# 8
เมื่อรู้ว่าหนึ่งในสองหนุ่มจะพาเด็กมาสมัครงาน การ์ดตัวโตเลยเดินนำทางเข้ามาให้
หนทางที่แสนมืด....กับเพลงจังหวะช้า ๆ ที่ดังลั่นบาร์ โต๊ะส่วนใหญ่ยังคงว่างอยู่อาจเป็นเพราะยังไม่ดึกมากนัก
ชายหนุ่มรูปร่างดีสองสามคนกำลังโยกย้ายสะโพกวาดลวดลายเป็นเกลียวคลื่นเลื้อยไล้อยู่กับเสาสีเงินวาว บนเคาเตอร์แคบ ๆ ทั้งสองฝั่ง
กางเกงในตัวจิ๋วสุดเซ็กซี่อวดรอยนูนเด่นชัด ขนหน้าทองรำไรบวกกับแผงหน้าอกกว้างที่เปลือยเปล่า รวมถึงรองเท้าบูตหัวแหลมๆนั่น
‘เหี้ยแล้วไหมล่ะกู’
คริสหน้าเหวอ กลืนน้ำลายอึก ๆ หยุดชะงักขืนตัวสุดกำลัง นำให้ซาโต้ฉุกใจนึกบางอย่างขึ้นมาได้
“พี่ครับผมขอพาเด็กผมเข้าห้องน้ำแป็บ” ซาโต้พูดขึ้น หลังจากพยายามดันตัวคริสให้เดินตามการ์ดเข้ามาด้านใน
เมื่อรู้ว่าหนึ่งในสองหนุ่มจะพาเด็กมาสมัครงาน การ์ดตัวโตเลยเดินนำทางเข้ามาให้
หนทางที่แสนมืด....กับเพลงจังหวะช้า ๆ ที่ดังลั่นบาร์ โต๊ะส่วนใหญ่ยังคงว่างอยู่อาจเป็นเพราะยังไม่ดึกมากนัก
ชายหนุ่มรูปร่างดีสองสามคนกำลังโยกย้ายสะโพกวาดลวดลายเป็นเกลียวคลื่นเลื้อยไล้อยู่กับเสาสีเงินวาว บนเคาเตอร์แคบ ๆ ทั้งสองฝั่ง
กางเกงในตัวจิ๋วสุดเซ็กซี่อวดรอยนูนเด่นชัด ขนหน้าทองรำไรบวกกับแผงหน้าอกกว้างที่เปลือยเปล่า รวมถึงรองเท้าบูตหัวแหลมๆนั่น
‘เหี้ยแล้วไหมล่ะกู’
คริสหน้าเหวอ กลืนน้ำลายอึก ๆ หยุดชะงักขืนตัวสุดกำลัง นำให้ซาโต้ฉุกใจนึกบางอย่างขึ้นมาได้
“พี่ครับผมขอพาเด็กผมเข้าห้องน้ำแป็บ” ซาโต้พูดขึ้น หลังจากพยายามดันตัวคริสให้เดินตามการ์ดเข้ามาด้านใน
“ดื้อนิดหน่อยน่ะครับพี่”
“อืม ๆ เข้าใจ ๆ ถ้าเสร็จแล้วให้เดินไปตรงโน้นนะ มาม่าซังอยู่ที่เคาท์เตอร์นั่น” การ์ดชี้ทางให้คริสกับซาโต้ดูจากนั้นก็ปล่อยให้ทั้งคู่เดินเข้าห้องน้ำไป
พอแยกเข้าห้องน้ำมาได้คริสก็เปิดฉากใส่คู่หูทันที
“ไอ้ซาโต้ ที่มึงพูดเมื่อกี้หมายความว่าไงวะ ใคร!! มึงจะพาใครมาสมัครงาน ไหนมึงบอกกูมาซิ เรามาสืบคดี.....”
