดการท่าทางตัวเองใหม่
พอคิดว่าน่าจะโอเคใช้ได้แล้วผมก็โอบมันเลยสิครับ ผมผู้ชายนะต้องเป็นฝ่ายบุก
พี่เอย์ยิ้มใญ่เลย สงสัยคงคิดว่าผมรู้งานดีมาก
“มึงจะเป็นคนคุมเกมเหรอ”
มันถามเพราะตอนนี้ผมผลักมันลงที่เตียงแล้ว ตัวผมคร่อมทับตัวมันอยู่
คุณต้องไม่ลืมนะว่าพี่เอย์ใส่แค่ผ้าเช็ดตัวผืนเดียวส่วนผมตอนนี้ยังเต็มชุดเสื้อยืดกางเกงยืดแบบห้าส่วนจั๊มขา
เวลามีเซ็กส์ผมไม่ชอบพูดมากนะครับเพราะงั้นไม่จำเป็นต้องตอบคำถามมันหรอก
ก้มลงไปจูบปิดปากแม่งเลย ตำแหน่งตอนนี้ถูกต้องที่สุดแล้วมือพี่เอย์เลื่อนขึ้นมาลูบมาจับเอวผมไว้มันสอดมือเข้ามาข้างใน
พี่แม่งจูบโคตรเชี่ยวทำไมผมถึงรู้สึกว่าตัวเองสู้มันไม่ได้เลยวะให้ตายเหอะ
นี่ผมงัดเอาทุกไม้จูบที่เรียกว่าเด็ดออกมาแล้วนะยังรู้สึกว่าโดนมันคุมเกมส์เอาไว้เลย
ผมเลยรีบถอนริมฝีปากออกแล้วเลื่อนไปไซร้แถวลำคอมันแทน
พี่เอย์ตัวหอมมากอะไรวะเมื่อกี้มันอาบน้ำใหม่ด้วยเหรอ
“ปิง” เสียงทุ้มต่ำเรียกเบา
ๆ ผมเลยเงยหน้าขึ้นมอง มันจับชายเสื้อผมถกขึ้น
ผมรู้งานยืดตัวขึ้นแล้วถอดเสื้อที่สวมอยู่ออกทางศีรษะทันทีหลังจากนั้นก้มลงมาหวังจะไซร้ที่ซอกคอมันต่อ
พี่เอย์จับตัวผมขึ้นไปจูบปิดปากกับมันอีกรอบ ตายห่าตายๆผมจะทำยังไงดีไอ้พี่เอย์แม่งจูบเหี้ยอะไรของมัน
โคตรจะรู้สึกดีเลย อืมม~ ~
ผมหลับตาพริ้มแม่งอะไรจะเกิดกูไม่สนแล้วตอนนี้เคลิ้มกับรสจูบของคุณชายมาก
คุณเชื่อไหมกางเกงผมหลุดออกจากตัวตอนไหนผมไม่รู้สึกตัวเลยสักนิดเลยนะ มือของมันนี่ซุกซนสุดยอดอ่ะทั้งจับทั้งบีบก้นผมมั่วไปหมด
สรุปคือตอนนี้ทำไมผมถึงถอดเสื้อผ้าหมดอยู่ฝ่ายเดียวแบบนี้วะ
ผ้าเช็ดตัวพี่เอย์ยังไม่หลุดออกจากเอวเลยด้วยซ้ำ ปกติแล้วต้องเป็นฝ่ายหญิงไม่ใช่เหรอที่ล่อนจ้อนก่อน
แว๊กกกกกกกกกก
ผมร้องเสียงหลงมันรีบเข้าประกบปากผมไว้
พี่เอย์แม่งเหี้ยมันพลิกผมลงมาอยู่ข้างล่างส่วนตัวมันขึ้นคร่อมผมไว้แล้วเรียบร้อย ผมตกใจนิดหน่อยแต่ไม่เป็นไรแล้ว
ยังไงก็ได้บางทีมันอาจอยากเป็นฝ่ายอยู่ข้างบนบ้างไรบ้าง
“ชู่ว์ไม่เสียงดังนะ
เดี๋ยวพี่จะอ่อนโยนให้ ปิงไมต้องกลัวนะครับ” คำพูดแบบนี้รู้สึกคุ้น ๆ ว่ะ
เหมือนกับว่าผมจะเคยใช้พูดกับผู้หญิงมาก่อน
“พะ...พี่เอย์”
ผมครางเรียกชื่อมัน คือตอนนี้กำลังโดนไซร้คออยู่
แล้วมีความรู้สึกว่ามันไม่ใช่แล้ว คือมันแปลก ๆ
“พะ...พี่จะเป็นคนทำเหรอ”
ผมรีบถามตะกุกตะกัก แต่ดูเหมือนมันจะไม่ได้ฟังเลยระดมจูบลงมาที่ซอกคอผมอย่างเดียว
“ใช่ครับ”
“ผมหมายถึงพี่จะเป็นฝ่ายคุมเกมส์ใช่ไหม”
“อือฮึ”
มันส่งเสียงอู้อี้ขึ้นจมูกคงกำลังสูดดมตามซอกตามผิวที่จมูกกับปากมันจะลากไปถึง ผมกระตุกปมผ้าเช็ดตัวมันออกคิดว่าน่าจะได้ที่แล้ว
มือผมเริ่มปัดป่ายไปตามที่นอนคือกำลังควานหาขวดเจลว่ามันจะอยู่ตรงไหนกันวะ
จำได้ว่าวางไว้แถวนี้นี่นา คือมันต้องใช้ขยับขยายช่องทางก่อนไง ผมเลยคิดว่าในเมื่อมันอยากอยู่ตำแหน่งด้านบนผมก็จะขยับขยายให้มันในท่านี้ไปเลย
“อ๊ะ”
เสียงผมเอง ไอ้คุณชายมันกัดลงที่คอแล้วดูดๆเลีย ๆ อะไรของมันนั่นแหละ
