บทที่ 8
วันนี้คิมมันมาส่งผมที่ห้องแต่เช้า เห็นบอกว่าต้องไปธุระกับพ่อมันต่อ เย็น ๆ ถึงจะมารับ ผมทาบการ์ดแล้วเปิดประตูเข้าห้อง
เห็นไอ้โป้งนอนหลับคว่ำหน้าอยู่ที่โซฟา กลิ่นเหล้างี้หึ่งเลยครับ
ยกนาฬิกาขึ้นดู 9 โมงเช้า คงยังเช้าอยู่มากสำหรับคนเมา
“โป้ง” ผมนั่งลงข้าง ๆ มัน
“อื้อ” มันเอาหน้าซุกหมอนใหญ่เลย
“โป้ง มึงเข้าไปนอนดี ๆ มั๊ย ป่ะ”
“....โน่.....มาแล้ววววว ? กูเมาว่ะ โทษที” มันลุกขึ้นงัวเงีย
“มึงมาห้องกูตอนไหน” ผมถามมัน
“จำไม่ได้”
ผมมองหน้ามันแล้วกอดคอมันเอาไว้ครับ “เป็นไรว้า....มึงอ่ะ ไหนบอกกูซิ ถูกสาวหักอกมารึไง หืมม” ผมโน้มคอมันให้ชิดอีกหน่อยจนหัวเราติดกัน
มันค่อย ๆ พิงหัวของมันลงบนไหล่ผมเบา ๆ
รู้สึกได้ถึงหยดน้ำอุ่น ๆ อยู่บนไหล่ขวาครับ......
“....กูขอโทษ...ทำให้มึง.....ฮึกก.....ลำบากใจ”
“........”
“กู....เจ็บโน่”
“........”
“กูไม่ไหว...เมื่อไหร่จะหมดเวลา 2 ปี...ฮึกก...ของมึงสักที”
“โป้ง !”
“มึงน่ะ..ไม่มีเวลาให้กูเลย ไม่เหมือนเมื่อก่อน เราอยู่ด้วยกันตลอด ตอนนี้กูไม่มีใครเลย กูเหงา”
“.......”
“มึงบอกว่า เพราะมึงหน้าเหมือนแฟนเก่ามัน มึงสงสารมัน มึงบอกกูว่าจะไปคบกับมันเพื่อให้มันสบายใจ
กูไม่เคยว่าอะไรเลยใช่มั๊ย เพราะมึงบอกว่าแค่เล่น ๆ ชิล ๆ ถึงคบกับมันมึงก็จะแบ่งเวลาให้กับกู”
“.......”
“ 2 ปีของมึง ทำไมมันนานเหี้ย!อย่างงี้วะ….ใจกูแทบขาดทุกครั้งที่ต้องยืนส่งมึงให้ไปกับมัน มึงเล่นห่าอะไรของมึง.....กูอยากเล่นกับมึง ไม่อยากให้มึง ไปเล่นกับมัน ”
“.........” ผมหลับตาลงครับ ผม..พูดไม่ออก
ยกนาฬิกาขึ้นดู 9 โมงเช้า คงยังเช้าอยู่มากสำหรับคนเมา
“โป้ง” ผมนั่งลงข้าง ๆ มัน
“อื้อ” มันเอาหน้าซุกหมอนใหญ่เลย
“โป้ง มึงเข้าไปนอนดี ๆ มั๊ย ป่ะ”
“....โน่.....มาแล้ววววว ? กูเมาว่ะ โทษที” มันลุกขึ้นงัวเงีย
“มึงมาห้องกูตอนไหน” ผมถามมัน
“จำไม่ได้”
ผมมองหน้ามันแล้วกอดคอมันเอาไว้ครับ “เป็นไรว้า....มึงอ่ะ ไหนบอกกูซิ ถูกสาวหักอกมารึไง หืมม” ผมโน้มคอมันให้ชิดอีกหน่อยจนหัวเราติดกัน
มันค่อย ๆ พิงหัวของมันลงบนไหล่ผมเบา ๆ
รู้สึกได้ถึงหยดน้ำอุ่น ๆ อยู่บนไหล่ขวาครับ......
“....กูขอโทษ...ทำให้มึง.....ฮึกก.....ลำบากใจ”
“........”
“กู....เจ็บโน่”
“........”
“กูไม่ไหว...เมื่อไหร่จะหมดเวลา 2 ปี...ฮึกก...ของมึงสักที”
“โป้ง !”
“มึงน่ะ..ไม่มีเวลาให้กูเลย ไม่เหมือนเมื่อก่อน เราอยู่ด้วยกันตลอด ตอนนี้กูไม่มีใครเลย กูเหงา”
“.......”
“มึงบอกว่า เพราะมึงหน้าเหมือนแฟนเก่ามัน มึงสงสารมัน มึงบอกกูว่าจะไปคบกับมันเพื่อให้มันสบายใจ
กูไม่เคยว่าอะไรเลยใช่มั๊ย เพราะมึงบอกว่าแค่เล่น ๆ ชิล ๆ ถึงคบกับมันมึงก็จะแบ่งเวลาให้กับกู”
“.......”
“ 2 ปีของมึง ทำไมมันนานเหี้ย!อย่างงี้วะ….ใจกูแทบขาดทุกครั้งที่ต้องยืนส่งมึงให้ไปกับมัน มึงเล่นห่าอะไรของมึง.....กูอยากเล่นกับมึง ไม่อยากให้มึง ไปเล่นกับมัน ”
“.........” ผมหลับตาลงครับ ผม..พูดไม่ออก
“กูเสียใจว่ะโน่.....ฮึก...กูเจ็บไปหมดเลยที่โดนแย่งมึงไป”
“....”
“เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมนะ มึงเลิกเล่นกับมันได้มั๊ย” เสียงมันเบามากครับ มันพูดแลัวก็หลับไปแล้ว หลับอยู่บนบ่าของผมเลย
......แต่ถึงเสียงของมันจะเบาแค่ไหน....ผมก็ได้ยินครับ....ทุกคำ...ชัดเจน
ผมเองกัดฟันเอาไว้.......เจ็บครับ.....ผมทำให้เพื่อนเสียใจ.....
ผมมันเหี้ย...ผมเล่นกับความรู้สึกของเพื่อน…..
ผมไม่เคยรู้เลยครับ ว่าสิ่งที่ผมคิดเล่น ๆ กับไอ้โป้งวันนั้น มันจะกลับมาทำร้ายพวกเราได้ถึงขนาดนี้
.......ที่สำคัญ...ผมเล่นกับความรู้สึกของตัวเอง.....
ผมมันชั่ว.........
1 ปีก่อนหน้า
“ โป้ง ! กูว่าจะคบกับไอ้คิมว่ะ”
“ ห๊ะ ! มึงว่าอะไรนะ”
“ห่านั้นมันบอกว่ากูหน้าเหมือนแฟนเก่ามัน มันมาขอคบกะกู แม่งเชี่ย !”
“ ฮะ ฮะ ฮะ ตลกว่ะ มันว่ามึงหน้าเหมือนผู้หญิงอะดิ”
“ผู้หญิงพ่อมึงเด่ะ! กูผู้ชายทั้งแท่งเว้ย ไม่รู้มันดูแม่งมันยังไง พูดแล้วกูแค้น”
“มึงก็แกล้งคบกับมันดิวะ ฟันมันเสร็จ ถีบทิ้งแม่งเลย”
“เอาจริงดิ”
“ไอ้ห่า ! กูพูดเล่น ไอ้คิมมันก็เพื่อนกู ที่สำคัญ มึงแหละจะถูกมันฟัน”
“เชี่ยโป้งมึงพูดให้ดี”
“ตลกดีว่ะ พวกมึงอ่ะ”
“.....กูสงสารมัน เหมือนมันจมอยู่กับอดีตรักห่าอะไรของมันนั่นแหละ เดี๋ยวกูจะทำให้มันรู้เองว่าน้องพลอยอะไรนั่นของมัน ไม่มีอยู่จริงแล้วเว้ย”
“มึงจะทำยังไง”
“กูมีวิธีของกูละกัน”
“มึงอย่าบอกว่าจะแกล้งคบกับมัน จนกว่ามันจะลืมแฟนเก่ามันนะเว้ย”
“เออ กูว่าจะทำ ลองเล่นกับมันดู”
“มึงอย่าบ้า ! ถ้ามันชอบมึงขึ้นมาจริง ๆ ล่ะ”
“ก็กูจะทำให้มันชอบกู ที่กูเป็นกู ไม่ใช่ตัวแทนของใคร ทีนี้ มันจะได้รู้สักทีว่าน้องพลอยของมันไม่มีจริงแล้ว เพื่อนกู กูสอนเอง ชิลๆ ว่ะโป้ง”
“มึงจะแกล้งรักมัน ?”