ซาโต้รีบใช้มือปิดปากคริสพร้อมลากเดินไปชะโงกดูห้องน้ำเล็ก ๆ ที่เหลือจนแน่ใจแล้วว่ามีเพียงพวกเขาสองคน ชายหนุ่มจึงวางใจยืนเท้าสะเอวต่อหน้าผู้หมวดหนุ่มคู่หู
“ฟังนะครับคริส ตอนนี้เราทำงานเพราะงั้นอย่าคิดอะไรมาก การแฝงตัวเป็นงานที่ไม่ใช่ว่าใครที่ไหนก็จะทำได้ เราต้องทำให้แนบเนียนเพื่อล่อตัวฆาตกรออกมาให้ได้ เอ้านี่!! ใส่ซะ ตุ้มหูเพชรแบบที่มันชอบ เหยื่อทุกรายต้องใส่ ส่วนเสื้อกล้ามไว้เวลาโดนออฟออกไปค่อยเปลี่ยนก็ได้ เดี๋ยวผมจะหามาให้ เตรียมไว้แล้วใต้เบาะรถ”
เฮ้ยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ มันพูดอะไรของม้านนนนนน!!!! พูดเองเออเองไปหมดทุกอย่าง แล้วผมไปตกลงตอนไหนว่าจะทำแบบที่มันคิดวางแผนไว้ แล้วตุ้มหูนี่ก็อีกมันควักออกมาจากกระเป๋ากางเกงแสดงว่าเตรียมไว้ก่อนหน้าแล้ว เสื้อกล้ามที่บอกว่าเตรียมไว้แล้วนั่นก็อีก
หรือว่า....
เมื่อเช้า.....ที่ 3 คนนั้น(เคน-ฟ็อกซ์-ซาโต้)คุยกันตอนทานข้าว......
บ้า!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
คิดจะให้กูเป็นอะโกโก้ชายยยยย... ใครจะไปทำอะไรแบบนั้นก้านนนนนนนนนน
“ดะ...ดะ...เดี๋ยวนะซาโต้ กูไม่ยอมนะเว้ยยย มึงเล่นพูดเองเออเองแบบนี้กูก็แย่สิ ถามกูสักคำก่อน ถามกู๊!!!” คริสพูดเสียงสั่น หน้าหรา คำสุภาพอะไรนั่นเลิกนึกถึงไปนานแล้ว
“จะกลัวอะไรล่ะ ผมก็อยู่ด้วยทั้งคน ออกไปกันเถอะ เดี๋ยวเขาสงสัยเอา”
“ ไม่ๆๆๆๆๆๆๆ กูไม่ยอมนะ” คริสตินส่ายหน้าจนปากสั่น
“คริส นี่คืองานนะครับอย่าดื้อสิ”
“ก็แล้วทำไมต้องเป็นกูล่ะ ทำไมไม่เป็นมึงบ้าง!!!!”
เออใช่.. เป็นมันก็ได้นี่หว่า ไม่จำเป็นต้องเป็นตัวเขาเลยสักนิด
“....ก็....คริสก็ลองดูหน้าตัวเองกับหน้าผมสิ”
ห๊ะ!!
พอซาโต้พูดแบบนั้นทำให้ผู้หมวดหนุ่มต้องเบนสายตาไปที่กระจกบานใหญ่โดยอัตโนมัติ
“อืม ๆ เข้าใจ ๆ ถ้าเสร็จแล้วให้เดินไปตรงโน้นนะ มาม่าซังอยู่ที่เคาท์เตอร์นั่น” การ์ดชี้ทางให้คริสกับซาโต้ดูจากนั้นก็ปล่อยให้ทั้งคู่เดินเข้าห้องน้ำไป
พอแยกเข้าห้องน้ำมาได้คริสก็เปิดฉากใส่คู่หูทันที
“ไอ้ซาโต้ ที่มึงพูดเมื่อกี้หมายความว่าไงวะ ใคร!! มึงจะพาใครมาสมัครงาน ไหนมึงบอกกูมาซิ เรามาสืบคดี.....”