ผมสะดุ้งนิดหน่อย ตาคือตอนนี้กำลังจดจ่ออยู่กับการหาเจลมาก
“พี่เอย์”
“ครับ” มันตอบผมนะแต่ไม่เงยหน้าขึ้นมา
กลับลากริมฝีปากลงไปครอบครองอยู่แถว ๆ หน้าอกผม
ผมขึ้นเลยสิครับตายห่าดูดปากแม่งยังพอทน ไซร้คอเหรอยังพอได้ พอลงมาถึงยอดอกเท่านั้น
ขุ่นแม่ขา...น้องปิงไม่ไหวแล้ว
ผมพลิกตัวออกจากตัวมันทันทีคุณอย่าลืมเราสูงพอกันนะผมไม่เตี้ยกว่ามันมากนักหรอก
เห็นมันนั่งเอ๋อมองอยู่แต่ผมไม่สนใจมองหาเจลของผมต่อ
มันดึงผมเข้าไปจูบใหม่อีกครั้ง คราวนี้แม่งโคตรของความรุนแรงดันผมกดลงที่เตียง
“พี่เอย์เดี๋ยวครับ”
ผมรีบยันหน้าอกมันไว้ มันเงยหน้าขึ้นมองคงกำลังคิดว่าผมเป็นอะไร
“ผมหาเจลไม่เจออ่ะ”
แค่นั้นแหละครับมันอมยิ้มยื่นส่งมาให้ผมเลย ที่แท้ไอ้พี่เอย์แม่งซ่อนไว้ใต้หมอนนี่หว่า
“เดี๋ยวกูทาเอง
มึงนอนเฉยๆเหอะทำตัวสบาย ๆ เลย”
หุยยย
ทำไมใจดีวะมีการบอกจะทาเองด้วย ผมยิ้มเลยสิครับ บางทีไอ้คุณชายมันคงชอบขี่ม้าแหละผมว่า
ปล่อยให้มันทาเองเสร็จแล้วก็นั่งทับผมเองเหมือนไอ้คนที่อยู่ในหนัง คึคึ
คงเซ็กซี่น่าดู พี่เอย์ค่อยไล่จูบลงไปวนเล่นอยู่แถวหน้าท้องผมนี่เกร็งแบบสุด
ๆ โอ้วววทำไมมันเหมือนได้ขึ้นสวรรค์แบบนี้วะอีกนิดพี่อีกนิดต่ำลงอีกนิด
อื้มมแบบนั้นต่ำอีกต่ำอีกอ่าาพี่แม่งสุดยอดอ่ะรู้ได้ไงว่าผมชอบให้จูบตรงนั้นเอากับผู้หญิงยังไม่มันส์เท่านี้เลยนี่ขนาดยังไม่ได้เข้าขั้นสุดยอดเลยนะ
อู๊ววรู้สึกดีมากจริง ๆ
ผมหลับตาพริ้มเลยลืมเรื่องเจลไปแบบสนิทใจช่างมันเหอะมันจะทาตอนไหนก็เรื่องของมันตูดมันนี่หว่ามันอยากไม่ขยายไว้ก่อนก็ช่างดิ่ตอนนี้ผมอารมณ์ขึ้นพีคแม่งแบบสุด
ๆ แล้วสองมือนี่ลูบเอวลูบหลังมันไป พี่เอย์หยุดนิดนึงมันยืดตัวขึ้น
คือคุณนึกออกไหมตอนนี้เราสองคนนี่เปลือยล่อนจ้อนกันทั้งคู่เลยนะ
มันจะหยุดทำไมวะผมนี่หงุดหงิดเลยกำลังได้อารมณ์ เห็นมันกระตุกยิ้มแล้วหัวเราะเบา ๆ
อ้อที่แท้พี่ท่านกำลังบีบเจลใส่มือนี่เอง ผมเลยยิ้มส่งกลับไปบ้าง
“ไม่ต้องกลัวนะ
นิดเดียว” มันเลื่อนตัวขึ้นมากระซิบลงที่ข้างหูก่อนจูบลงที่ปากผมเบา ๆ
แต่ผมไม่อยากได้ที่ปากผมเลยดันหัวมันกดลงไปแถว ๆ
หน้าท้องคืออยากบอกมันว่ามึงจะขยายช่องทางของตัวเองก็ทำไปแต่คือต้องทำให้ผมต่อที่ส่วนนี้และถ้าจะให้ดีช่วยครอบริมฝีปากพี่ลงไปด้วยเถ้อสาธุ
ผมทั้งเด้งทั้งแอ่นมันจะได้รู้ แต่ๆๆๆ เดี๋ยวนะ
ทำไมถึงรู้สึกว่ามือไม้มันวุ่นวายอยู่แถว ๆ ช่องทางลับของผมวะ
จะถูๆไถๆอยู่แถวนั้นทำเหี้ยเหรอ
“แว๊กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก”
ผมร้องขึ้นสุดเสียงพร้อมกับถดตัวถอยหนีจนหัวชนเข้ากับหัวเตียง
มันตกใจเพราะเสียงหัวผมโขกดังมากรีบยืดตัวขึ้นมองหน้าผม นี่ผมจะร้องแล้วนะเอาสิ
ผมโกรธแม่งจริง ๆ ด้วย ก็จะไม่ให้โกรธได้ยังไงจู่ ๆ
อีพี่เอย์มันเป็นเหี้ยไรแหย่นิ้วเข้ามาในตูดผมอ่ะ
“เจ็บไหม
หัวน่ะ” มันถามเสียงเบา ผมลูบ ๆ หัวแต่ก็คือไม่ได้เจ็บอะไรหรอกที่ร้องดังนี่ก็เพราะถูกแหย่ที่ด้านล่างมากกว่า
“พี่มาแหย่ก้นผมทำไมอ่ะ!”