“ก็เออดิ !”
“โน่ ! มึงเชี่ยว่ะ”
“มึงด่ากู”
“เออ มึงรู้ตัวมั๊ยเนี่ย มึงพูดอะไรออกมา”
“ไม่เกิน 2 ปี เดี๋ยวกูทำให้มึงเห็น”
“ เห็นอะไรของมึง”
“มึงจะได้เห็นว่ามันชอบกูที่กูเป็นเพื่อนมัน ไม่ใช่มาเป็นเพื่อนกับกูเพราะกูหน้าเหมือนแฟนเก่ามัน
กูจะแบ่งเวลาบางส่วนให้มัน เวลาที่จะเล่นกับมึงก็จะน้อยลง มึงเข้าใจกูใช่ป่ะ”
“โน่ มึงเชี่ยของแท้ว่ะ”
“ไอ้โป้ง !”
“มึงจะเอาแบบนั้นจริง ๆ ?”
“อืม”
“..ได้... กูรอได้ กูจะรอดูมึงเล่นเหี้ย ๆ กับมัน แต่ว่า....มึงลืมอะไรรึเปล่าโน่”
“อะไร”
“ใจของมึง !”
“ทำไม”
“มึงเล่นกับความรู้สึกของตัวเอง”
“โป้ง ! อย่างนี้น่ะยิ่งง่าย ทั้งกูทั้งมันเป็นผู้ชาย ยังไงก็เลิกกันง่าย ๆ อยู่แล้ว กูกับมันจะรักกัน
จริง ๆ ได้ยังไง รักของผู้ชาย ! ไม่เหมือนพวกผู้หญิงนะเว้ย”
“ปากดีนะมึงอ่ะโน่”
“แค่แกล้งรัก มึงจริงจังอะไรนักหนาวะ”
“....................”
“อะไรของมึง ยังห่วงอะไรอีก”
“แล้ว...เรื่องอย่างว่า...มึงเตรียมใจรึยัง”
“เตรียมใจพ่องมึงสิ ! กูไม่ให้มีเรื่องแบบนั้นเกิดขึ้นหรอกเว้ย”
“มึงระวังตัวละกัน ไอ้คิมมันยิ่งไม่เหมือนคนอื่นอยู่”
“เออ กูรู้น่า”
“แล้วมึงก็ต้องสัญญาด้วย”
“สัญญาอะไร”
“ถ้ามึงเลิกเล่นกับมันวันไหน มึงต้องบอกกูคนแรก”
“ทำไม”
“ก็กูจะคอยสมน้ำหน้ามึงไง!”
“ไอ้ห่าโป้งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง”
…………………………….
ปัจจุบัน
ผมให้ไอ้โป้งมันกินยาแก้เมา แล้วพามันเข้ามานอนในห้อง ปล่อยให้มันนอนสักพักอาจจะดีขึ้น
ระหว่างนั้นผมก็นั่งเล่นคอม ฯ รอไปเรื่อย คิดเรื่องที่ผ่านมาระหว่างเรา 3 คน
ผมรู้ครับมันเป็นสิ่งผิดพลาด.....สิ่งผิดพลาดที่เกิดขึ้นแล้วกับตัวผม..ความรู้สึกของผม..
ผมไม่รู้ว่าถ้าไอ้โป้งรู้มันจะคิดยังไง
และผมไม่รู้ว่าไอ้คิมมันคิดยังไงแน่กับผมด้วย
ความสัมพันธ์ที่แปลก ๆ ของพวกเรา......มันช่าง....น่ากลัว....
ผมรักไอ้คิมเข้าแล้วจริง ๆ ครับ
และสำหรับไอ้คิม...มันอาจ...จะรักผมเข้าแล้วจริง ๆ ก็ได้.....
แต่เพราะเราทั้งคู่เป็นผู้ชาย และเราเป็นเพื่อนกัน....
ความรู้สึกผิดทุกอย่างถาโถมอยู่ในใจผม...ราวกับพายุ
ผมไม่อยากทำลายชีวิตเพื่อนผม......
คิม มึงอย่าทำดีกับกู....มึงอย่ารักกู...อย่าทำแบบที่มึงเคยทำถ้าหากมึงไม่คิดอะไร...
ผม..ตัดสินใจแล้วครับ
ต้องเป็นผมเท่านั้น...ผมจะหยุดความสัมพันธ์แบบนี้ไว้ให้ได้.......
ผมจะ...สารภาพทุกอย่างกับมัน
ผมจะบอกเลิกกับมัน จะสารภาพความจริงทุกอย่างให้มันได้รู้ มันจะได้เลิกรักผม แล้วเรา..อาจจะได้กลับมาเป็นเพื่อนกันอีกครั้ง
แต่...ผมไม่คิดหรอกครับ ว่า คิมมันจะยกโทษให้ผม
เพราะสิ่งที่ผมทำ..กับมัน..ช่างเป็นสิ่งที่ทำร้ายความรู้สึกของมันเหลือเกิน....
.........
.....
..
“โน่ มึงไม่มานอนด้วยกันอ่ะ” อ้าว ! ไอ้ห่าโป้ง ตื่นมาก็ถามอะไรแปลก ๆ
“กี่โมงแล้ววะเนี่ย” ท่าทางมันยังงัวเงียสุด ๆ ครับ
“ดีขึ้นแล้วนะมึงอ่ะ เมายังกับหมา”
“มึงนั่งเฝ้ากู”
“เปล่า กูเล่นเน็ต”
“อยากอาบน้ำว่ะโน่”
“อืม ไปดิ”
มันลุกขึ้นไปแล้วครับ ตรงเข้าไปในห้องน้ำเลย สักพักโผล่หัวออกมาครับ
“อาบให้หน่อยดิ” มันเดินออกมาพูด
“บ้านมึงดิ อาบเองโว้ย โตแล้ว มึงคิดว่ามึงอายุเท่าไหร่กัน”
“โน่ครับ อยากให้มึงอาบให้ง่ะ” ดูมันทำหน้าครับ ไอ้ห่าเอ้ย
“เร็ว ลุก” มันดึงแขนผมขึ้นครับ
“ไม่เอา มึงดู มันตั้งแล้ว มึงจัดการเอง” ผมลุกขึ้นครับ แต่ลุกเลี่ยงออกไป
“โน่ ”
“ไม่เอา มึงอาบเองเดี๋ยวกูเตรียมผ้าให้”
“กลัวล้มอ่ะ” ดูครับ ดูมันอ้อนผม
“งั้นมึงเข้าไปจัดการให้มันเรียบร้อยก่อน เสร็จแล้วค่อยเรียกกู เดี๋ยวกูออกไปกินน้ำแป็บ”
ผมปล่อยมันจัดการธุระส่วนตัวครับ ออกมาหาไอติมกินนิดหน่อย ถึงห้องจะเปิดแอร์แต่ผมรู้สึกร้อนมากเลย
พอเข้ามาอีกครั้งผมถอดเสื้อออกแล้วพาดไว้บนเก้าอี้ เร่งแอร์ขึ้นอีก ได้ยินเสียงน้ำจากฝักบัวดังออกมา เปิดเข้าไปดูเห็นมันกำลังอาบน้ำอยู่แล้วครับ
“มึง OK ป่ะวะ”
“เฮ้ยโน่ ! มึงมาอาบด้วยกันดิวะ”
“ไม่เอาอ่ะ มึงอาบเหอะ เดี๋ยวกูหาอะไรไว้ให้กิน”
“ไม่ต้องหรอกเดี๋ยวออกไปกินข้างนอก”
“ห่า ! มึงเมาแบบนี้ จะออกไปไหนอีก”
“เหี้ยดิวมันนัดกูไว้วันนี้ กูลืมว่ะ” ไอ้ดิวพวกเพื่อน ๆ ที่อยู่ห้องผมแหละครับ
“พวกมึงจะไปไหนกัน”
“ห้องสมุด ม. ว่ะ ว่าจะไปค้นโปรเจคเก่า ๆ ของรุ่นพี่”
“มึงไม่ชวนฟ้าด้วย” ผมถามมัน มันเดินออกมาล่อนจ้อน
“....”
“เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมนะ มึงเลิกเล่นกับมันได้มั๊ย” เสียงมันเบามากครับ มันพูดแลัวก็หลับไปแล้ว หลับอยู่บนบ่าของผมเลย
......แต่ถึงเสียงของมันจะเบาแค่ไหน....ผมก็ได้ยินครับ....ทุกคำ...ชัดเจน
ผมเองกัดฟันเอาไว้.......เจ็บครับ.....ผมทำให้เพื่อนเสียใจ.....
ผมมันเหี้ย...ผมเล่นกับความรู้สึกของเพื่อน…..
ผมไม่เคยรู้เลยครับ ว่าสิ่งที่ผมคิดเล่น ๆ กับไอ้โป้งวันนั้น มันจะกลับมาทำร้ายพวกเราได้ถึงขนาดนี้
.......ที่สำคัญ...ผมเล่นกับความรู้สึกของตัวเอง.....
ผมมันชั่ว.........
1 ปีก่อนหน้า
“ โป้ง ! กูว่าจะคบกับไอ้คิมว่ะ”
“ ห๊ะ ! มึงว่าอะไรนะ”
“ห่านั้นมันบอกว่ากูหน้าเหมือนแฟนเก่ามัน มันมาขอคบกะกู แม่งเชี่ย !”
“ ฮะ ฮะ ฮะ ตลกว่ะ มันว่ามึงหน้าเหมือนผู้หญิงอะดิ”
“ผู้หญิงพ่อมึงเด่ะ! กูผู้ชายทั้งแท่งเว้ย ไม่รู้มันดูแม่งมันยังไง พูดแล้วกูแค้น”
“มึงก็แกล้งคบกับมันดิวะ ฟันมันเสร็จ ถีบทิ้งแม่งเลย”
“เอาจริงดิ”
“ไอ้ห่า ! กูพูดเล่น ไอ้คิมมันก็เพื่อนกู ที่สำคัญ มึงแหละจะถูกมันฟัน”
“เชี่ยโป้งมึงพูดให้ดี”
“ตลกดีว่ะ พวกมึงอ่ะ”
“.....กูสงสารมัน เหมือนมันจมอยู่กับอดีตรักห่าอะไรของมันนั่นแหละ เดี๋ยวกูจะทำให้มันรู้เองว่าน้องพลอยอะไรนั่นของมัน ไม่มีอยู่จริงแล้วเว้ย”
“มึงจะทำยังไง”
“กูมีวิธีของกูละกัน”
“มึงอย่าบอกว่าจะแกล้งคบกับมัน จนกว่ามันจะลืมแฟนเก่ามันนะเว้ย”
“เออ กูว่าจะทำ ลองเล่นกับมันดู”
“มึงอย่าบ้า ! ถ้ามันชอบมึงขึ้นมาจริง ๆ ล่ะ”
“ก็กูจะทำให้มันชอบกู ที่กูเป็นกู ไม่ใช่ตัวแทนของใคร ทีนี้ มันจะได้รู้สักทีว่าน้องพลอยของมันไม่มีจริงแล้ว เพื่อนกู กูสอนเอง ชิลๆ ว่ะโป้ง”
“มึงจะแกล้งรักมัน ?”
“ก็เออดิ !”
“โน่ ! มึงเชี่ยว่ะ”
“มึงด่ากู”
“เออ มึงรู้ตัวมั๊ยเนี่ย มึงพูดอะไรออกมา”
“ไม่เกิน 2 ปี เดี๋ยวกูทำให้มึงเห็น”
“ เห็นอะไรของมึง”
“มึงจะได้เห็นว่ามันชอบกูที่กูเป็นเพื่อนมัน ไม่ใช่มาเป็นเพื่อนกับกูเพราะกูหน้าเหมือนแฟนเก่ามัน
กูจะแบ่งเวลาบางส่วนให้มัน เวลาที่จะเล่นกับมึงก็จะน้อยลง มึงเข้าใจกูใช่ป่ะ”
“โน่ มึงเชี่ยของแท้ว่ะ”
“ไอ้โป้ง !”
“มึงจะเอาแบบนั้นจริง ๆ ?”
“อืม”
“..ได้... กูรอได้ กูจะรอดูมึงเล่นเหี้ย ๆ กับมัน แต่ว่า....มึงลืมอะไรรึเปล่าโน่”
“อะไร”
“ใจของมึง !”
“ทำไม”
“มึงเล่นกับความรู้สึกของตัวเอง”
“โป้ง ! อย่างนี้น่ะยิ่งง่าย ทั้งกูทั้งมันเป็นผู้ชาย ยังไงก็เลิกกันง่าย ๆ อยู่แล้ว กูกับมันจะรักกัน
จริง ๆ ได้ยังไง รักของผู้ชาย ! ไม่เหมือนพวกผู้หญิงนะเว้ย”
“ปากดีนะมึงอ่ะโน่”
“แค่แกล้งรัก มึงจริงจังอะไรนักหนาวะ”
“....................”
“อะไรของมึง ยังห่วงอะไรอีก”
“แล้ว...เรื่องอย่างว่า...มึงเตรียมใจรึยัง”
“เตรียมใจพ่องมึงสิ ! กูไม่ให้มีเรื่องแบบนั้นเกิดขึ้นหรอกเว้ย”
“มึงระวังตัวละกัน ไอ้คิมมันยิ่งไม่เหมือนคนอื่นอยู่”
“เออ กูรู้น่า”
“แล้วมึงก็ต้องสัญญาด้วย”
“สัญญาอะไร”
“ถ้ามึงเลิกเล่นกับมันวันไหน มึงต้องบอกกูคนแรก”
“ทำไม”
“ก็กูจะคอยสมน้ำหน้ามึงไง!”
“ไอ้ห่าโป้งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง”
…………………………….
ปัจจุบัน
ผมให้ไอ้โป้งมันกินยาแก้เมา แล้วพามันเข้ามานอนในห้อง ปล่อยให้มันนอนสักพักอาจจะดีขึ้น
ระหว่างนั้นผมก็นั่งเล่นคอม ฯ รอไปเรื่อย คิดเรื่องที่ผ่านมาระหว่างเรา 3 คน
ผมรู้ครับมันเป็นสิ่งผิดพลาด.....สิ่งผิดพลาดที่เกิดขึ้นแล้วกับตัวผม..ความรู้สึกของผม..
ผมไม่รู้ว่าถ้าไอ้โป้งรู้มันจะคิดยังไง
และผมไม่รู้ว่าไอ้คิมมันคิดยังไงแน่กับผมด้วย
ความสัมพันธ์ที่แปลก ๆ ของพวกเรา......มันช่าง....น่ากลัว....
ผมรักไอ้คิมเข้าแล้วจริง ๆ ครับ
และสำหรับไอ้คิม...มันอาจ...จะรักผมเข้าแล้วจริง ๆ ก็ได้.....