ซาโต้รีบใช้มือปิดปากคริสพร้อมลากเดินไปชะโงกดูห้องน้ำเล็ก ๆ ที่เหลือจนแน่ใจแล้วว่ามีเพียงพวกเขาสองคน ชายหนุ่มจึงวางใจยืนเท้าสะเอวต่อหน้าผู้หมวดหนุ่มคู่หู
“ฟังนะครับคริส ตอนนี้เราทำงานเพราะงั้นอย่าคิดอะไรมาก การแฝงตัวเป็นงานที่ไม่ใช่ว่าใครที่ไหนก็จะทำได้ เราต้องทำให้แนบเนียนเพื่อล่อตัวฆาตกรออกมาให้ได้ เอ้านี่!! ใส่ซะ ตุ้มหูเพชรแบบที่มันชอบ เหยื่อทุกรายต้องใส่ ส่วนเสื้อกล้ามไว้เวลาโดนออฟออกไปค่อยเปลี่ยนก็ได้ เดี๋ยวผมจะหามาให้ เตรียมไว้แล้วใต้เบาะรถ”
เฮ้ยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ มันพูดอะไรของม้านนนนนน!!!! พูดเองเออเองไปหมดทุกอย่าง แล้วผมไปตกลงตอนไหนว่าจะทำแบบที่มันคิดวางแผนไว้ แล้วตุ้มหูนี่ก็อีกมันควักออกมาจากกระเป๋ากางเกงแสดงว่าเตรียมไว้ก่อนหน้าแล้ว เสื้อกล้ามที่บอกว่าเตรียมไว้แล้วนั่นก็อีก
หรือว่า....
เมื่อเช้า.....ที่ 3 คนนั้น(เคน-ฟ็อกซ์-ซาโต้)คุยกันตอนทานข้าว......
บ้า!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
คิดจะให้กูเป็นอะโกโก้ชายยยยย... ใครจะไปทำอะไรแบบนั้นก้านนนนนนนนนน
“ดะ...ดะ...เดี๋ยวนะซาโต้ กูไม่ยอมนะเว้ยยย มึงเล่นพูดเองเออเองแบบนี้กูก็แย่สิ ถามกูสักคำก่อน ถามกู๊!!!” คริสพูดเสียงสั่น หน้าหรา คำสุภาพอะไรนั่นเลิกนึกถึงไปนานแล้ว
“จะกลัวอะไรล่ะ ผมก็อยู่ด้วยทั้งคน ออกไปกันเถอะ เดี๋ยวเขาสงสัยเอา”
“ ไม่ๆๆๆๆๆๆๆ กูไม่ยอมนะ” คริสตินส่ายหน้าจนปากสั่น
“คริส นี่คืองานนะครับอย่าดื้อสิ”
“ก็แล้วทำไมต้องเป็นกูล่ะ ทำไมไม่เป็นมึงบ้าง!!!!”
เออใช่.. เป็นมันก็ได้นี่หว่า ไม่จำเป็นต้องเป็นตัวเขาเลยสักนิด
“....ก็....คริสก็ลองดูหน้าตัวเองกับหน้าผมสิ”
ห๊ะ!!
พอซาโต้พูดแบบนั้นทำให้ผู้หมวดหนุ่มต้องเบนสายตาไปที่กระจกบานใหญ่โดยอัตโนมัติ
???
“ก็แล้วไงล่ะ
หน้ากูกับหน้ามึงก็เหมือน ๆ กันนั่นแหละ มึงเองก็เจาะหู ผมมึงกับกูก็ยาวพอ ๆ กัน
หุ่นก็ใกล้เคียง ผิวมึงก็เนียนด้วย กูว่ามึงน่ะแหละน่ากินกว่ากูซะอีก หล่อก็หล่อ
เท่ก็เท่ ผู้หญิง เอ้ย!!ผู้ชาย เอ้ย!!
กะ..เกย์ที่ไหนเห็นก็ชอบทั้งนั้นแหละ”
ถึงจะพูดออกไปแบบนั้นแต่คริสก็รู้สึกกระดากปากอยู่ไม่น้อย ไอ้การจะมองสำรวจผู้ชายด้วยกันแล้วสรุปออกมาเป็นฉาก ๆ แบบนี้ คนทั่วไปเขาทำกันซะที่ไหน พาลให้หน้าเกิดแดงขึ้นมาอีก
ซาโต้ได้แต่หัวเราะ หึหึ ยิ้มรับการวิจารณ์รูปร่างหน้าตาตนเองจากคู่หูที่ตอนนี้หน้าแดงแป๊ดเหมือนลูกตำลึงไม่มีผิด
“ก็เพราะว่าผม ‘หล่อ’ น่ะสิ” ห๋า!!!! มึงนี่ช่างกล้าพูด เป็นเอามากนะมึงนะ หลงตัวเอง!