“อ้าว ถ้าไม่ทำแบบนี้เดี๋ยวมึงจะเจ็บมากนะ
แล้วมึงก็เป็นคนซื้อเจลมาให้กูเองนี่ต้องรู้ดิ่ว่ากูต้องเอามาไว้ทำอะไร”
เอ๊ะ พี่เอย์แม่งทำไมพูดจาแบบนี้วะ
“ทะ....ทะ...ทำไมพี่ไม่ทาของพี่ล่ะครับ”
เออแล้วมายุ่งกับผมทำไม ของผมมันต้องทาลงที่แท่งทองคำสิ
ส่วนพี่น่ะแหละที่ต้องทาส่วนน่ารักตรงนั้น
“จะทาของกูทำไมอย่าถามเรื่องมาก
ต่อเลยเร็ว” มันพุ่งเข้ามาแล้วกดผมลงบนที่นอนอีกแล้ว
“ปิง
เงียบครับ” ผมโดนมันจูบปิดปากอีกแล้ว มือไม้เริ่มปัดป่ายไปอีก
ผมแม่งทำไมมีอารมณ์กับมันง่ายจังวะ ไอ้พี่เอย์ก็จูบของมันไปเหมือนเรากำลังเริ่มกันใหม่อีกครั้ง
คราวนี้มันนอนทับตัวผมไว้เลยโยกตัวขึ้น ๆ ลง ๆส่วนกลางเราเสียดสีกัน ไอ้พี่เอย์แม่งทำเสียงโคตรเซ็กซี่ต่ำๆอยู่ในคอเหมือนมันกำลังพออกพอใจอะไรมากๆ
ผมนี่ลืมตัวปล่อยให้มันเอ็นดูผมอย่างดีเลยสิครับ โคตรจะเคลิ้มมมมมม
“นิดเดียวนะ
อดทนนิดนะครับปิง” มันเลื่อนตัวขึ้นมากระซิบเสียงเบา ดูดลงที่คอผม อื้มมจะทำอะไรก็รีบทำเหอะของผมแม่งตั้งจนสุดแล้วกลัวลาวามันจะระเบิดออกมาก่อนน่ะสิ
“แว๊กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก”
“เดี๋ยวๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เดี๋ยวครับครับพี่เอย์เดี๋ยว” ผมตกใจสุดขีดร้องห้ามดันตัวมันไว้เกือบไม่ทัน
คือมันฉิวเฉียดมากคราวนี้มันไม่ใช้แล้วนิ้วมือที่แหย่ลงมา
ผมลืมตาดูอีกทีนี่คือมันนั่งอยู่หว่างขาผมแล้วตำแหน่งพร้อม ลูกชายมันก็พร้อม
ขาผมนี่ยกขึ้นมาถ่างรอมันไว้ตั้งแต่ตอนไหนกันวะผมแม่งโคตรโมโหตัวเอง
ไอ้บาสแม่งเหี้ยไหนมันบอกว่าพี่เอย์เป็นรับแบบชัวร์ ๆ
ไงตอนนี้สภาพผมมันไม่ใช่เลยนี่หว่า ท่าทางแบบนี้คือเขารอจะเสียบผมน่ะสิไม่ว่า
“กูบอกแล้วใช่ไหม
ถ้าเข้ามาแล้วมึงจะเปลี่ยนใจไม่ได้” มันจับข้อเท้าผมแน่น
คือท่าทางมันตระหง่านกลางหว่างขาผมเลยนะ
“พี่เอย์
พี่เป็นรุกเหรอพี่” ถามแม่งไปตรง ๆ นี่แหละ ไอ้บาสไอ้เหี้ยคอยดูนะถ้าพี่เอย์ตอบว่าใช่ กูจะกลับไปกระทืบมึงเลยสัส
ผมถามแบบหน้าเสียเลยนะ
“ใช่ดิ่
อย่างกูจะเป็นฝ่ายรับได้ไงมึงนี่ก็ถามแปลก” ตายห่าาแล้วไอ้ปิง ตายๆๆๆๆๆๆ
ผมจะทำยังไงดี คุณแม่ครับพี่ขมครับคุณพ่อที่ผมไม่เคยรู้จักครับ วันนี้ลูกปิงจะรอดจากพ้นเงื้อมือมัจจุราชไหม
ฮือๆ ไอ้บาสมึ้ง กูจะฆ่ามึงไอ้เพื่อนเวร
“พะ.....พะ....พี่เอย์”
“อย่าเรื่องมาก
ต่อเลยนะ” มันพูดแล้วก้มลงระดมจูบเข้าที่คอผมอีกครั้ง คือตอนนี้ผมไม่มีกระจิตกระใจห่าเหวอะไรแล้วในเมื่อมันบอกว่ามันเป็นรุกแสดงว่าผมคนนี้ต้องรับบทฝ่ายรับชัวร์
ๆ ภาพไอ้นักแสดงหนังจีวีที่ผมดูลอยเข้ามาในหัว เสียงร้องโอดโอยนั่นตอนนี้ดังก้องอยู่ในสมองผมเลย
“พะ.....พะ...พี่....คะ...คือผม...”
โอยผมหายใจไม่ทั่วท้องเลย ผมยื้อตัวไว้พยายามลุกขึ้นนั่งขณะที่สองมือดันหน้าอกมัน
“ปิงกูหยุดไม่ได้แล้วนะ
สัญญามึงจะไม่เจ็บ” ไอ้เหี้ยยยโกหก! คำพูดนี้ผมเองก็เตรียมมาใช้กับมันเหมือนกัน ผมอยากจะร้องไห้อยู่แล้ว
พี่เอย์แม่งทั้งเสียงทั้งหน้าหื่นมาก คิดว่าคงหยุดมันไม่ได้แน่แล้ว
ผมเริ่มเคลิ้มไปกับการเล้าโลมของมันอีกครั้ง และนั่นก็คือครั้งสุดท้าย ผมใช้แรงทั้งหมดที่มีดีดตัวขึ้นยันหน้าอกมันไว้อีก
คราวนี่พี่เอย์ท่าทางหัวเสียแบบสุดๆ
“สามเดือน!” ผมโพล่งออกไป
มันชะงัก นี่ผมกำลังพูดอะไร??