แต่เพราะเราทั้งคู่เป็นผู้ชาย และเราเป็นเพื่อนกัน....
ความรู้สึกผิดทุกอย่างถาโถมอยู่ในใจผม...ราวกับพายุ
ผมไม่อยากทำลายชีวิตเพื่อนผม......
คิม มึงอย่าทำดีกับกู....มึงอย่ารักกู...อย่าทำแบบที่มึงเคยทำถ้าหากมึงไม่คิดอะไร...
ผม..ตัดสินใจแล้วครับ
ต้องเป็นผมเท่านั้น...ผมจะหยุดความสัมพันธ์แบบนี้ไว้ให้ได้.......
ผมจะ...สารภาพทุกอย่างกับมัน
ผมจะบอกเลิกกับมัน จะสารภาพความจริงทุกอย่างให้มันได้รู้ มันจะได้เลิกรักผม แล้วเรา..อาจจะได้กลับมาเป็นเพื่อนกันอีกครั้ง
แต่...ผมไม่คิดหรอกครับ ว่า คิมมันจะยกโทษให้ผม
เพราะสิ่งที่ผมทำ..กับมัน..ช่างเป็นสิ่งที่ทำร้ายความรู้สึกของมันเหลือเกิน....
.........
.....
..
“โน่ มึงไม่มานอนด้วยกันอ่ะ” อ้าว ! ไอ้ห่าโป้ง ตื่นมาก็ถามอะไรแปลก ๆ
“กี่โมงแล้ววะเนี่ย” ท่าทางมันยังงัวเงียสุด ๆ ครับ
“ดีขึ้นแล้วนะมึงอ่ะ เมายังกับหมา”
“มึงนั่งเฝ้ากู”
“เปล่า กูเล่นเน็ต”
“อยากอาบน้ำว่ะโน่”
“อืม ไปดิ”
มันลุกขึ้นไปแล้วครับ ตรงเข้าไปในห้องน้ำเลย สักพักโผล่หัวออกมาครับ
“อาบให้หน่อยดิ” มันเดินออกมาพูด
“บ้านมึงดิ อาบเองโว้ย โตแล้ว มึงคิดว่ามึงอายุเท่าไหร่กัน”
“โน่ครับ อยากให้มึงอาบให้ง่ะ” ดูมันทำหน้าครับ ไอ้ห่าเอ้ย
“เร็ว ลุก” มันดึงแขนผมขึ้นครับ
“ไม่เอา มึงดู มันตั้งแล้ว มึงจัดการเอง” ผมลุกขึ้นครับ แต่ลุกเลี่ยงออกไป
“โน่ ”
“ไม่เอา มึงอาบเองเดี๋ยวกูเตรียมผ้าให้”
“กลัวล้มอ่ะ” ดูครับ ดูมันอ้อนผม
“งั้นมึงเข้าไปจัดการให้มันเรียบร้อยก่อน เสร็จแล้วค่อยเรียกกู เดี๋ยวกูออกไปกินน้ำแป็บ”
ผมปล่อยมันจัดการธุระส่วนตัวครับ ออกมาหาไอติมกินนิดหน่อย ถึงห้องจะเปิดแอร์แต่ผมรู้สึกร้อนมากเลย
พอเข้ามาอีกครั้งผมถอดเสื้อออกแล้วพาดไว้บนเก้าอี้ เร่งแอร์ขึ้นอีก ได้ยินเสียงน้ำจากฝักบัวดังออกมา เปิดเข้าไปดูเห็นมันกำลังอาบน้ำอยู่แล้วครับ
“มึง OK ป่ะวะ”
“เฮ้ยโน่ ! มึงมาอาบด้วยกันดิวะ”
“ไม่เอาอ่ะ มึงอาบเหอะ เดี๋ยวกูหาอะไรไว้ให้กิน”
“ไม่ต้องหรอกเดี๋ยวออกไปกินข้างนอก”
“ห่า ! มึงเมาแบบนี้ จะออกไปไหนอีก”
“เหี้ยดิวมันนัดกูไว้วันนี้ กูลืมว่ะ” ไอ้ดิวพวกเพื่อน ๆ ที่อยู่ห้องผมแหละครับ
“พวกมึงจะไปไหนกัน”
“ห้องสมุด ม. ว่ะ ว่าจะไปค้นโปรเจคเก่า ๆ ของรุ่นพี่”
“มึงไม่ชวนฟ้าด้วย” ผมถามมัน มันเดินออกมาล่อนจ้อน
เห็นมันหยิบผ้าเช็ดตัวพันรอบเอวไว้
“ชวนแล้ว เมื่อกี้ก็โทรมา กูเลยบอกให้ไปก่อนเลย มึงก็เห็นสภาพกูนี่หว่า”
ผมยื่นผ้าขนหนูผืนเล็กให้มันสำหรับเช็ดผม มันรับไปเช็ดหน้านิดหน่อยแล้วส่งกลับคืนมาให้ผม ผมรับไว้ในสภาพงง ๆ
“ เช็ดให้กูหน่อยดิ ”
ผมเดินอ้อมไปด้านหลังเช็ดผมให้มันครับ ความสูงเราไล่เลี่ยกันไม่มีปัญหาอะไร
“โป้ง มึงไปไถดาวร้านไหนมาวะ สวยดี กูชอบ” ผมถามขึ้นเมื่อเห็นรอยไถรูปดาวข้างหัวมันใกล้ๆ
“ร้าน......พี่เค้าทำให้เอง กูหลับ ตื่นมาก็เป็นแบบนี้เลย มึงไปไถบ้างมั๊ยล่ะ”
“เออ กูว่าจะไปทำผมวันนี้พอดี ไถสกินเฮดแม่งเลยก็ดีว่ะ กูร้อน ผมยาวมากแล้วด้วยทิ่มหูทิ่มตากูโคตรรำคาญ”
“ไอ้คิมมันคงยอมให้มึงทำหรอก”
“น้อยไปเว้ย ! เดี๋ยววันนี้กูไปไถมาให้มึงดู”
Trrrrrrrr ในใจไม่เคยมีผู้ใด จนความรักเธอเข้ามา ทำให้แววตาฉันเห็นความสดใส Trrrrrrrrr
ผมหยิบโทรศัพท์จากกระเป๋าขึ้นมารับครับ ส่งผ้าขนหนูให้ไอ้โป้ง
“ว่าไงวะ”
< มึงอยู่ห้อง ? >
“อืม มีไร”
< กูเสร็จธุระกับพ่อกูแล้ว เดี๋ยวจะออกไปที่ ม. อาจารย์ให้เข้าประชุมเรื่องงานวิจัย อาจจะไปรับมึงเย็นหน่อย >
“ อืม ไม่เป็นไร”
< กินข้าวยัง? >
“ กำลังจะออกไปกิน”
< ที่ไหน >
“ ยังไม่รู้.....กินที่ไหนวะโป้ง” ผมหันไปถามไอ้โป้งครับ
< อยู่กับไอ้โป้ง ? >
“ อืม”
< ……... >
“ แค่นี้ก่อนนะเว้ย เจอกันตอนเย็น” ตัดบทก่อนดีกว่าครับ
< เดี๋ยว! .....ห้ามนอกใจนะครับโน่ > เสียงเข้มเชียวนะมึง ผมเดินเลี่ยงออกมาด้านนอกครับ
“ แค่นี้ก่อนนะ เดี๋ยวกูแต่งตัวก่อน กำลังจะออกไปกันแล้ว”
< ตอบคำถามกูก่อน >
“เออออออออ!!”
