เพื่อนแบบนี้ก็มีอยู่ครับ(My friends) *Yaoi* บทที่ 4

บทที่ 4

“ปะ กูหิวแล้ว กินเที่ยงที่นี่ใช่ปะ”  เชื่อมั๊ยครับว่าตอนนี้บ่ายกว่า ๆ แล้ว เดินเข้าไปสักพักเห็นไอ้คิมคุยโทรศัพท์ไปตลอดทาง   ผมแวะเข้าร้านฟูจิ ทานอาหารญี่ปุ่นก็ดีเหมือนกันจะได้จิบเบียร์เย็น ๆ สักหน่อยด้วย  ไอ้คิมเดินตามผมเข้ามาอย่างว่าง่าย  เลือกมุมเงียบ ๆ นั่งรอพนักงานมารับออเดอร์   ผมกับมันนั่งตรงข้ามกัน หลังจากออเดอร์ไปเสร็จ ก็เห็นมันวางโทรศัพท์แล้วหันไปมองด้านนอกนิดหน่อย

Trrrrr  ในใจไม่เคยมีผู้ใด จนความรักเธอเข้ามา ทำให้ดวงตาฉันเห็นความสดใส  Trrrrr  อ้าวเสียงพี่ป๊อดมาอีกแล้วครับ โทรศัพท์ผมเอง  ผมรีบหยิบขึ้นมาดู  อ้อ ไอ้โป้ง

“ว่าไงมึง”

< กินข้าวยังวะ >

“ กำลัง”  ผมมองไอ้คิม มันกำลังรินเบียร์ให้ผมอยู่

< อยู่ไหน> 

“...............(ผมบอกชื่อห้างไป)”

< เดี๋ยวกูออกไปคุยเรื่องงานกับฟ้า  เมื่อกี้เค้าโทรหากู บอกให้ไปหาที่ห้อง >

“อืม”  ผมรับคำเบา ๆ ไม่ได้ถามอะไรมากมาย ยกเบียร์เย็น ๆ ขึ้นมาจิบ พนักงานก็ทยอยเอาหารมาเสิร์ฟแล้ว

 < .....โน่ ครับ ไม่เอาครับไม่งอนนะ >  อ้าวไอ้นี้เป็นไรของมันอีก 

“แค่นี้ก่อนกูจะกินข้าว” หิวครับอารมณ์ไม่ค่อยดีเลยปล่อยมันคิดไป

< เมื่อเช้านาวเค้ามาหา รู้สึกว่าจะมีปัญหานิดหน่อย กูก็เลยต้อง.......>

“ช่างเหอะโป้ง เรื่องของพวกมึง” ผมขี้เกียจฟังครับตัดบทไปเลยดีกว่า รู้สึกว่าเป็นเรื่องส่วนตัวของพวกมันผมก็ไม่จำเป็นต้องรู้ครับ
 
< โน่......ไอ้คิมอยู่ตรงนั้นใช่ป่ะ  ขอคุยด้วยหน่อย >  ผมยื่นโทรศัพท์ให้มันครับ คิมมันเลิกคิ้วถามอย่างงง ๆ แต่ก็รับไปคุย สักพักเห็น  พูดอืออืออาอาใส่พักนึง แล้วก็วางไป ผมนึกขึ้นได้เรื่องนึงเลยลองถามดู

“คิม มึงรู้จักกับโป้งตอนไหนวะ”

“เจอกันตอนมันมาจีบเด็กกู”  

“ตอนไหนวะ” ขอซักต่ออีกหน่อยเถอะครับสงสัยมานานแล้ว

“ ม. 4 มั้งกูจำไม่ค่อยได้ ตอนนั้นกูเพิ่งกลับจากนอก อีกอย่างบ้านกูกับมันรู้จักกันอยู่”

“อ๋อ  มิน่า”  ชัดครับ ผมไม่สงสัยอะไรแล้ว ตั้งหน้าตั้งตากินต่อไป   แต่เดี๋ยว....ไอ้นี่มันเด็กนอกด้วยเหรอ...มิน่าสปีคน้ำไหลไฟดับนะมึงอ่ะ