“ดูรูปมาตั้งหลายรอบแล้ว คริสจำไม่ได้เหรอครับ เหยื่อแต่ละรายน่ะหน้าตาค่อนไปทาง....เอิ่ม....‘น่ารัก’ แล้วคริสก็ คือ ก็ ‘น่ารัก’ ตามนั้นแหละ”
ซาโต้กระพริบตาปริบ ๆ กว่าจะเค้นคำพูด ‘น่ารัก’ ออกมาได้
เอ๊ะ!! นี่มึงชมกูอยู่ใช่ไหมเนี่ย หรือกำลังชมศพ แล้วเปรียบเทียบกูกับศพเนี่ยนะ กูคงน่ารักตายห่าล่ะมึง!
ถึงจะพูดออกไปแบบนั้นแต่คริสก็รู้สึกกระดากปากอยู่ไม่น้อย ไอ้การจะมองสำรวจผู้ชายด้วยกันแล้วสรุปออกมาเป็นฉาก ๆ แบบนี้ คนทั่วไปเขาทำกันซะที่ไหน พาลให้หน้าเกิดแดงขึ้นมาอีก
ซาโต้ได้แต่หัวเราะ หึหึ ยิ้มรับการวิจารณ์รูปร่างหน้าตาตนเองจากคู่หูที่ตอนนี้หน้าแดงแป๊ดเหมือนลูกตำลึงไม่มีผิด
“ก็เพราะว่าผม ‘หล่อ’ น่ะสิ” ห๋า!!!! มึงนี่ช่างกล้าพูด เป็นเอามากนะมึงนะ หลงตัวเอง!
“ดูรูปมาตั้งหลายรอบแล้ว คริสจำไม่ได้เหรอครับ เหยื่อแต่ละรายน่ะหน้าตาค่อนไปทาง....เอิ่ม....‘น่ารัก’ แล้วคริสก็ คือ ก็ ‘น่ารัก’ ตามนั้นแหละ”
ซาโต้กระพริบตาปริบ ๆ กว่าจะเค้นคำพูด ‘น่ารัก’ ออกมาได้
เอ๊ะ!! นี่มึงชมกูอยู่ใช่ไหมเนี่ย หรือกำลังชมศพ แล้วเปรียบเทียบกูกับศพเนี่ยนะ กูคงน่ารักตายห่าล่ะมึง!
“ไม่เอาอ่ะ ไม่ยุติธรรม ยังไงกูก็ไม่ยอม
แน่จริงมึงกับกูเดินไปให้มาม่าซังเขาเลือกเอาเลยดีกว่า ว่าจะเอาใคร
แล้วอีกคนที่เหลือค่อยเป็นฝ่ายคุมสถานการณ์ เด็กส่งเด็กเสิร์ฟแบบนี้โอเคไหม”
แบบนี้แหละ คิดว่าคงเป็นทางออกที่ดีที่สุดสำหรับทั้งสองฝ่ายแล้ว คริสตัดสินใจพูด
ซาโต้รีบหันหน้าไปอีกทาง ครุ่นคิดหนักขมวดคิ้วแน่นจนสักพักก็หันกลับมา
“เอางั้นก็ได้…แต่ถ้าโดนเลือกแล้วคริสห้ามตุกติกนะครับ ทุกอย่างต้องดำเนินต่อไปนะ งานคืองานแยกแยะด้วย”
ชายหนุ่มเองก็เริ่มเครียด แต่เขาค่อนข้างมั่นใจว่ายังไงซะคนหน้าหวาน ๆ อย่างคริสคงเป็นที่ต้องการของตลาดเกย์ร้านนี้มากกว่า(มันจะมีอะไรผิดพลาดไหมเนี่ย??)
