บทที่ 9
.....สักวันหนึ่ง
ถ้ามึงรู้ว่าจุดเริ่มต้นของพวกเราคือการหลอกลวง มึงจะโกรธกูไหม...
.....สักวันหนึ่งถ้ามึงรู้ว่า กูแค่แกล้งรักมึง แกล้งยอมคบกับมึง มึงจะคิดยังไงกับกู...
สักวัน.....กูจะสารภาพความผิดทั้งหมดของกู ให้มึงได้รับรู้
เรื่องราวของเราหลังจากนั้น จะเป็นยังไง.....กูจะให้มึงเป็นคนตัดสินใจ......
............................
....................
……….
…..
“วันนี้จะไปตัดผมมั๊ย” ผมตกใจนิดหน่อยครับ เสี้ยงทุ้ม ๆ ของมันเรียกให้สติที่กำลังหลุดลอยของผมกลับคืนมา
.....สักวันหนึ่งถ้ามึงรู้ว่า กูแค่แกล้งรักมึง แกล้งยอมคบกับมึง มึงจะคิดยังไงกับกู...
สักวัน.....กูจะสารภาพความผิดทั้งหมดของกู ให้มึงได้รับรู้
เรื่องราวของเราหลังจากนั้น จะเป็นยังไง.....กูจะให้มึงเป็นคนตัดสินใจ......
............................
....................
……….
…..
“วันนี้จะไปตัดผมมั๊ย” ผมตกใจนิดหน่อยครับ เสี้ยงทุ้ม ๆ ของมันเรียกให้สติที่กำลังหลุดลอยของผมกลับคืนมา
หลังจากพวกเราออกจากห้องสมุด
เรากำลังออกไปหาอะไรทานกัน เสียงเพลงเบา ๆ ที่ขับกล่อมอยู่บนรถตอนนี้ทำให้สติสตังผมกระจัดกระจาย
“ไปดิ มึงจะตัดด้วยป่ะ”
“ไม่อ่ะ กูว่าจะให้มันยาวกว่านี้สักหน่อย”
“ไรวะ จะเป็นไอดอลเหรอมึง แค่นี้สาว ๆ ก็กรี๊ดกันแทบไม่หวาดไม่ไหวแล้ว”
“หึ กูจะให้สาว ๆ มากรี๊ดเยอะ ๆ เลย จะดูว่าคนบางคนจะหึงกูบ้างรึเปล่า”
“คนบางคนที่มึงว่าหมายถึงใครวะ มึงพูดให้มันดี”
“นี่แน่! รู้แล้วยังมาถามอีกนะมึงอ่ะ” ไม่พูดเปล่าครับยังเอามือมาขยี้หัวผมอีก ไอ้ห่าผมกูยุ่งหมด
“แล้วมึง?”
“ทำไม”
“ผมมึง”
“กูว่าจะไถสกินเฮดว่ะ”
“ห๊ะ! ฮ่ะฮ่ะฮ่ะฮ่ะ สกินเฮด ฮ่ะฮ่ะฮ่ะ” มันหัวเราะร่วนเลยครับ นาน ๆ ทีมันถึงจะหัวเราะแบบนี้ฟันมันโคตรสวยเลยอ่ะ
“ทำไม ก็กูร้อน ขี้เกียจหวี สระเสร็จแค่กูสะบัดมันก็แห้งแล้ว”
“ไม่ให้ไถ!”
“จะไถ”
“ไม่ให้ไถ”
“จะไถ”
“โน่ครับ ไม่ได้นะ จะให้กูจูบกับคนหัวเกรียนเนี่ยนะ”
“เออดี กูจะรีบไปไถเลย มึงจะได้ไม่ต้องมาจูบกูอีก”
“แล้วเวลาจูบกูจะสอดมือไว้ตรงไหน”
“ไอ้คิม! มึงพูดบ้าอะไรของมึงแม่งทุเรศ” ผมทุบมันดัง พลั๊กๆๆ
“ก็กูชอบผมนุ่ม ๆ ของมึง สอดมือเข้าไปแล้วมันรู้สึกดีนี่หว่า มึงเองก็ทำบ่อย ๆ เวลาจูบกับกูไม่ใช่รึไง กูอุตส่าห์จะไว้ยาวมึงจะได้เล่นผมกูเวลาเราจูบกัน”
“ห่าคิม ! มึงพูดซะยาวเชียวนะเรื่องบ้า ๆ แบบนี้”
“กูพูดความจริง” ดูครับมันยังเถียง ผมโคตรอายเลย
“ไม่รู้ล่ะ กูจะไถ”
“.......ก็ได้ ถ้างั้นเวลาจูบกูจะสอดมือไว้ที่อื่นแทน” มันพูดไปยิ้มไปอย่างเจ้าเล่ห์
“ไอ้เหี้ยคิม ! ถ้ามึงยังไม่หยุด กูโกรธจริง ๆ นะเว้ย”
“หึ หึ ตลกว่ะโน่ หน้ามึงแดงมากเลย”
“ก็กูอายนะ มึงพูดอะไรของมึง”
“ครับ ๆ ไม่พูดแล้ว ตกลงจะไถว่างั้นเถอะ”
ผมลังเลครับคราวนี้ เพราะคำพูดแปลก ๆ ของมันนั่นแหละ ห่า ! มันทำให้ผมหวั่นไหวอีกแล้ว
….