“กินดี ๆ สิวะ มูมมามนะมึง”  พูดเสร็จมันยื่นกระดาษทิชชู่ให้ผมครับผมรับมาเช็ดปากอย่างว่าง่าย ตอนนี้รู้สึกอิ่มขึ้นมาบ้างแล้ว

“แล้วเรื่องโปรเจคอ่ะ มึงได้ไอเดียอะไรบ้างยัง  กูก็จะคิดด้วยเดี๋ยวเราเอามาเลือกกันอีกที” ผมวกเข้าเรื่องงาน ที่จริงมากับมันวันนี้ก็เพราะเรื่องนี้แหละครับ

“พรุ่งนี้มึงว่างป่ะ เดี๋ยวกูพาไปดูอะไรดี ๆ”   

“เรื่องงาน ?” 

“อืม” มันรับคำเบา ๆ ส่วนผมก็ไม่ปฏิเสธอะไรหรอกครับ   ถ้าเป็นเรื่องงานล่ะก็นะ “ก็ได้  กี่โมงวะ”

“ตี 4 เดี๋ยวกูไปรับมึงเอง” 

เห.....มึงเป็นไรมากเปล่า? จะไปห่าอะไรแต่เช้า ได้ข่าวว่ากูอาจจะเพิ่งนอน   ผมชอบฝึกเขียนโปรแกรมตอนดึก ๆ ครับ ยิ่งดึกสมองยิ่งแล่น ช่วงตีสองตีสามนี่โล่งอย่างกับถนนซุปเปอร์ไฮเวย์แปดเลน  บางวันนอนตี 5 หกโมงเช้า เลยด้วย อาศัยนอนตอนหัวค่ำเอา  แต่ก็นะ......

“อืม  โทรปลุกกูละกัน”


หลังจากทานอาหารเสร็จเราก็เดินเล่นกันนิดหน่อยเข้าร้านโน้นออกร้านนี้   ผมแวะซื้อไอศครีมกินเล่นขณะที่รอไอ้คิมมันเข้าไปดูเสื้อผ้า ผมกับมันคนละสไตล์ครับ มันสไตล์บูติกเท่ ๆ ส่วนผมสไตล์นักกีฬา ฮ่า ฮ่า   มองเห็นร้านตรงข้ามขายกางเกงกีฬา 5 ส่วนจั๊มขา ของชอบผมเลยครับผมชอบแนวนี้มาก รีบตรงเข้าไปดูทันที  .......ฮ่า ฮ่า  .....ในที่สุดผมก็สอยมาได้ 2 ตัว     ดำ-เทา โคตรงี่เง่าเลย ผมซื้อเสื้อผ้าเป็นแค่ 2 สีอ่ะ

เดินออกมาอีกที  อ้าวไอ้คิมมันคุยกับใครอยู่ ผู้หญิงครับ สวยเชียว ตัวเล็ก ๆ น่ารักดี ผมว่าจะเดินเข้าไปหามันแต่รออยู่ตรงนี้ท่าจะดีกว่า ตอนนี้มันมองเห็นผมแล้วครับกำลังพาผู้หญิงเดินเข้ามาหาผมด้วย เด็กมันแน่ล่ะควงแขนมันซะขนาดนั้น หน้าอกหน้าใจก็นะ แนบแขนเพื่อนกูซะ แน่นเลย

“โน่ เดี๋ยวกูไปส่งพี่กวางที่รถก่อน  ออกไปพร้อมกันเลยป่ะ หรือมึงจะซื้ออะไรต่อ”  โห.....รุ่นพี่อีกด้วย แม่งน่าอิจฉาชิบหายมึงมีทั้งพี่ทั้งน้องแนบท้องต่างมารดา  แต่กูเนี่ยวัน ๆ อยู่แต่กับพวกมึง แล้วเมื่อไหร่กูจะมีโอกาสแบบนี้บ้างวะ

“อืม เดี๋ยวกลับเลย”  ผมพูดง่าย ๆ ครับแล้วเดินดูโน่นดูนี่ตามมันไปที่ลานจอดรถ ปล่อยให้มันล่ำลากับพี่กวางมันจนพอใจ เห็นพี่กวางคว้าคอมันลงมาจูบข้างรถแล้วหนาวครับ แลกลิ้นกันนัวเนียไม่คิดอายกูบ้างเล้ย! มึงไม่กัดเอาปากพี่เค้ามาด้วยเลยอ่ะ   ดูไม่ไหวหรอกครับผมอายแทน เดินมารอที่รถเลยดีกว่า ก็อยู่ไม่ไกลกันนักหรอก สักพักมันก็เดินตามมา กดสวิทเปิดรถให้ผมครับ