< เอออะไร ตอบให้หมด >
กดตัดสายเลยครับ ! ผมเดินออกไปหาเสื้อตัวใหม่ใส่ เสียงโทรศัพท์ดังอีก 2-3 ครั้งแต่ผมไม่รับ
ไอ้โป้งเดินตามออกมา มันใส่เสื้อผมนั่นแหละ ส่วนยีนส์ก็ตัวเดิม
เราสองคนตรงไปที่ร้านอาหารหลัง ม. เจ้าประจำ วันนี้ใช้รถไอ้โป้งครับแต่ผมเป็นคนขับ
ผมไม่ยอมให้มันขับหรอก ไม่รู้หายแฮงค์หรือยัง
ทานเสร็จเราตรงเข้าห้องสมุดเลยครับ ไอ้ดิวโทรบอกไว้เรียบร้อย
“ห่า ! พวกมึงช้าแม่ง” เสียงไอ้ดิวกล่าวคำสุภาพสวัสดีพวกผมมาแต่ไกล
“มานานยังมึง” ไอ้โป้งถามมันครับ
“เชี่ยโป้งฟ้ารอมึงจนงอนกลับไปแล้ว”
ไอ้โป้งไม่ได้ตอบอะไร ผมวางกระเป๋าแล้วนั่งลงครับ สนใจกับกองเอกสารสัมมนาที่วางอยู่ตรงหน้า
“ดิว มึงทำโปรเจคอะไรวะ” ผมลองถามมันดู
“กูยังไม่ชัวร์ว่ะ เห็นไอ้แบงค์มันบอกอยากทำเกี่ยวกับห้องสมุดสาธารณะ”
“อืม..ก็ดีนะเว้ย ระบบไม่ยุ่งยากมาก ยืม-คืน อะไรแบบนั้นเปล่าวะ” ไอ้โป้งเสริมขึ้นมาครับ
“ก็คงแบบนั้นแหละ มึงดูนี่ดิ กลุ่มนี้แม่งทำดีว่ะ กูว่าจะเก็บเอาไว้เป็นแนวเลย” มันชี้ ๆ พวกงานให้ผมดูครับ
“ไหนเอา cd มาเปิดดูดิ๊ คู่นี้ก็เข้าท่า ระบบอะไรวะเนี่ย” ผมหยิบ cd ออกมาจากปกหลังเปิดลงที่ External drive ของมันครับ
เรานั่งดูกันไปสักพักอยู่ ๆไอ้แบงค์เดินมาจากไหนไม่รู้ครับพอเห็นไอ้โป้งปุ๊ปก็ใส่เลย
“ไอ้โป้ง ! มึงมาแล้ว ? นานแม่ง มึงนัดกันยังไงวะ”
“ พวกมึงสองคนทักกูให้มันดีกว่านี้หน่อยไม่ได้รึไง มึงลองเปลี่ยนเป็นแผ่นนี้ดิวะโน่” ประโยคหลังเนี่ยไอ้โป้งมันพูดกับผมครับ
พวกเราทั้งหมดนั่งดูรายงาน เล่นคอมฯ กันไปเรื่อย ๆ มีทั้งเสียงหัวเราะเสียงด่าปะปนกันไป แต่จู่ ๆ ไอ้ดิวมันก็ถามขึ้นมาครับ
“เหี้ยโป้ง อีฟ้าชอบมึง ?”
“ไอ้โป้งเงยหน้ามองมันทันทีครับ ส่วนผมกับไอ้แบงค์มองไอ้โป้งทันทีเหมือนกัน” ดูเหมือนว่าทุกคนรอคำตอบ...
“....ไม่รู้ดิ”
“แต่กูว่าใช่ว่ะ ท่าทางมันแปลก ๆ กับมึง พวกมึงได้กันรึยัง”
“ ไอ้เชี่ย ! มึงอย่าบ้า กูไม่กินเพื่อนตัวเองเว้ย”
“ให้มันแน่เถอะว้า.....กูว่าอีนี่มันแรงไม่เบา เห็นให้ท่ามึงตั้งแต่ปี 1 แล้วนี่หว่า ไรวะ เสียชื่อคาสโนว่าโป้งหมด”
“ดิวครับ ทำงานของมึงครับ มึงจะสอดรู้เรื่องคนอื่นเกินไปแล้ว” ไอ้แบงค์ใช้มือขยับแว่นแล้วจ้องมันใหญ่เลยครับ
“แล้วมึงชอบมันรึเปล่า” ดูครับดูมันยังถามต่ออีก แต่ไอ้โป้งไม่ได้สนใจตอบเลยครับมันนั่งดูหน้าจอต่อไป
“โน่ มึงบอกให้มันตอบกูหน่อยดิ”
“เอ๊า เกี่ยวไรกับกู” ผมปฏิเสธไปครับ
“ก็ถ้าเป็นมึง เพื่อนโป้งของมึงไม่เคยขัดเลยไงครับ”
ผั๊วะ!!!!!!!!
โดนโบกหัวไปครับ 1 ที โดยไอ้แบงค์
“พอได้แล้วมึง ถ้ามันอยากตอบมึงมันก็บอกเองแหละ มึงนี่มันจริง ๆ” ตอนนี้ไอ้ดิวหน้างอเลยครับก้มหน้าอ่านรายงานต่อไป ปากบ่นขมุบขมิบไม่หยุด ผมเห็นแล้วก็อดหัวเราะออกมาไม่ได้
“ขำไรวะโน่”
“ขำไอ้ดิวอ่ะดิ แม่งกลัวไอ้แบงค์ว่ะ ว่าแต่มึงชอบฟ้าเค้าป่ะล่ะ”
“ไม่ได้ชอบคราบบบบ ชัดยัง หืม”
“ทีงี้ไวเลยนะมึง ทีกูถามทำเป็นไม่ตอบ มึงแม่งลำเอียงว่ะ ดูก็รู้มึงใส่ใจไอ้โน่มากกว่าใครเลย” ไอ้ดิวมันต่อว่าไอ้โป้งครับ ตอนนี้ไอ้แบงค์เดินเอารายงานบางส่วนกลับไปที่ชั้นแล้วครับ
“เงียบปากไปเลยมึงอ่ะ สนใจไอ้แบงค์มึงเหอะ เด็ก ๆ ติดกันตรึมมึงระวังตัว”
“เชี่ยโป้ง มึงพูดเหี้ยอะไร กูกับไอ้แบงค์เป็นเพื่อนกัน ปากมึงอ่ะ”
“กูพูดในสิ่งที่กูเห็น มึงอย่าแสดงออกให้มากนัก เดี๋ยวไอ้แบงค์มันเตลิดกันพอดี”
“ไอ้โป้ง ! ” ไอ้ดิวตะคอกมันครับ หน้าแดงไปหมดเลย ไม่รู้ว่าอายหรือว่าโกรธ
“เออ ๆ พอเหอะ พวกมึงห่าเหวอะไรกันวะ” ผมรีบปรามเลยครับ เห็นไอ้แบงค์เดินกลับมาแล้วกลัวมันได้ยิน
“เล่นอะไรอีก เสียงดังชิบหาย” มันเดินกลับมาแถมในมือถือรายงานมาอีก ตั้งใหญ่ ๆ
“เออ โน่ ไอ้คิมมันนั่งอยู่ฝั่งโน้นแน่ะ มึงไม่ไปหามัน” ทันทีที่ได้ยินผมเห็นไอ้โป้งจ้องผมใหญ่เลยครับ
“เหรอ..มันมาเหรอ”
“อืม นั่งอ่านหนังสืออยู่กับสาวอ่ะ สวยแมร่ง”
“เด็กที่ไหนวะ” ไอ้ดิวถามแทรกขึ้นครับ
“เด็กอิ๊งมั้ง กูคุ้นหน้าอยู่เหมือนกัน ท่าทางแรงส์ว่ะ” มันเน้นเสียงให้วิบัติ
“................” ผมไม่ได้พูดอะไรแต่ไอ้โป้งหันมามองผมครับ
“ไปดูดิวะโน่” ไอ้โป้งตบไหล่ผมครับ ผมมองหน้ามันนิดหน่อย
“ไปได้ ?”