“เออน่า กูไม่ตุกติกหรอก ถ้าเค้าเลือกกูน่ะนะ ต่อให้แก้ผ้าเต้นกูก็จะทำ ว่าแต่มึงเหอะ ถ้าโดนเลือกแล้วห้ามตุกติกละกัน”
คริสพูดหลบตา พลางตบลงที่บ่าคู่หูโดยที่ความคิดชั่วร้ายเริ่มไหลเวียนอยู่ในหัว
เขาค่อนข้างมั่นใจแล้วว่าตัวเองจะไม่โดนเลือกแน่นอน เหตุเพราะ.......
แบบนี้แหละ คิดว่าคงเป็นทางออกที่ดีที่สุดสำหรับทั้งสองฝ่ายแล้ว คริสตัดสินใจพูด
ซาโต้รีบหันหน้าไปอีกทาง ครุ่นคิดหนักขมวดคิ้วแน่นจนสักพักก็หันกลับมา
“เอางั้นก็ได้…แต่ถ้าโดนเลือกแล้วคริสห้ามตุกติกนะครับ ทุกอย่างต้องดำเนินต่อไปนะ งานคืองานแยกแยะด้วย”
ชายหนุ่มเองก็เริ่มเครียด แต่เขาค่อนข้างมั่นใจว่ายังไงซะคนหน้าหวาน ๆ อย่างคริสคงเป็นที่ต้องการของตลาดเกย์ร้านนี้มากกว่า(มันจะมีอะไรผิดพลาดไหมเนี่ย??)
“เออน่า กูไม่ตุกติกหรอก ถ้าเค้าเลือกกูน่ะนะ ต่อให้แก้ผ้าเต้นกูก็จะทำ ว่าแต่มึงเหอะ ถ้าโดนเลือกแล้วห้ามตุกติกละกัน”
คริสพูดหลบตา พลางตบลงที่บ่าคู่หูโดยที่ความคิดชั่วร้ายเริ่มไหลเวียนอยู่ในหัว
เขาค่อนข้างมั่นใจแล้วว่าตัวเองจะไม่โดนเลือกแน่นอน เหตุเพราะ.......
เพราะ.........
“งั้นออกไปกันเลยนะครับ อ้อ! อีกอย่างหนึ่ง อย่าพูดมึงกูกับแขกนะครับคริส มันไม่น่ารัก งานแบบนี้รู้นะว่าต้องทำอะไรยังไง”
เห...ฟังมันพูดเข้า อย่างกับว่ามาม่าซังจะเลือกเขางั้นแหละ
มึงมั่นใจขนาดนั้นเร้อออ ไอ้ซาโต้...
“เอ้อออ รู้น่า มึงเหอะ! เตือนตัวเองไว้ก็แล้วกัน” คริสต่อยท้องคู่หูเบา ๆ สีหน้าเปื้อนรอยยิ้มเมื่อนึกถึงแผนชั่วร้ายที่ตนคิดได้
“ไม่มีปัญหาหรอกครับ ผมรู้หน้าที่ตัวเองดี งานเป็นงานอยู่แล้ว เราออกไปกันเลยนะ” ซาโต้ว่าแล้วเดินนำออกไป
แต่
“เดี๋ยวก่อนซาโต้” คริสรีบรั้งแขนอีกฝ่ายไว้ ซาโต้ได้แต่หันมาเลิกคิ้วเป็นเครื่องหมายคำถาม
“มึงไม่สวมแว่นล่ะ เดี๋ยวพวกนั้นเห็นสีตามึงขึ้นมาก็กรี๊ดกร๊าดกันหรอก เฮ้ย ๆๆๆ อย่ามองกูแบบนั้น กูหวังดีนะเนี่ย หวังดี!!”