“สามเดือนอะไรของมึง
จะให้กูเอาตลอดทั้งสามเดือนเลยเนี่ยเหรอ”
“ไม่ใช่ๆๆๆ” ผมรีบส่ายหน้าจนปากนี่สั่นไปหมด “สามเดือนก็คือ
ผมขอเวลาพี่สามเดือน ห้ามทำอะไรผมจนกว่าเราจะคบกันได้สามเดือนก่อนนับจากวันนี้เลย”
“ปิง สามนาทีกูก็ไม่ทนนะบอกเลย
มึงจะฆ่ากูเหรอ” โอ๊ยตายๆกูจะทำยังไงดี
เป็นผมที่จุดไฟขึ้นมาแท้ ๆ ตอนนี้โดนมันกดบ่าล็อคอยู่เงี้ยะแหละ
“พี่เอย์ต้องพิสูจน์สิครับ
พี่ยังไม่ขอผมคบเลยนะ ถ้าพี่รักผมจริงแค่สามเดือนพี่ต้องทนได้สินะครับนะ
พี่เอย์คนดีของผม”
พี่เอย์จ้องหน้าผมนิ่งเลย เหมือนมันกำลังคิดอะไรบางอย่างอยู่
“กูถามมึงแล้วใช่ไหม
มึงบอกเองมึงมั่นใจมึงพร้อมแล้ว กูก็บอกมึงแล้วกูรอได้แต่เป็นมึงใช่ไหมที่ดึงกูเข้ามา”
ก็ใครมันจะไปรู้ล่ะว่าพี่จะหมายความแบบนั้น ผมจะรู้เหรอว่าผมต้องเป็นฝ่ายรับ
นี่ผมจะทำยังไงดีวะเนี่ยหน้าตาพี่เอย์หื่นมากกก ท่าทางจะไม่ยอมลงแบบง่าย ๆ ด้วย
“นะครับพี่นะๆๆให้ผมได้เตรียมตัวนะพี่เอย์คนดี
แสดงให้ผมเห็นสิว่าพี่น่ะรักผมที่ใจไม่ใช่อยากได้แค่ตัวของผม” ผมตะล่อมมัน เมื่อเห็นว่าพูดดีๆอย่างเดียวไม่ได้เลยยกสองมือคล้องคอมันไว้แล้วเอื้อมตัวขึ้นไปจุ๊บปากมันเบา
ๆเจอมันกัดกลับมาแบบเต็ม ๆ
“ปิงตรง ๆ
เลยนะ มึงทนเอาเถอะว่ะ กูไม่ไหวแล้วจริง ๆ มึงดูเด่ะ” มันพูดแล้วบุ้ยใบ้ให้ผมมองตามมันลงไปที่ลูกชายมัน
เจ้าเอย์ยักษ์นี่แม่งตั้งตระหง่านเหมือนกำลังชี้หน้าด่าผมอยู่ไม่มีผิด โอ๊ยยยตายๆกูตายผมจะเป็นลม
คือถ้าผมโดนไอ้หนอนยักษ์ขนาดนี้เสียบนะผมว่าผมเป็นลมตายคาเตียงตั้งแต่เพิ่งโดนเบิกไม่ถึงสองเซ็นฯหรอก
“ต่อเลยนะ”
มันโน้มตัวลงมาอีกครั้ง ขณะที่ผมผุดความคิดอันชาญฉลาดขึ้นมาได้พอดี๊พอดี คุณรู้ไหมผมดีใจน้ำตาแทบเล็ด
“พี่เอย์ครับผมไม่ไหวแล้ว”
“อือกูรู้
กูเองก็สุดจะทนแล้วเหมือนกัน ตัวมึงแม่ง” มันพูดด้วยสีหน้าที่หื่นกามมาก
ผมรู้เลยคนละความหมายกับผมแน่นอน
“มะ...ไม่ได้หมายความว่าแบบนั้นครับพี่”
“อืม
อย่าพูดมากเลยเวลามีเซ็กส์มึงร้องครางได้แต่ไม่จำเป็นต้องพูดมากหรอก”
มันพูดอู้อี้คงเพราะกำลังเมามันส์กับการสาละวนลิ้นร้อนแถว ๆ
หน้าอกผมค่อยไล่ลดระดับลงไปเรื่อย ๆ
“มะ...ไม่ใช่
คือพี่ต้องฟัง” ขนผมลุกซู่ ลิ้นมันโคตรจะช่ำชอง
ผมว่าถ้าขืนยังปล่อยให้มันเล่นลิ้นอยู่แบบนี้ วันนี้ผมได้เสียเอกราชแน่ แต่คือพี่เอย์ไม่ได้สนใจอะไรแล้ว
มันทั้งดูดทั้งเลียในส่วนที่มันพอใจ จนตอนนี้ทำไมขึ้นมาอยู่แถวซอกคอผมอีกครั้งแล้วก็ไม่รู้
ผมได้โอกาสรีบยันหน้าอกมันไว้ เอาวะคราวนี้เป็นไงเป็นกันผมต้านไว้สุดแรงเลยดันมันออกห่างจากตัว
มันหยุดชะงักจ้องหน้าผมทำเสียงฮึดฮัดในคอเหมือนเด็กโดนขัดใจ
แต่ผมจะไม่ปล่อยโอกาสนี้ให้หลุดลอยไปหรอกครับผมเตรียมคำพูดนี้ไว้ในใจแล้วเรียบร้อย
คำพูดที่ทำให้ผมดีใจจนน้ำตาแทบจะเล็ดเมื่อนึกขึ้นมาได้....
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v
“พี่เอย์ครับ
ผมปวดขี้”
โอ๊ยยยยยยยยยยยกูขำ ผมรู้ๆ
นี่มันเป็นคำพูดที่ผมไม่ควรนำมาพูดที่สุด ณ.จุดๆนี้ แต่ว่าคุณๆครับ....จะให้ผมทำยังไงได้ล่ะ
ผมก็ต้องเอาตัวให้รอดก่อนใช่ไหม คือถ้าไม่ลองมาเป็นผมคุณไม่รู้หรอกว่าพี่เอย์ท่าทางมันหื่นจะเอามากแค่ไหน
แต่ทว่า....ตอนนี้พี่เอย์หน้าเหวอมาก มันนั่งนิ่ง
คือผมก็รู้หรอกเป็นใครมาโดนแบบมันก็เหวอแดกกันทั้งนั้นน่ะ แต่จะให้ผมทำยังไงล่ะครับ
ผมทั้งโคตรขำทั้งสงสารมันนะแต่ตัวผมเอง ผมนี่ยิ่งน่าสงสารเลย
คุณคิดดูเหอะผมยังไม่ได้เตรียมตัวเตรียมใจเลย จู่ ๆ จะมาเปลี่ยนฝ่ายกระทันหันใครมันจะไปยอมวะ
พี่เอย์ครับผมขอโทษนะครั้งนี้ผมขอโกหกพี่ก่อนเถอะวะอย่าให้บาปเลยสาธุๆ
ผมยกมือไหว้มันในใจ ถ้าไม่ใช้เหตุผลนี้ผมว่าผมหยุดพี่ลงไม่ได้แน่ๆ
“คะ....คือว่า
ผมว่าสลัดต้องทำพิษผมแน่เลยพี่ โอ๊ยปวดๆ ปวดท้องมากเลยเนี่ย” ผมแกล้งเอามือกุมท้องอีกมือปิดตูด
พี่เอย์หัวเสียมากส่ายหน้าอย่างหมดอารมณ์
ถอนใจเฮือกใหญ่ก่อนลุกขึ้นคว้าเอาผ้าเช็ดตัว หน้ามันนี่บูดบึ้งแบบสุดๆอ่ะ
“ต่อไปกูจะไม่ให้มึงแตะต้องสลัดอีกเลยไอ้หมาปิง”
เสียงประตูห้องน้ำปิดดังปัง! ผมรีบลุกขึ้นคว้าเอากางเกงมาสวมหยิบเสื้อแล้วรีบออกไปด้านนอก ต้องทำเป็นไปเข้าห้องน้ำข้างนอกสิครับ
จะนอนรอให้มันออกมาอีกเหรอ
-ตึ๊งหนึ่งๆๆๆๆ-
เสียงไลน์ผมดังไล่ๆกันมาไม่หยุดทันทีที่ผมย่อง
ๆ ออกมาจากห้องน้ำ ทำท่าเข้าไปนาน ๆ สิครับก็บอกมันว่าปวดท้องกลางครันซะขนาดนั้น ผมเลยเดินออกมามองหาลืมไปนี่ว่าวางโทรศัพท์ไว้ตรงไหน
ปกติก็พกไว้หรอกนะแต่วันนี้ผมคงตื่นเต้นอะไรหลายอย่างวางผิดที่ผิดทางไปหมด
“อ้าวไม่ใช่นี่หว่า”
ผมเห็นมือถือผมแล้ววางแต่ไม่ใช่ไลน์ที่ดังมาจากเครื่องผม แต่เป็นเครื่องที่ของคุณชายที่วางอยู่ข้างกัน
พี่เอย์มีมือถือสองเครื่องนะครับ
ผมเห็นมันชอบใช้ซัมซุงจอใหญ่ๆมากกว่าไอโฟนสีดำตัวเล็กของมัน
ผมมองซ้ายมองขวาคุณชายยังไม่เสด็จออกมาจากห้องนี่หว่าเลยส่อง ๆ ดูที่หน้าจอ
ใครหว่าไลน์มาติดๆกันซะขนาดนี้
‘นานะ’
เหหหห
สวยด้วย สเป็คผมเลยนี่ ท่าทางแรงๆแบบนี้ ผมชอบคึคึ
ไหนๆดูซิๆข้อความล่าสุดเธอส่งมาว่ายังไง
‘คิดถึงเอย์เหมือนเดิมนะ เร็ว ๆ เรานี้คงได้เจอกัน
รับสายด้วยเดี๋ยวโทรหา
จะบอกวันกลับที่แน่นอน คงสักประมาณช่วง....อ๊ะ!’