“ ไปดิ วันนี้มึงอยู่กับกูทั้งวันแล้วนี่หว่า”
“พวกมึงสองคนเป็นเหี้ยไรกัน ทำอย่างกับผัวขออนุญาตเมียไปหากิ๊ก”
“ไอ้ดิว ! มึงเงียบปากไปเลยห่า” ผมคว้าหนังสือโบกหัวมันไป 1 ทีครับ
“ก็จริง มึงจะไปก็ไป ต้องไปขอไอ้โป้งทำไม” ดูครับ มันยังไม่ยอมลง
“ดิว ไอ้แบงค์มันบอกกูว่าคืนนี้มันจะไปหาน้องปังปอนมันว่ะ” อยู่ ๆ ไอ้โป้งพูดขึ้นครับ
“ห๊ะ ! จริงเหรอวะแบงค์ไหนมึงบอก....”
“ห่าดิวมึงไปฟังมัน ทำงานของมึงไป” ไอ้แบงค์ส่ายหัวอมยิ้มนิด ๆ แล้วสนใจหนังสือของมันต่อไป
“เหี้ยโป้ง จำไว้เลย มึงบังอาจหลอกกู”
ไอ้โป้งไม่ตอบครับมันลอยหน้าลอยตายิ้มให้ไอ้ดิวลูกเดียว สักพักมันหันมาพูดกับผมครับ
“ไปป่ะ เดี๋ยวกูพาไป”
“ไม่เอาอ่ะ กูจะอ่านของกูไม่อยากยุ่งกับมัน”
“หึ มึงนี่แปลกว่ะโน่”
“แปลกไรของมึง”
“โน่ กูรู้จักมึงมากี่ปี”
“ตั้งแต่ ม. 4 ทำไม”
“ 4 ปี กับอีก 6 เดือนเว้ย แค่มึงอ้าปากกูก็รู้แล้วว่ามึงคิดอะไร”
“คิดอะไร ยังไง”
“หิวไอติมมั้ง”
“ห่า! ยังจะมาเล่นอีกโป้ง” ผมผลักมันอย่างแรงเลยครับ เซจนตกเก้าอี้ไปเลย รับไว้เกือบไม่ทัน ได้ยินแต่เสียงไอ้แบงค์กับไอ้ดิวหัวเราะกันจนท้องแข็งเลย
ขณะกำลังดึงมันขึ้นมา ก็เห็นคน ๆ นึงยืนอยู่ข้างหลังไอ้โป้งแล้วครับ
“คิม!”
“สนุกกันนักนะครับพวกมึง เล่นกันซะเสียงดัง มึงมองโต๊ะอื่นเค้าบ้างป่ะเนี่ย”
จริงครับผมกวาดตามองไปรอบ ๆ หลายโต๊ะมองมาที่พวกผมจริง ๆ ด้วย แต่จู่ ๆ ไอ้ดิวก็พูดขึ้นครับ
“ไงวะคิม ได้ยินข่าวว่าพาสาวมาอ่านหนังสือเหรอวะ”
“สาวบ้านมึงดิ ผัวมันก็นั่งอยู่ด้วยมึงไม่เห็น” ตอนนี้ไอ้โป้งลุกขึ้นมานั่งดี ๆ แล้วครับ
“เอ๋า ! ไหนมึงบอกว่าไอ้คิมนั่งอยู่กับสาวไงวะแบงค์” ไอ้ดิวหันไปถามไอ้แบงค์ครับ เห็นไอ้แบงค์ใช้นิ้วดันกรอบแว่นเบา ๆ
“เออ กูบอก ....มึงไม่ถามต่อเองนี่หว่าว่ามีใครอีก”
“ไอ้ห่า กูหน้าแตกหมด อุตสาห์แซวมันอย่างดี” มันผลักหัวไอ้แบงค์อย่างแรงเลยครับ
“แต่กูก็เห็นล่ะว้า....อีนั่นมันมองมึงอย่างกับจะแดกมึงลงไปทั้งตัวอย่างงั้นแหละ”
“มันอยากมองให้มันมองไป ยังไงมันก็แดกกูไม่ได้อยู่แล้ว” คิมมันตอบหน้านิ่งเลยครับ
“เป็นไรวะคิม ช่วงนี้มึงทิ้งลายนะเว้ย ควงใครอยู่วะมึงอ่ะ!” แม่งไอ้ดิวยังเสือกพูดต่ออีกครับ ผมกับไอ้โป้งก้มหน้าก้มตาอ่านหนังสือต่อไป
“โน่ !” ห่า! มันเรียกผมทำไมครับ เดี๋ยวเพื่อนก็ล้อหรอก
“ไปกินข้าวกันกูหิวแล้ว” ผมแอบถอนหายใจเลยครับ
“ตอนนี้”
“อืม มึงเอารถมารึเปล่า”
“เปล่า กูมากับไอ้โป้ง”
“งั้นไปรถกู”
“แต่กูยังดูงานไม่เสร็จเลย ว่าจะยืมงานตัวอย่างไปสัก 2-3 เล่ม”
“ไม่ต้องยืม กูยืมไว้ให้เรียบร้อยแล้ว เดี๋ยวมึงไปคัดเอาที่ห้องกู”
ผมเริ่มทำตัวไม่ถูก ไอ้ดิวกับไอ้โป้งมองผมกันใหญ่ ส่วนไอ้แบงค์ก้มอ่านหนังสือของมันไป แต่หูมันคงกำลังฟังแน่นอน
“รถมึงจอดอยู่ไหน”
“ด้านหน้า ข้างซุ้มโค๊ก”
“งั้นมึงลงไปก่อนเดี๋ยวกูเก็บของแล้วตามลงไป”
“ไปพร้อมกัน กระเป๋ามึงมีใบเดียวต้องเก็บอะไรอีก” ไอ้นี่ ! เอาแต่ใจฉิบหาย
“เอออออออออ ....ไปเว้ย พวกมึง โป้งเดี๋ยวกูโทรหามึง OK นะ”
มันพยักหน้าครับไม่ตอบอะไรมากดูงานของมันต่อไป ผมตบหลังมันไปเบา ๆ สองที ก่อนลุกเดินตามหลังไอ้คิมลงไปที่รถ เซ็งมัน โคตรเอาแต่ใจเลย ถ้าวันนี้ไม่ได้นัดกันไว้ก่อนนะ ไม่มีทางหรอกที่ผมจะยอมมันเนี่ย !
“ชวนแล้ว เมื่อกี้ก็โทรมา กูเลยบอกให้ไปก่อนเลย มึงก็เห็นสภาพกูนี่หว่า”
ผมยื่นผ้าขนหนูผืนเล็กให้มันสำหรับเช็ดผม มันรับไปเช็ดหน้านิดหน่อยแล้วส่งกลับคืนมาให้ผม ผมรับไว้ในสภาพงง ๆ
“ เช็ดให้กูหน่อยดิ ”
ผมเดินอ้อมไปด้านหลังเช็ดผมให้มันครับ ความสูงเราไล่เลี่ยกันไม่มีปัญหาอะไร
“โป้ง มึงไปไถดาวร้านไหนมาวะ สวยดี กูชอบ” ผมถามขึ้นเมื่อเห็นรอยไถรูปดาวข้างหัวมันใกล้ๆ
“ร้าน......พี่เค้าทำให้เอง กูหลับ ตื่นมาก็เป็นแบบนี้เลย มึงไปไถบ้างมั๊ยล่ะ”
“เออ กูว่าจะไปทำผมวันนี้พอดี ไถสกินเฮดแม่งเลยก็ดีว่ะ กูร้อน ผมยาวมากแล้วด้วยทิ่มหูทิ่มตากูโคตรรำคาญ”
“ไอ้คิมมันคงยอมให้มึงทำหรอก”
“น้อยไปเว้ย ! เดี๋ยววันนี้กูไปไถมาให้มึงดู”
Trrrrrrrr ในใจไม่เคยมีผู้ใด จนความรักเธอเข้ามา ทำให้แววตาฉันเห็นความสดใส Trrrrrrrrr
ผมหยิบโทรศัพท์จากกระเป๋าขึ้นมารับครับ ส่งผ้าขนหนูให้ไอ้โป้ง
“ว่าไงวะ”
< มึงอยู่ห้อง ? >
“อืม มีไร”
< กูเสร็จธุระกับพ่อกูแล้ว เดี๋ยวจะออกไปที่ ม. อาจารย์ให้เข้าประชุมเรื่องงานวิจัย อาจจะไปรับมึงเย็นหน่อย >
“ อืม ไม่เป็นไร”
< กินข้าวยัง? >
“ กำลังจะออกไปกิน”
< ที่ไหน >
“ ยังไม่รู้.....กินที่ไหนวะโป้ง” ผมหันไปถามไอ้โป้งครับ
< อยู่กับไอ้โป้ง ? >
“ อืม”
< ……... >
“ แค่นี้ก่อนนะเว้ย เจอกันตอนเย็น” ตัดบทก่อนดีกว่าครับ
< เดี๋ยว! .....ห้ามนอกใจนะครับโน่ > เสียงเข้มเชียวนะมึง ผมเดินเลี่ยงออกมาด้านนอกครับ
“ แค่นี้ก่อนนะ เดี๋ยวกูแต่งตัวก่อน กำลังจะออกไปกันแล้ว”
< ตอบคำถามกูก่อน >
“เออออออออ!!”