“ มึงจะไปไหนอีกป่ะ หรือจะกลับเลย” มันพูดจบสตาร์ทรถแล้วเลี้ยวออกจากซองครับ

“.....” ผมเริ่มง่วงอาจเพราะกินอิ่มมากแล้วเพลงที่มันกดเปิดเมื่อกี้อีก

“โน่ ” เหมือนมันจะหันมามองนิดหน่อยนะ   

“.....” ไม่ตอบได้มั๊ยครับ ไอติมรัมเรสซิ่นนี่ทำพิษรึเปล่า(แค่ 3 ลูกเองนะ ฮ่าฮ่า) ผมง่วงมากตาแทบจะปิดอยู่แล้ว

“ไรวะ  มึงเป็นไร”  ปล่อยมันถามไปครับตอนนี้ตาผมกำลังจะหลับถึงขีดสุดแล้ว รู้สึกว่าหัวเริ่มโงนเงน...เสียงเพลงขาด ๆ หาย ๆ   สักพักได้ยินเสียงมันหัวเราะลั่นเลยครับ เฮ้ยแม่งเกิดอะไรขึ้นรึเปล่าวะ ผมรีบหันไปดู

“ฮ่ะฮ่ะฮ่ะ!    มึงหึงกูเหรอโน่”  ไอ้เวรนี่มันพูดอะไรครับ สติผมยิ่งไม่ค่อยสมบูรณ์อยู่  ใครหึงมึง มึงหึงใคร  ผมถลึงตามองมันอย่างตกใจ   

“ฮ่ะฮ่ะฮ่ะ!  ไอ้โน่ มึงยอมรับมาเถอะ มึงเงียบแบบนี้หึงกูชัด ๆ เลย ” อะไรของมัน แม่งร่างกายทรยศจริง ๆ ผมไม่มีแรงจะเถียงมันเลยครับ

เฮ้อ...ปล่อยมันพูดไปครับ มันกับไอ้โป้งเหมือนกันไม่มีผิด เห็นผมเงียบนิดเงียบหน่อยคิดเข้าข้างตัวเองตลอดอ่ะ ผมไม่ไหวแล้วครับลืมตาไม่ขึ้น ไม่อยากจะพูดอะไร รู้แต่ว่าเสียงหัวเราะมันไกลออกไปทุกที สงสัยสติหลุดครับ............ดำดิ่งเลย......................

 .....


รู้สึกตัวอีกที อ้าว ! ถึงคอนโดผมแล้ว รถก็จอดเข้าซองเรียบร้อยแต่ยังไม่ดับเครื่อง เห็นไอ้คิมนั่งมองผมยิ้ม ๆ แล้วรู้สึกแปลก ๆ ไงไม่รู้   

“มึงไม่ปลุกอ่ะ” ผมพูดงัวเงีย ขยับตัวจะลุกจากเบาะ อ้าว ! ทำไมเบาะมันเอนงี้วะ  แล้วเสื้อใครมาคลุมตัวผมไว้ล่ะนี่ ทันทีที่สมองเริ่มบูตเข้าที่.....หืม...มึง...ดูแลกูดีเหมือนกันนี่หว่า  เป็นไอ้โป้งภาค 2  รึไงนะ  ผมแอบยิ้มเล็ก ๆ แล้วปรับเบาะดันตัวลุกขึ้น

“เอ้า!  ขอบใจเว้ย”  ผมพูดพร้อมส่งเสื้อคลุมคืนให้มัน

“นึกว่าจะนอนให้กูดูต่ออีกหน่อย”