ยังอ่านไม่ทันจบเลยครับ มือปริศนาเจ้าของเครื่องคว้าแล้วหยิบออกไปเลย
แถมหันมามองผมตาเขียวปั๊ดอีกต่างหาก อิโถ่ว ผมอยากอ่านนักล่ะสาวไลน์มาหาอ่ะดิ๊ มีได้คนเดียวรึไงผมเองก็มีเหมือนกันเหอะ เย้ยยยยยย
“พี่เอย์ โอ๊ะๆๆๆ เดี๋ยวๆให้ผมเดินดี
ๆ ” กำลังยืนเบะปากคิดเพลิน
ๆ มันลากคอเสื้อด้านหลังผมให้เดินตามแล้วเหวี่ยงผมโครมลงที่โซฟา
ไม่มีการพูดจากันสักคำคุณชายเปิดทีวีแล้วคว้าเอาหมอนมากอดนั่งนิ่งอยู่แบบนั้น
ไรวะท่าทางแบบนี้มันโกรธผมแน่นอนเลยนี่หว่า
ผมปรายตาแอบ ๆ มองมันเห็นหน้ามันงอแบบสุดๆ คงจะโกรธเรื่องในห้องนอนเมื่อตะกี้นี่แหละ
ทำไงได้ผมยอมรับผมผิดร้อยเปอร์เซ็นต์นั่นแหละไปยั่วเขาเอง ไปจุดไฟให้เขาเองเสร็จแล้วก็ปล่อยมันค้างเติ่งต้องเอาลงเองอีกต่างหาก
เป็นผมถ้าเจอผู้หญิงทำแบบนี้ผมทิ้งเลยนะ คือถ้าจะไม่ให้ทำก็บอกกันไว้แต่แรกดิ ไม่ใช่ปล่อยอะไรเลยเถิดไปถึงไหนต่อไหนแล้วมาบอกขอเวลาสามเดือนถ้าผมไม่รักจริงผมทิ้งเลย
เออว่ะ
เฮ้ยไอ้คุณชายมันจะทิ้งผมป่ะเนี่ย ตายห่า ตายๆ อย่านะเว้ยมึงผมทำใจไม่ได้นะถ้าจะโดนคนอื่นมาคว้ามันตัดหน้าไปเนี่ยอุตส่าห์จีบมาได้แล้วด้วย
“ไอ้เหี้ย”
มันว่าหน้างอ น้ำเสียงนี่ประชดประชันผมสุดๆอ่ะ ผมรีบหันไปดู
“โอ๋ๆๆครับๆ
ผมรู้ว่าผมผิด พี่เอย์ไม่งอนนะครับนะ
เดี๋ยววันนี้จะทำของอร่อยๆให้กินนะชดเชยไถ่โทษเลย ดีไหมครับหืม”
“หมาปิง
มึงมันแย่”
“ครับๆรู้ๆ
ผมมันแย่เนอะๆ” โอ๊ยน้อออเด็กเอาแต่ใจเอ้ย
พอเจอขัดใจเข้าหน่อยหน้าเน้อนี่งอจนจะหักเข้าหากันแล้ว
ผมเอื้อมมือไปกอดเอวมันไว้แล้วโยกเบา ๆ ซบไหล่มัน
เอาวะท่าทางแบบนี้มีแต่พวกผู้หญิงทำแต่ช่างแม่งเหอะผมจะยอมทำกับมันแค่คนเดียว
“คอยดูนะถ้าครบสามเดือนเมื่อไหร่กูจะจัดเต็มมึงทุกวันไม่มีเว้นเลย”
เอื๊อกกก~ เสียงผมกลืนน้ำลายอึกใหญ่
ๆ ลงคอ คือไม่อยากจะมโนกับคำพูดของมันต่อหรอก
“พี่เอย์” ผมอ้อน
“..........”
มันเงียบ
“พี่เอย์ครับ”
ผมเลยเรียกมันอีก คราวนี้ตั้งคางลงที่บ่ามันมองหน้ามันแบบอ้อน ๆ เอาดิ๊~ ท่านี้ผมมั่นใจผมน่ารักแหละ
“เรียกเหี้ยไรของมึง”
อิอิ ด่ามาแล้วแบบนี้หายงอนชัวร์
“แต่ผมกลับชอบนะ”
“เรื่อง?”