< เอออะไร ตอบให้หมด >
กดตัดสายเลยครับ ! ผมเดินออกไปหาเสื้อตัวใหม่ใส่ เสียงโทรศัพท์ดังอีก 2-3 ครั้งแต่ผมไม่รับ
ไอ้โป้งเดินตามออกมา มันใส่เสื้อผมนั่นแหละ ส่วนยีนส์ก็ตัวเดิม
เราสองคนตรงไปที่ร้านอาหารหลัง ม. เจ้าประจำ วันนี้ใช้รถไอ้โป้งครับแต่ผมเป็นคนขับ
ผมไม่ยอมให้มันขับหรอก ไม่รู้หายแฮงค์หรือยัง
ทานเสร็จเราตรงเข้าห้องสมุดเลยครับ ไอ้ดิวโทรบอกไว้เรียบร้อย
“ห่า ! พวกมึงช้าแม่ง” เสียงไอ้ดิวกล่าวคำสุภาพสวัสดีพวกผมมาแต่ไกล
“มานานยังมึง” ไอ้โป้งถามมันครับ
“เชี่ยโป้งฟ้ารอมึงจนงอนกลับไปแล้ว”
ไอ้โป้งไม่ได้ตอบอะไร ผมวางกระเป๋าแล้วนั่งลงครับ สนใจกับกองเอกสารสัมมนาที่วางอยู่ตรงหน้า
“ดิว มึงทำโปรเจคอะไรวะ” ผมลองถามมันดู
“กูยังไม่ชัวร์ว่ะ เห็นไอ้แบงค์มันบอกอยากทำเกี่ยวกับห้องสมุดสาธารณะ”
“อืม..ก็ดีนะเว้ย ระบบไม่ยุ่งยากมาก ยืม-คืน อะไรแบบนั้นเปล่าวะ” ไอ้โป้งเสริมขึ้นมาครับ
“ก็คงแบบนั้นแหละ มึงดูนี่ดิ กลุ่มนี้แม่งทำดีว่ะ กูว่าจะเก็บเอาไว้เป็นแนวเลย” มันชี้ ๆ พวกงานให้ผมดูครับ
“ไหนเอา cd มาเปิดดูดิ๊ คู่นี้ก็เข้าท่า ระบบอะไรวะเนี่ย” ผมหยิบ cd ออกมาจากปกหลังเปิดลงที่ External drive ของมันครับ
เรานั่งดูกันไปสักพักอยู่ ๆไอ้แบงค์เดินมาจากไหนไม่รู้ครับพอเห็นไอ้โป้งปุ๊ปก็ใส่เลย
“ไอ้โป้ง ! มึงมาแล้ว ? นานแม่ง มึงนัดกันยังไงวะ”
“ พวกมึงสองคนทักกูให้มันดีกว่านี้หน่อยไม่ได้รึไง มึงลองเปลี่ยนเป็นแผ่นนี้ดิวะโน่” ประโยคหลังเนี่ยไอ้โป้งมันพูดกับผมครับ
พวกเราทั้งหมดนั่งดูรายงาน เล่นคอมฯ กันไปเรื่อย ๆ มีทั้งเสียงหัวเราะเสียงด่าปะปนกันไป แต่จู่ ๆ ไอ้ดิวมันก็ถามขึ้นมาครับ
“เหี้ยโป้ง อีฟ้าชอบมึง ?”
“ไอ้โป้งเงยหน้ามองมันทันทีครับ ส่วนผมกับไอ้แบงค์มองไอ้โป้งทันทีเหมือนกัน” ดูเหมือนว่าทุกคนรอคำตอบ...
“....ไม่รู้ดิ”
“แต่กูว่าใช่ว่ะ ท่าทางมันแปลก ๆ กับมึง พวกมึงได้กันรึยัง”
“ ไอ้เชี่ย ! มึงอย่าบ้า กูไม่กินเพื่อนตัวเองเว้ย”
“ให้มันแน่เถอะว้า.....กูว่าอีนี่มันแรงไม่เบา เห็นให้ท่ามึงตั้งแต่ปี 1 แล้วนี่หว่า ไรวะ เสียชื่อคาสโนว่าโป้งหมด”
“ดิวครับ ทำงานของมึงครับ มึงจะสอดรู้เรื่องคนอื่นเกินไปแล้ว” ไอ้แบงค์ใช้มือขยับแว่นแล้วจ้องมันใหญ่เลยครับ
“แล้วมึงชอบมันรึเปล่า” ดูครับดูมันยังถามต่ออีก แต่ไอ้โป้งไม่ได้สนใจตอบเลยครับมันนั่งดูหน้าจอต่อไป
“โน่ มึงบอกให้มันตอบกูหน่อยดิ”
“เอ๊า เกี่ยวไรกับกู” ผมปฏิเสธไปครับ
“ก็ถ้าเป็นมึง เพื่อนโป้งของมึงไม่เคยขัดเลยไงครับ”
ผั๊วะ!!!!!!!!
โดนโบกหัวไปครับ 1 ที โดยไอ้แบงค์
“พอได้แล้วมึง ถ้ามันอยากตอบมึงมันก็บอกเองแหละ มึงนี่มันจริง ๆ” ตอนนี้ไอ้ดิวหน้างอเลยครับก้มหน้าอ่านรายงานต่อไป ปากบ่นขมุบขมิบไม่หยุด ผมเห็นแล้วก็อดหัวเราะออกมาไม่ได้
“ขำไรวะโน่”
“ขำไอ้ดิวอ่ะดิ แม่งกลัวไอ้แบงค์ว่ะ ว่าแต่มึงชอบฟ้าเค้าป่ะล่ะ”
“ไม่ได้ชอบคราบบบบ ชัดยัง หืม”
“ทีงี้ไวเลยนะมึง ทีกูถามทำเป็นไม่ตอบ มึงแม่งลำเอียงว่ะ ดูก็รู้มึงใส่ใจไอ้โน่มากกว่าใครเลย” ไอ้ดิวมันต่อว่าไอ้โป้งครับ ตอนนี้ไอ้แบงค์เดินเอารายงานบางส่วนกลับไปที่ชั้นแล้วครับ
“เงียบปากไปเลยมึงอ่ะ สนใจไอ้แบงค์มึงเหอะ เด็ก ๆ ติดกันตรึมมึงระวังตัว”
“เชี่ยโป้ง มึงพูดเหี้ยอะไร กูกับไอ้แบงค์เป็นเพื่อนกัน ปากมึงอ่ะ”
“กูพูดในสิ่งที่กูเห็น มึงอย่าแสดงออกให้มากนัก เดี๋ยวไอ้แบงค์มันเตลิดกันพอดี”
“ไอ้โป้ง ! ” ไอ้ดิวตะคอกมันครับ หน้าแดงไปหมดเลย ไม่รู้ว่าอายหรือว่าโกรธ
“เออ ๆ พอเหอะ พวกมึงห่าเหวอะไรกันวะ” ผมรีบปรามเลยครับ เห็นไอ้แบงค์เดินกลับมาแล้วกลัวมันได้ยิน
“เล่นอะไรอีก เสียงดังชิบหาย” มันเดินกลับมาแถมในมือถือรายงานมาอีก ตั้งใหญ่ ๆ
“เออ โน่ ไอ้คิมมันนั่งอยู่ฝั่งโน้นแน่ะ มึงไม่ไปหามัน” ทันทีที่ได้ยินผมเห็นไอ้โป้งจ้องผมใหญ่เลยครับ
“เหรอ..มันมาเหรอ”
“อืม นั่งอ่านหนังสืออยู่กับสาวอ่ะ สวยแมร่ง”
“เด็กที่ไหนวะ” ไอ้ดิวถามแทรกขึ้นครับ
“เด็กอิ๊งมั้ง กูคุ้นหน้าอยู่เหมือนกัน ท่าทางแรงส์ว่ะ” มันเน้นเสียงให้วิบัติ
“................” ผมไม่ได้พูดอะไรแต่ไอ้โป้งหันมามองผมครับ
“ไปดูดิวะโน่” ไอ้โป้งตบไหล่ผมครับ ผมมองหน้ามันนิดหน่อย
“ไปได้ ?”