“อ้าวไอ้เหี้ยพูดงี้สวยดิวะ” ผมพูดเสร็จหันซ้ายหันขวาสำรวจข้าวของเตรียมลง 

“มึงรู้ป่ะ กูมาจอดที่นี่นานแค่ไหนแล้ว” ผมจะไปรู้ได้ไงครับก็มันไม่ยอมปลุกผมเองนี่

“แค่ไหนล่ะ ”  ผมมองหน้ามันแล้วถามออกไปอย่างเซ็ง ๆ 

“หึ  มึงนี่น้า......”  มันพูดพร้อมหันหน้าไปทางอื่น

“ไปแล้วเว้ย !”  ผมเอื้อมมือไปจะเปิดประตู

“เดี๋ยว !  แล้วคำตอบของกูล่ะ ว่าไง ?”  มันคว้าแขนผมไว้ครับพร้อมกดล๊อครถลงอีกครั้ง

“คำตอบอะไรของมึง”

“ก็เรื่องคบกันอ่ะ ได้ป่ะ คบกับกูนะ” ไอ้เหี้ยมึงขอคบกูแต่เมื่อกี้ยังจูบกับผู้หญิงอยู่เลย  

“.....”  ผมไม่ตอบ มองหน้ามันเล็กน้อยแล้วส่ายหัวเบา ๆ 

“โน่” สายตาแม่ง

“ไม่มีหรอก  คำตอบที่มึงต้องการน่ะ”

“ไม่ได้เหรอวะ”  

“คิม มึงอย่าบ้า มึงมองกูนี่ กูน่ะผู้ชายทั้งแท่งเว้ย ” พูดจบเห็นมันหรี่ตามองผมอย่างเจ้าเล่ห์มากเลยครับ  

“พิสูจน์ดูป่ะล่ะ” นั่นนนน........คำพูดแม่งมิวายส่อ 

“พิสูจน์เหี้ยมึงดิ”

“หึหึ  ไม่เป็นไรหรอกกูให้เวลามึงก็ได้  ไว้กูนึกได้เมื่อไหร่จะถามมึงอีกละกัน” ไอ้นี่มันเป็นไรมากรึเปล่าครับเนี่ย     ตัดบทแม่งเลยดีกว่า  “ไปก่อนเว้ย !  พรุ่งนี้มึงโทรปลุกกู”    ผมปลดล็อคเองแล้วเปิดประตูเดินออกไปเลย    ไม่ได้หันกลับไปมองหรอกครับว่ามันทำหน้ายังไง รู้แต่ว่าตอนนี้ใจผมเต้นดังมาก ๆ  

นี่กูกำลังโดนจีบเหรอวะเนี่ย ที่สำคัญเป็นผู้ชายอีกต่างหาก  โคตรฮาอ่ะ

ยกนาฬิกาขึ้นมาดู  ตอนนี้เกือบหกโมงแล้ว เราออกจากห้างบ่ายสามกว่า ใช้เวลาขับรถราว ๆ หนึ่งชั่วโมงก็ถึงที่นี่  ไอ้ห่านี่มันนั่งมองผมหลับตั้งเป็นชั่วโมงเลย?

ผมตั้งหน้าตั้งตาเดินขึ้นห้อง หลังจากทาบคีย์การ์ดเข้าไปก็เห็นรองเท้าที่ไม่ใช่ของตัวเองถอดวางอยู่  อ้าวไอ้โป้งมา ?(ผมให้การ์ดสำรองมันไว้อีกอัน)  เห็นมันนั่งเล่นเกมส์อยู่หน้าทีวีแล้วตลกครับ นี่มึงไม่รู้ตัวเลยเหรอเนี่ย ไอ้ห่า !

“มานานยังมึง ไม่โทรหากูอ่ะ”  ผมคิดว่ามันตกใจเล็กน้อยอ่ะครับหน้าแม่งเหวอ ๆ 

“หิวว่ะ  โน่”  นี่ขนาดมึงหิวนะยังเล่นต่อได้อีก

“ไปดิ” ผมพูดแล้วนั่งลงข้าง ๆ แย่งจอยส์มันมากดครับ อืม เสต็ปไหนแล้ววะเนี่ย 

“ไปไหนวะ” อ้าว!ไหนมึงบอกหิวยังมาถามกูอีก  ผมหันไปถลึงตาใส่มันอย่างเอาเรื่องเลยครับ รู้เลยครับมันกวนตีนผมอ่ะดิ