“ก็แบบว่า ถึงเราจะไม่มีอะไรกันใช่ไหมครับ
แต่เวลาที่เรากอดกันโดยที่ร่างกายของเราเปลือยเปล่าทั้งคู่นี่ผมรู้สึกดีสุด ๆ เลยนะพี่
ยิ่งเวลาที่พี่ทำท่าขึ้นๆลงๆถูๆไถน้องเอย์อยู่ที่หน้าขาผมนี่นะ โหยยผมนี่โคตรสยิวเลย”
“หมาปิงมึงจะพูดขึ้นมาทำซากเหรอ
กูชอบมากนักหรอกแบบนั้นน่ะ” มันหันมาทำตาเขียวปั๊ดใส่ หน้าแดงหูแดงไปหมด แถมยังฟาดหมอนตะลุมใส่ผมอีกตั้งหลายทีแหน่ะ
นี่คุณชายทำไมถึงเขินแล้วรุนแรงแบบนี้วะเนี่ยผมทั้งยกแขนขึ้นกันยกขาขึ้นกัน
“อ้าวเหรอพี่ไม่ได้ชอบหรอกเหรอ”
อะไรกันผมได้ยินเสียงมันครางต่ำๆในลำคอมันด้วยนี่หว่า หน้าแม่งก็โคตรฟิน
ยังมีมาบอกว่าไม่ได้ชอบอีก ใครจะเชื่อล่ะวุ๊ย
“ไม่-ได้-ชอบ” เอาอีกแล้วตูโคตรเกลียดคำนี้เลย
“เออๆแบบนั้นก็ได้
พี่ไม่ได้ชอบนี่เนาะต่อไปก็ไม่ต้องให้ทำอีก แหม่ไอ้ผมก็คิดว่าครั้งต่อไปจะให้พี่ทำกับผมแบบนี้ไปก่อนไว้ครบสามเดือนเมื่อไหร่เราค่อยจัดเต็มกัน
แต่ในเมื่อพี่บอกว่าไม่ได้ชอบงั้นก็ไม่ต้องเนาะๆๆ”
เอาแล้วไงครับ
มันลุกขึ้นยืนจ้องหน้าผมเลย มีหมอนอยู่ในมือคุณชายด้วย ขณะที่ผมนี่นั่งกลั้นยิ้มเก็กหน้าให้นิ่งไว้
รู้ชะตากรรมแน่แล้วว่าเดี๋ยวมันต้องประเคนหมอนลงมาใส่ผมแน่ๆ แปลกมากมันแค่กระตุกยิ้มแล้วโน้มตัวลงมากระซิบที่ข้างหูผม
“กูไม่ได้ชอบ! แต่กูจะทำ คอยดูนะกูจะถูๆไถๆเอาให้ครบทุกซอกทุกหลืบในตัวมึงเลย
ไม่ใช่ว่ากูชอบหรืออยากทำหรอกนะ แต่กูจะทำ และที่สำคัญมึงนั่นแหละที่ต้องเป็นฝ่ายทำให้กู”
มันว่าแล้วผลักไหล่ผมอย่างแรงจนติดพนักโซฟาเลยนะแถมเดินหนีผมออกไปเลยผมมองตามเห็นเดินเข้าไปในครัวโน่น
ผมเลยฉีกยิ้มส่งให้คุณชายเอาหมอนที่ถือติดไปด้วยนั่นแหละเขวี้ยงกลับมา
ผมไม่รู้มันตั้งใจเดินไปไกล ๆ
เพื่อตั้งหลักเขวี้ยงรึเปล่าหรือว่าหมอนดันติดมือมันไปเองแค่นั้น
“รุนแรงจังวุ๊ยแฟนใครว๊า”
ผมคว้าเอาหมอนที่ปลิวมากลางอากาศไว้ มันปาโคตรแรงอ่ะถ้าหลบไม่ทันหน้าเงิบแน่ ว่าแต่เมื่อกี้มันพูดอะไรของมันวะ
ผมคนนี้เหรอที่ต้องทำให้มันเอา?? เอาเถอะไว้ถึงเวลาค่อยคิดใหม่ตอนนี้แก้สถานการณ์เฉพาะหน้าไปก่อน
เสียงโทรศัพท์ผมดังเลยรีบหยิบขึ้นมากดรับ
แค่เห็นชื่อคนโทรเข้าผมแม่งอยากส่งตีนลอยไปกระทืบมันถึงห้องแล้ว
“ว่าไงไอ้เหี้ยบาส”
ผมเน้นคำว่าเหี้ยให้ชัด ๆ ไปเลย แม่งเพราะมันผมเกือบโดนกินแบบไม่ได้ตั้งตัวแล้ว
“ไรอ่ะลูกพี่รมณ์เสียเรื่องอาไยเย๋อ”
ดู๊ดูมันทำเสียง ไอ้เพื่อนเวรไอ้ลูกน้องบ้า
“มีอะไรรีบพูดเดี๋ยวกูต้องทำความสะอาดห้องคุณชายเขาอีก”
ผมเก็กเสียงนิ่งไว้ก่อน ปกติกลางวันแบบนี้หมาบาสไม่ค่อยโทรหาผมหรอกสงสัยวันนี้จะมีธุระจริง
ๆ
“ลูกพี่อยู่กับคุณพี่เอย์เหรอ”
เสียงมันตื่นเต้นน่าดู
“อือ ทำไม”
พี่เอย์เดินมานั่งลงข้างผมแล้วมันมองผมใหญ่เลย คงสงสัยว่าคุยอยู่กับใคร
“แล้วลูกพี่จัดการเด็ดดอกฟ้ามาสูดดมได้รึยัง
โอ๊ยๆผมตื่นเต้น พี่ปิงจัดเรียบร้อยแล้วดิ่ เอ๊ะหรือว่าจะรอคืนนี้อ่ะพี่ คึคึคึ
ยินดีด้วยเน้อ” เหี้ยบาสแม่ง มึงถามได้ผิดกาลเทศะมากที่สุด ผมนี่มองคนข้าง ๆ
แล้วรีบหลบสายตามันเลยคือกลัวว่ามันจะได้ยิน
ไม่อยากจะรื้อฟื้นอีกเกิดบ้าจับผมกดลงตรงนี้ผมสู้มันไม่ไหวแน่ ผมเลยรีบลุกทำท่าจะเดินผ่านมันออกไปเพื่อคุยที่อื่น
แต่พี่เอย์ก็คือพี่เอย์มันดึงเสื้อผมแล้วกระชากลงที่ตักมันเลย
“เหว๋ออออ!!” ผมตกใจเผลออุทานออกมา
“เฮ้ยไรอ่ะพี่
ลูกพี่ปิงเป็นอะไรเกิดอะไรขึ้น”