แต่...อย่าได้คิดว่าเขาจะหวังดีอย่างที่พูดจริง ๆ นะ หึหึ
เมื่อซาโต้ได้ยินคู่หูพูดออกมาแบบนั้น คิ้วเข้มก็ขมวดเข้าหากันอีกครั้งอย่างไม่เข้าใจ
‘ตกลงอยากโดนเลือกหรือไม่อยากโดนเลือกกันแน่
คิดจะให้เขาสวมแว่นแบบนั้น ท่าทางมันก็เหมือนพวกเด็กเรียนน่ะสิ
มันจะไปถูกใจมาม่าซังบาร์เกย์ได้ยังไงก้านนนน’
ซาโต้คิดไปยิ้มไปถึงความไร้เดียงสาของอีกฝ่าย แต่จะว่าไปเขาเองก็ลืมสวมแว่นจริง
ๆ ซะด้วยสิ อาจเป็นเพราะมืดแล้วเลยไม่คิดว่าจะมีใครมาสังเกตสีตาคู่สวยของเขา
มือแกร่งค่อย ๆ ล้วงหยิบแว่นที่เสียบไว้ที่กระเป๋าเสื้อออกมาสวมอย่างบรรจงพร้อมเหลือบมองไปที่กระจกตรวจเช็คความเรียบร้อย
‘หึหึ ท่าทางเหมือนพวกนักเรียนแพทย์แบบนี้มาม่าซังที่ไหนเขาจะอยากได้ก้านนนนนน พลาดแล้วครับคริสคร้าบ’ ซาโต้คิดในใจ ยิ่งคิดก็ยิ่งขำ
มือแกร่งค่อย ๆ ล้วงหยิบแว่นที่เสียบไว้ที่กระเป๋าเสื้อออกมาสวมอย่างบรรจงพร้อมเหลือบมองไปที่กระจกตรวจเช็คความเรียบร้อย
‘หึหึ ท่าทางเหมือนพวกนักเรียนแพทย์แบบนี้มาม่าซังที่ไหนเขาจะอยากได้ก้านนนนนน พลาดแล้วครับคริสคร้าบ’ ซาโต้คิดในใจ ยิ่งคิดก็ยิ่งขำ
“อ่ะเรียบร้อย ทีนี้ไปกันได้ใช่ไหม
หึหึหึหึ” ชายหนุ่มกลั้นหัวเราะจนแทบบ้า ท้องคัดไปหมด
“ขำอะไรของมึง !?” คริสถามหน้ายู่ทำท่าสงสัย ‘เดี๋ยวเหอะมึง
เดี๋ยวได้ขำไม่ออกแน่’
“เปล่านี่” ซาโต้กลอกตาผ่านเลนส์ใสสีชาอ่อน
กลั้นขำจนปวดท้องไปหมด
“อื้ม งั้นไปกันเลย” ผู้หมวดหนุ่มพูดอย่างอารมณ์ดี พร้อมเอื้อมมือไปเอี้ยวเอาคอของอีกฝ่ายเข้ามากอดไว้โดยไม่ได้ขอด้วยซ้ำ
ในใจพลันนึกไปถึงตอนรอตรวจบัตรที่หน้าผับ
ประกาศรับสมัครงานใบจิ๋ว
เขียนแปะเอาไว้ว่า
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
“ รับสมัครด่วน นักเต้น หนุ่มหล่อ รูปร่างหน้าตาดี ถ้าสวมแว่นตี๋ ๆ จะพิจารณาให้เป็นพิเศษ ”
เอิ๊ก ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ขอโทษจริง ๆ ว่ะ ซาโต้
กูขอโทษ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
“อื้ม งั้นไปกันเลย” ผู้หมวดหนุ่มพูดอย่างอารมณ์ดี พร้อมเอื้อมมือไปเอี้ยวเอาคอของอีกฝ่ายเข้ามากอดไว้โดยไม่ได้ขอด้วยซ้ำ
ในใจพลันนึกไปถึงตอนรอตรวจบัตรที่หน้าผับ
ประกาศรับสมัครงานใบจิ๋ว
เขียนแปะเอาไว้ว่า
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
“ รับสมัครด่วน นักเต้น หนุ่มหล่อ รูปร่างหน้าตาดี ถ้าสวมแว่นตี๋ ๆ จะพิจารณาให้เป็นพิเศษ ”
เอิ๊ก ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ขอโทษจริง ๆ ว่ะ ซาโต้
กูขอโทษ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