“คราบ..คราบ  กลัวแล้วครับ   โน่กินไรอ่ะ เดี๋ยวกูทำให้” พูดแล้วมันก็ลุกขึ้นไปเปิดตู้เย็นเลย คงหาวัตถุดิบของมันนั่นแหละ ผมก็บอกมันไปตามเรื่อง   ไอ้โป้งมันชอบทำอาหารให้ผมกินมาก ไม่รู้ยังไงเหมือนกันเมื่อก่อนเวลาที่มันมาคลุกอยู่ที่บ้านผม ก็มีแต่มันกับเฮียนั่นแหละครับที่ทำอาหารให้ผมทาน ฝีมือดีอร่อยถูกใจผมมาก แค่ผมชมนิดชมหน่อยนะยิ้มจนหน้าบานเลย

มีเรื่องมานินทาไอ้โป้งด้วยครับ วันนั้นผมไปเที่ยวบ้านมันรู้สึกจะอยู่ช่วง ม. 6 ไปติวหนังสือกัน ได้ยินแม่บ้านมันบ่นใหญ่เลยครับ ไอ้โป้งแม่งบ้า! หัดอบขนมเค้ก ทำทิ้งทำทิ้งมาหลายก้อนแล้ว ซักไซ้มันก็ไม่ยอมบอกครับ บอกแค่ว่าอยากทำ มารู้ทีหลังแม่งทำให้ผมอ่ะ  มันบอกว่าขี้เกียจพาไปกินเปลืองกลัวไม่สะอาด ทำให้กินเองเลยดีกว่า ขนาดไอศกรีมมันยังสั่งซื้อเครื่องตีจากเน็ตมาทำให้กินเลย พอผมบอกไม่อร่อยหน้างี้หงิกงอ ทำไงหล่ะครับผมอ่ะ กินสิครับกลัวมันเสียใจ  เดี๋ยวนี้เหรอครับมันจะมาสำรวจทุกครั้งที่มาห้องผมแหละ และจะทำไอศกรีมไว้ให้ไม่เคยขาด เพราะมันรู้ว่าผมชอบ อิอิ

นึกถึงเฮีย เออลืมโทรบอกมันไปเลยว่าพรุ่งนี้คงไม่ได้แวะกลับบ้านไม่รู้ว่าไอ้คิมมันจะพาไปที่ไหนคิดแล้วกลุ้มครับ “โป้ง พรุ่งนี้คิมมันจะพากูไปไหนไม่รู้ว่ะ  เห็นบอกจะมารับตอนตี 4 อ่ะ”  ไอ้โป้งหยุดมือเลยครับไม่รู้มันกำลังหั่นอะไรอยู่   “ไปไหนอะไรวะโน่” เดินมาแล้วครับมันล้างมือแล้วเดินมาเลย

“ไม่รู้ว่ะ  น่าจะเป็นเรื่องโปรเจคนั่นแหละ  กูขี้เกียจตื่น  ตี 4 นะมึง มันจะพาไปที่ไหนก็ไม่รู้”

“มันนัดมึง ?” มันทำหน้างงเล็กน้อย

“อืม....... เฮ้ย ! กูไปอาบน้ำก่อนเดี๋ยวเสร็จแล้วมึงเรียกละกัน  เหนื่อยว่ะ” พูดจบผมเดินเข้าห้องเลยครับเหนื่อย ง่วงด้วย นอนแช่น้ำสักหน่อยอาจจะดีขึ้น เปิดตู้หยิบผ้าเช็ดตัวเดินเข้าห้องน้ำ อ้าว!

“โป้ง”  ผมออกมาเรียกมันอีกครั้งที่หน้าประตู(ห้องน้ำผมอยู่ในห้องนอนนะ)

มันทำหน้าเป็นเครื่องหมายคำถามแทนคำตอบยิงตรงมาจากในครัว

“กูบอกว่ากูจะอาบน้ำ”  ผมย้ำลงไปอีก

“อืม ก็อาบดิวะ”  มันตอบหน้าตาเฉย  เห็นมันใส่ผ้ากันเปื้อน งก ๆ เงิ่น ๆ เตรียมอาหารแบบนี้ก็ตลกดีเหมือนกัน

“แต่มึงยังไม่ได้เตรียมน้ำให้กูเลย  จะให้กูอาบน้ำเย็นรึไง  กูจะแช่ตอนนี้”  ผมพูดอย่างเอาแต่ใจ ทิ้งหางเสียงเล็กน้อยดูสิว่ามันจะทำให้ไหม