เสียงไอ้บาสถามขึ้นมาด้วยความเป็นห่วงขณะที่อีกเสียงกระซิบลงที่หูผมแล้วเรียร้อย
“คุยกับผู้ชายคนอื่นต่อหน้ากูเลยเนี่ยเหรอ”
เหี้ยเหอะไอ้พี่เอย์เพื่อนผมแม่งมีแต่ผู้ชายอ่ะ มันพูดบ้าอะไรผู้ชายคนอื่น
“พี่เอย์ผมคุยกับเพื่อนอยู่ครับ”
ผมหันบอกมัน พยายามลุกจากตักแต่มันกอดเอวผมแน่นเปรี๊ยะเลย
“บาสมึงมีธุระรีบพูด”
ผมทำเสียงขู่นิ่งๆเป็นสัญลักษณ์ให้มันรู้
คือพวกผมจะรู้กันได้เองว่าตอนไหนสะดวกหรือไม่สะดวกคุยมันเลยบอกว่าที่โทรมาเนี่ยจะถามว่าจะไปดูดนตรีด้วยกันไหม
พอดีพี่ชายมันที่เป็นนักดนตรีอยู่ที่ผับดังบอกมาว่าจะมีวงดนตรีที่พวกผมสามคนชอบมาเล่นเลยจะจองบัตรไว้ให้เดี๋ยวหมดก่อน ผมนึกขึ้นได้ลองชวนพี่เอย์มันดูด้วย มันทำท่าคิดนิดนึง
“พวกมึงไปกันกี่คน”
“ก็สามคนนี่แหละ
ถ้ารวมพี่ด้วยก็สี่คนพอดี”
“โอเค”
พี่เอย์ตอบกลับมาผมเลยบอกไอ้คนในสายไป
หมาบาสแม่งแซวก่อนกดวางหู มันร้องแหกปากลั่นว่าดีใจจะได้เจอพี่เอย์ตัวเป็น ๆ แล้ว
ผมเคยโม้ว่าพี่เอย์เป็นน้องชายของซีซ่าร์ดารานายแบบชื่อดัง
คราวนี้ที่มันดีใจคงเพราะว่าจะได้เจอน้องชายดารามากกว่าจะได้เจอแฟนผม
“ปิง
เพื่อนมึงหล่อไหม”
อ้าวเห้แล้ว จู่ ๆ คุณชายถามไรของมันวะ เดี๋ยะๆๆ ผมก็หึงเป็นนะบอกเลย
“ทำหน้าอะไรของมึงขี้เหร่เอ้ย
ตอบกูมาเร็ว” ผมขยับตัวลงมานั่งดี ๆ กอดหมอนอิงไว้
“หล่อครับ
หล่อมาก” ผมประชด ไอ้เหี้ยบาสแม่งหน้าอย่างกับเอิ่ม ......กบ
“ถ้าเทียบกับกูใครหล่อกว่า”
ผมหันขวับมองมันทันที รู้แล้วๆว่ามันเป็นอะไร ฮิฮิ หึงผมนี่เอง
อะโด่วเดี๋ยวๆเดี๋ยวแกล้งคนเล่นหน่อยดีกว่า
“เพื่อนผมเด่ะ.....โอ๊ยยย”
โดนมันเขกมะเหงกมาจนได้
ผมรีบลุกขึ้นกำลังตั้งท่าจะวิ่งไอ้พี่เอย์แม่งดึงผมนั่งลงที่ตักมันอีก
คุณคิดสภาพผมนะตัวผมก็ไม่ได้เล็กแล้วมานั่งอยู่บนตักผู้ชายที่สองมือกอดเอวผมไว้
ผมอึดอัดเลยขยับตัวยุกยิก เล่นไรวะแม่งผมไม่เคยแบบนี้นี่ มีแต่ผู้หญิงเหอะเขานั่งตักผู้ชาย
“นิ่ง ๆ ดิ่
นั่งดูทีวีด้วยกัน” มันกดคางลงมาที่บ่าผม ผมเลยนึกอะไรบางอย่างออก
“พี่เอย์ครับเดี๋ยวผมนั่งข้างล่างดีกว่า
ส่วนพี่มานั่งบนตักผมนะ” ผมหันไปมอง มันนิ่งกึ๊กเลย
“ก็เหมือนกันไงผมนั่งตักพี่
ผมก็อยากให้พี่นั่งตักผมเหมือนกันนะ” ผมเอื้อมมือไปหยิบแว่นที่วางอยู่บนโต๊ะตั้งแต่ก่อนเราจะทำกิจกรรมเออเร่อนั่นมาสวมใส่ให้มัน
ขาแว่นแม่งสวยว่ะแบบใหม่เลยนี่หว่าแฟชั่นนิด ๆ คงจะแพงน่าดูสิท่า มันงับลงที่ไหล่ผมเบา
ๆ
“ไม่เอา
มึงนั่งตรงนี้ตำแหน่งถูกต้องที่สุดแล้ว”
“พี่อ่ะ
โคตรขี้โกงผมเลย ผมก็ผู้ชายนะพี่เวลาผมอยากแล้วให้ผมทำไงอ่ะ”
“ก็ทำกับกูนี่ไงมึงอยากเมื่อไหร่บอกเลยเดี๋ยวกูจัดให้”
“ไม่ใช่แบบนั้นเหอะ”
ผมหน้างอ คุณก็รู้ใช่ไหมว่าผมหมายถึงอะไร ก็ไอ้พี่เอย์มันไม่รับให้ผมนี่สิ
“จิ๊!น่ารำคาญเรื่องของมึงดิ่
แต่บอกไว้ก่อนถ้ากูจับได้ว่ามึงนอกใจกูไปให้ใครเอาลงให้นะ กูแม่งจะตามไปกระทืบทั้งมึงทั้งอีนั่นให้จมมิดคาตีนกูเลย”
“อึ๋ยพูดอะไรน่ะครับไม่เพราะเลย
พูดถึงผู้หญิงแบบนั้นได้เหรอ”
“ช่างดิ”
มันว่าแล้วงับ ๆ เล่นอยู่ที่ไหล่ผมนี่แหละคือปลายจมูกนี่ก็ซอกซอน ซนมากอ่ะ
“ครบสามเดือนแล้วห้ามเลื่อนอีกนะ
มึงอ่ะอยู่ ๆ ก็ดึงกูขึ้นเสร็จแล้วก็เหมือนถีบกูทิ้งไว้กลางทาง กูไม่ชอบเลยแม่ง”
“พี่เอย์ครับ”
“หืม”
“พี่ไม่ลองรับดูอ่ะครับ พี่เอย์ขี้อ้อนแบบนี้ผมว่าคงจะเวิร์ค”
พี่เอย์ลุกพรวดขึ้นเลย