“ ไปดิ วันนี้มึงอยู่กับกูทั้งวันแล้วนี่หว่า”
“พวกมึงสองคนเป็นเหี้ยไรกัน ทำอย่างกับผัวขออนุญาตเมียไปหากิ๊ก”
“ไอ้ดิว ! มึงเงียบปากไปเลยห่า” ผมคว้าหนังสือโบกหัวมันไป 1 ทีครับ
“ก็จริง มึงจะไปก็ไป ต้องไปขอไอ้โป้งทำไม” ดูครับ มันยังไม่ยอมลง
“ดิว ไอ้แบงค์มันบอกกูว่าคืนนี้มันจะไปหาน้องปังปอนมันว่ะ” อยู่ ๆ ไอ้โป้งพูดขึ้นครับ
“ห๊ะ ! จริงเหรอวะแบงค์ไหนมึงบอก....”
“ห่าดิวมึงไปฟังมัน ทำงานของมึงไป” ไอ้แบงค์ส่ายหัวอมยิ้มนิด ๆ แล้วสนใจหนังสือของมันต่อไป
“เหี้ยโป้ง จำไว้เลย มึงบังอาจหลอกกู”
ไอ้โป้งไม่ตอบครับมันลอยหน้าลอยตายิ้มให้ไอ้ดิวลูกเดียว สักพักมันหันมาพูดกับผมครับ
“ไปป่ะ เดี๋ยวกูพาไป”
“ไม่เอาอ่ะ กูจะอ่านของกูไม่อยากยุ่งกับมัน”
“หึ มึงนี่แปลกว่ะโน่”
“แปลกไรของมึง”
“โน่ กูรู้จักมึงมากี่ปี”
“ตั้งแต่ ม. 4 ทำไม”
“ 4 ปี กับอีก 6 เดือนเว้ย แค่มึงอ้าปากกูก็รู้แล้วว่ามึงคิดอะไร”
“คิดอะไร ยังไง”
“หิวไอติมมั้ง”
“ห่า! ยังจะมาเล่นอีกโป้ง” ผมผลักมันอย่างแรงเลยครับ เซจนตกเก้าอี้ไปเลย รับไว้เกือบไม่ทัน ได้ยินแต่เสียงไอ้แบงค์กับไอ้ดิวหัวเราะกันจนท้องแข็งเลย
ขณะกำลังดึงมันขึ้นมา ก็เห็นคน ๆ นึงยืนอยู่ข้างหลังไอ้โป้งแล้วครับ
“คิม!”
“สนุกกันนักนะครับพวกมึง เล่นกันซะเสียงดัง มึงมองโต๊ะอื่นเค้าบ้างป่ะเนี่ย”
จริงครับผมกวาดตามองไปรอบ ๆ หลายโต๊ะมองมาที่พวกผมจริง ๆ ด้วย แต่จู่ ๆ ไอ้ดิวก็พูดขึ้นครับ
“ไงวะคิม ได้ยินข่าวว่าพาสาวมาอ่านหนังสือเหรอวะ”
“สาวบ้านมึงดิ ผัวมันก็นั่งอยู่ด้วยมึงไม่เห็น” ตอนนี้ไอ้โป้งลุกขึ้นมานั่งดี ๆ แล้วครับ
“เอ๋า ! ไหนมึงบอกว่าไอ้คิมนั่งอยู่กับสาวไงวะแบงค์” ไอ้ดิวหันไปถามไอ้แบงค์ครับ เห็นไอ้แบงค์ใช้นิ้วดันกรอบแว่นเบา ๆ
“เออ กูบอก ....มึงไม่ถามต่อเองนี่หว่าว่ามีใครอีก”
“ไอ้ห่า กูหน้าแตกหมด อุตสาห์แซวมันอย่างดี” มันผลักหัวไอ้แบงค์อย่างแรงเลยครับ
“แต่กูก็เห็นล่ะว้า....อีนั่นมันมองมึงอย่างกับจะแดกมึงลงไปทั้งตัวอย่างงั้นแหละ”
“มันอยากมองให้มันมองไป ยังไงมันก็แดกกูไม่ได้อยู่แล้ว” คิมมันตอบหน้านิ่งเลยครับ
“เป็นไรวะคิม ช่วงนี้มึงทิ้งลายนะเว้ย ควงใครอยู่วะมึงอ่ะ!” แม่งไอ้ดิวยังเสือกพูดต่ออีกครับ ผมกับไอ้โป้งก้มหน้าก้มตาอ่านหนังสือต่อไป
“โน่ !” ห่า! มันเรียกผมทำไมครับ เดี๋ยวเพื่อนก็ล้อหรอก
“ไปกินข้าวกันกูหิวแล้ว” ผมแอบถอนหายใจเลยครับ
“ตอนนี้”
“อืม มึงเอารถมารึเปล่า”
“เปล่า กูมากับไอ้โป้ง”
“งั้นไปรถกู”
“แต่กูยังดูงานไม่เสร็จเลย ว่าจะยืมงานตัวอย่างไปสัก 2-3 เล่ม”
“ไม่ต้องยืม กูยืมไว้ให้เรียบร้อยแล้ว เดี๋ยวมึงไปคัดเอาที่ห้องกู”
ผมเริ่มทำตัวไม่ถูก ไอ้ดิวกับไอ้โป้งมองผมกันใหญ่ ส่วนไอ้แบงค์ก้มอ่านหนังสือของมันไป แต่หูมันคงกำลังฟังแน่นอน
“รถมึงจอดอยู่ไหน”
“ด้านหน้า ข้างซุ้มโค๊ก”
“งั้นมึงลงไปก่อนเดี๋ยวกูเก็บของแล้วตามลงไป”
“ไปพร้อมกัน กระเป๋ามึงมีใบเดียวต้องเก็บอะไรอีก” ไอ้นี่ ! เอาแต่ใจฉิบหาย
“เอออออออออ ....ไปเว้ย พวกมึง โป้งเดี๋ยวกูโทรหามึง OK นะ”
มันพยักหน้าครับไม่ตอบอะไรมากดูงานของมันต่อไป ผมตบหลังมันไปเบา ๆ สองที ก่อนลุกเดินตามหลังไอ้คิมลงไปที่รถ เซ็งมัน โคตรเอาแต่ใจเลย ถ้าวันนี้ไม่ได้นัดกันไว้ก่อนนะ ไม่มีทางหรอกที่ผมจะยอมมันเนี่ย !
Tbc.