“หึ  มึงนี่น้า......อ้อนเชี่ย ๆ เลยว่ะ” ถึงมันจะต่อว่าแต่ก็ยิ้มแล้วเดินเข้ามาผลักหัวผมดันตัวผมเข้าไปในห้องน้ำ

เห็นมันเปิด ๆ ปิด ๆ ทดลองความพอดีของน้ำแล้วก็อดยิ้มไม่ได้ เชื่อไหมครับว่าไอ้โป้งน่ะเวลาอยู่ที่บ้านมันเป็นคุณชายมากครับ มีคนดูแลทุกอย่าง ไม่เคยต้องทำอะไรเลย ผมหมั่นไส้มันเลยแกล้งใช้มันสารพัดตั้งแต่ตอนที่เราเป็นเพื่อนกันใหม่ ๆ  จากวันนั้นจนถึงวันนี้ ผ่านมา เกือบ 4 ปีแล้ว  ผมรู้สึกว่ามันเปลี่ยนไปเยอะเลยนะหลาย ๆ อย่าง  แต่มีอยู่อย่างที่ไม่เคยเปลี่ยนเลยคือความเจ้าชู้ของมันนี่แหละ เยอะยังไงก็ยังเยอะอย่างนั้นครับ ฮ่าฮ่า นี่ล่ะครับเพื่อนผม

“อ่ะ  เสร็จแล้ว”  มันหันมาบอก  ผมกำลังคิดอะไรเพลิน ๆ เลยจ้องหน้ามันงงๆ  “หรือจะให้กูอาบให้อีก” เอ๋าไอ้อุบาต ถามมาได้นะมึง

“ไม่ต้องเลย เสร็จแล้วก็ออกไปได้ กูจะแช่ตัว หิวแล้วด้วย มึงรีบออกไปทำกับข้าวให้เสร็จ ๆ ไป” ผมดันหลังให้มันเดินออกไปครับ จากนั้นก็จัดการนอนแช่จนเผลอหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้ สักพักได้ยินเสียงเคาะเรียกให้ไปกินข้าว  

วันนี้ไอ้โป้งมันทำไข่ยัดไส้กุ้งกับแกงจืดไข่ใส่เต้าหู้ครับ อร่อยดีทานเสร็จผมช่วยเก็บจานนิดหน่อยก่อนมานั่งหาหนังดี ๆ สักเรื่องขึ้นมาดูส่วนไอ้โป้งก็ล้างครับ (หน้าที่มัน ฮ่าฮ่า) สักพักมันก็เดินมานั่งดูด้วยกันจนหนังจบไปสองเรื่อง  แต่ก็ยังไม่มีวี่แววว่ามันจะกลับครับผมเลยลองถามดู

“มึงจะค้างเหรอวะ”

“อืม” 

“งั้นกูเข้าไปตีดอตก่อน มึงง่วงก็เข้ามาอ่ะ  หรือจะนอนอยู่ตรงนี้”

“เออมึงเข้าไปก่อน เดี๋ยวกูโทรหาไอ้คิมแป็บ”

ผมเดินเข้ามาในห้องจัดการเปิดคอม แล้วไปล้างหน้าแปรงฟันครับ จากนั้นก็มานั่งเล่นอยู่หน้อจอไปเรื่อยๆ มันเข้ามานอนตอนไหนก็ไม่รู้  เวลาผ่านไปเรื่อยโดยที่ผมนั่งไม่รู้ตัวเลยครับ....สักพักใหญ่ ๆ ได้ยินเสียงไอ้โป้งเรียกอยู่ข้างหู

“โน่ครับ  โน่  ไปนอนดี ๆ เร็ว ลุก”  ห๊ะ? ผมเผลอหลับเหรอครับ เป็นงี้บ่อยเลยอ่ะ ผมงัวเงียงุกขึ้นไปที่เตียง เหลือบมองดูนาฬิกาที่หัวเตียงนิดหน่อย อ้าวตีสามกว่าแล้ว แต่พอหัวถึงหมอนก็หลับไปเลยครับไม่รู้สึกตัวเลย

.
Tbc.