ตัวผมนี่กระเด็นออกจากตักมันเลยนะ คือมันลุกแบบไม่ไยดีผมใด ๆ ทั้งสิ้น
แล้วตอนนี้ก็ยืนจ้องหน้าผมเขม็ง ผมเงยหน้ามองมัน คือผมก็รู้แหละว่าคงพูดจาไม่เข้าหู
อะไรวะทำท่าโกรธมากขนาดนั้นเชียว
“มึงอย่าได้คิดนะหมาปิง
หยุดความคิดทุกอย่างของมึงไว้แค่นั้น” มันว่าแล้วเดินเลี่ยงออกไปแถว ๆ
หน้าห้องสงสัยจะเอาอะไรบางอย่าง ผมเลยฉีกยิ้มส่งให้ ก็หน้าตาพี่เอย์น่ารักนี่หว่า
เวลามันงอนนะผมช๊อบชอบ
“อ้อ
มีอีกอย่างที่ต้องเตือน นับตั้งแต่บัดนี้ไปห้ามมึงทำเมนูสลัดผักอีก
ถ้ากูเห็นมึงแตะอาหารจำพวกนี้นะ กูจะไม่โอนค่าจ้างเข้าบัญชีมึงเลยคอยดูดิ่”
เฮ้ยๆๆๆๆๆ
อย่าพูดถึงเรื่องค่าจ้างแบบนั้นดิครับ แค่ผมได้ยินก็หนาวแล้ว พี่เอย์แม่ง
ผมเริ่มหน้างอขณะที่มันยิ้มแล้วเดินลอยหน้าเข้าห้องไป พอมันเดินออกมาจากห้องอีกครั้งในมือถือแม็คบุคออกมากางลงที่โต๊ะและตัวมันนั่งลงที่พื้น
มันเปิดเพลงและเริ่มทำงานของมันไป ผมเลยถดๆๆตัวลงไปนั่งอยู่ข้าง ๆกระแซะๆ หันหลังพิงหลังมันไว้
คือตอนนี้เราเลยนั่งหันหลังชนกันอยู่ผมก็ฟังเพลงไปเรื่อยเอนหัวพิงหลังมัน จนพี่เอย์ขยับไปมาผมนึกว่ามันรำคาญเลยนั่งดี
ๆ ไม่พิงมันอีก แค่นั้นแหละครับมันหันขวับมามองผมนิ่งเลย ตางี้เขียวปั๊ด
นี่ขนาดวันนี้ใส่แว่นนะ ผมเลยคลานๆเข้าไปหามันแล้วค่อยถอดแว่นมันออกมองหน้ามันชัด
ๆ พี่เอย์ทำท่าเหมือนอายผมด้วยนะอะไรของมันวะ
“มีเหี้ยไร
มองหน้ากูแล้วไม่พูด” แน่ะๆทำอายคงรู้ว่าโดนผมจีบอีกแล้วดิ่
“เปล่าครับ”
“มึงแม่ง”
“พี่เอย์ครับ”
ผมเรียกมัน คือทำเสียงให้เข้ากับบรรยากาศสุดๆ คุณคงคิดว่าผมกำลังจะทำซึ้งใช่ไหม
คึคึคึ
“มีไรรีบพูด”
“ผมชอบพี่ว่ะ”
เราสบสายตากันทันทีและคือมันทำหน้าเหมือนไม่อยากเชื่อว่าผมจะพูดอะไรแบบนี้ออกมา
ผมก็เลยพูดต่อเพื่อให้ประโยคมันสมบูรณ์ยิ่งขึ้น
“นิดๆ”
ไอ้เหี้ยยยยยยยยย ผมได้ยินนะในใจมันกำลังตะโกนคำนี้ด่าผมอยู่แน่นอน
ผมหัวเราะกร๊ากก่อนวิ่งปรู๊ดหนีฝ่าเท้าที่ไวมากของมัน พี่เอย์คว้าเอากล่องกระดาษทิชชู่สวย
ๆ ที่อยู่บนโต๊ะเขวี้ยงใส่ผมอย่างแรงในทันที
เฮ้อ
แฟนผมนี่เขินแล้วแม่งทำอะไรรุนแรงทุกทีเลยสิน่า ผมรับเอากล่องนั้นไว้ได้ทันอีกแล้วโคตรฉิวเฉียดเจอมันชี้หน้าคาดโทษมาแบบระยะไกล
แต่คือถ้าผมสังเกตไม่ผิด
พี่เอย์ยิ้มด้วยนะ ยิ้มกว้างมากๆเลยด้วย
ผมชอบพี่ว่ะ
ชอบที่พี่ยิ้มแบบนี้งอนแบบนี้และเป็นแบบนี้
ถ้าพี่จะคิดว่าตัวเองรุกได้อย่างเดียว
ผมคนนี้ที่ไม่เคยคิดว่าจะเป็นฝ่ายรับให้ใคร
จะยอมพี่แค่คนเดียวก็ได้
แต่ๆๆๆๆ ต้องรอให้ครบสามเดือนก่อนก็แล้วกัน คึคึ
RRRRRR
RRRRRRRRRRR
เสียงมือถือที่วางอยู่แถว
ๆเคาน์เตอร์ดังขึ้น ผมที่ยืนอยู่ใกล้มากจึงเดินเข้าไปดูกะจะเอาไปให้มัน ‘นานะ’ คือชื่อที่โชว์เรียกอยู่ที่หน้าจอ
แต่ไม่ใช่แค่นั้น รูปภาพของผู้หญิงสวยมากคนนึงที่ถ่ายแนบแก้มคู่กับมันในชุดนักศึกษาทำเอาผมถึงกับคิ้วขมวดด้วยความสงสัย
ขณะมือกำลังจะหยิบ กลับโดนมือพี่เอย์ปัดออกอย่างแรงคือผมไม่รู้ว่ามันตั้งใจปัดมือผมออกหรือมือเราบังเอิญชนกันอย่างแรงกันแน่
พี่เอย์คว้าเอาโทรศัพท์ของตัวเองออกไป
เร็วมากจนผมเองก็ยังงง คือผมก็ไม่ได้ว่าจะกดรับหรืออะไรเลยนะผมไม่ละลาบละล้วงของส่วนตัวมันขนาดนั้นหรอก
ผมก็แค่จะหยิบเอาไปให้มันเองนี่ ทำไมถึงต้องปัดมือผมออกแรงขนาดนั้นด้วยวะ ผมมองมัน ขณะที่มันหันมองมาที่ผมนิดนึงก่อนที่จะกดรับสายแล้วเดินเลี่ยงเข้าไปคุยในห้อง
Tbc.