“เงียบทำไม ตกลงจะไถหรือไม่ไถ”
“ไถสกินเฮด! แต่ยังไม่ใช่วันนี้ กูจะให้ไอ้โป้งมันพาไป ร้านประจำของมันไถสวยดี”
“ไม่ให้ไป!” ชัดมากครับเสียงแม่ง
“ถ้าจะไป ไปทำที่ร้านประจำกู ไม่งั้นกูไม่ให้ไถ” ยังเข้มขึ้นได้อีก
“ มึงห้ามกูได้ ? ”
“ ได้ไม่ได้ก็ลองดู กลุ่มอีกรีนน้องรหัสมึง กูจะฟันแล้วทิ้งแม่งให้หมดเลย”
“เชี่ยคิมแม่งเลว มึงต้องพูดขนาดนั้นเหรอวะ” ผมโมโห มันพูดหน้าตายฉิบหาย
“มึงลืมไปแล้วเหรอ ว่าเมื่อก่อนกูเป็นยังไง อย่าทำให้กูต้องกลับไปเป็นอย่างนั้นอีก กูไม่อยากเลวกับมึง”
“กูไม่ไถแล้ว สกินเฮดห่าอะไรนั่น” งอนครับเซ็งมัน
“มึงคิดให้ดี สิ่งที่กูพูดไม่เกี่ยวกับว่ามึงจะทำหรือไม่ทำ แต่เกี่ยวกับว่า มึงจะให้ใคร พาไปทำ”
ผมไม่อยากเถียงแล้วครับ แค่เรื่องตัดผมซีเรียสฉิบหาย พูดไปไม่ทันไรก็ทะเลาะกันอีก เปลี่ยนเรื่องเลยดีกว่า
“กูหิวแล้ว ไปกินไหน”
“เอ็มเค สยาม” มันรู้ได้ยังไงครับ! ผมกำลังอยากกินพอดี
“ วันก่อนกูได้ยินมึงโทรอ้อนเฮียมึงให้พาไปกิน” ไอ้ห่านี่มันหูทิพย์ตาทิพย์รึเปล่าเนี่ย
“.......อืม รู้ก็ดี กูก็อยากกินจริงอ่ะ”
.................
..........
......
....
สรุปคือตอนนี้พวกเราอยู่ที่พารากอนเรียบร้อย กิน MK กันเสร็จผมกับมันเดินเล่นกันต่อย่อยอาหารนิดหน่อย
อย่าถามเรื่องตัดผมนะครับ เพราะผมตัดสินใจไม่ทำแล้ว แอบคิดเล่น ๆ วันไหนบอกเลิกมันค่อยไปไถออกดีกว่า สะใจดี คิคิ!
เราเดินเล่นกันสักพัก ผ่าน Shop ของเล่นเด็ก เห็นมันแวะเข้าไปครับ ผมเดินตามเข้าไปดูด้วยเห็นกำลังเลือกอ่างเป่าลมยางของเด็กอยู่ แถมมันเลือกอย่างตั้งใจ แปลกดี
“โน่มึงชอบสีไรวะ ฟ้าหรือชมพู” มันยกขึ้นมา 2 อันให้เลือก
“ฟ้า ทำไมวะมึงจะซื้อเหรอ”
มันไม่ตอบครับแต่เดินเอาไปจ่ายเงินเลย เสร็จเรียบร้อยแล้วเดินออกจากร้านฉวยข้อมือของผมเดินจับออกไปหน้าตาเฉย
มันเดินจับมือผม! ยังไม่ยอมปล่อย ผมยื้อแขนออกนิดหน่อยแต่มันฝืนเอาไว้ “คิม ! มึง เอามือออกดิวะ คนเค้ามอง มึงไม่เห็น ? ”
“อายอะไร เดินกะกู มึงอาย ? ”
“เปล่า ไม่ใช่อย่างนั้น แต่...มันตลก กอดคอดิ กอดคอก็ได้” ผมว่าตลกนะผู้ชายเดินจับมือกัน แต่ถ้ากอดคอมันก็ธรรมดา
“ไปดิ มึงจะตัดด้วยป่ะ”
“ไม่อ่ะ กูว่าจะให้มันยาวกว่านี้สักหน่อย”
“ไรวะ จะเป็นไอดอลเหรอมึง แค่นี้สาว ๆ ก็กรี๊ดกันแทบไม่หวาดไม่ไหวแล้ว”
“หึ กูจะให้สาว ๆ มากรี๊ดเยอะ ๆ เลย จะดูว่าคนบางคนจะหึงกูบ้างรึเปล่า”
“คนบางคนที่มึงว่าหมายถึงใครวะ มึงพูดให้มันดี”
“นี่แน่! รู้แล้วยังมาถามอีกนะมึงอ่ะ” ไม่พูดเปล่าครับยังเอามือมาขยี้หัวผมอีก ไอ้ห่าผมกูยุ่งหมด
“แล้วมึง?”
“ทำไม”
“ผมมึง”
“กูว่าจะไถสกินเฮดว่ะ”
“ห๊ะ! ฮ่ะฮ่ะฮ่ะฮ่ะ สกินเฮด ฮ่ะฮ่ะฮ่ะ” มันหัวเราะร่วนเลยครับ นาน ๆ ทีมันถึงจะหัวเราะแบบนี้ฟันมันโคตรสวยเลยอ่ะ
“ทำไม ก็กูร้อน ขี้เกียจหวี สระเสร็จแค่กูสะบัดมันก็แห้งแล้ว”
“ไม่ให้ไถ!”
“จะไถ”
“ไม่ให้ไถ”
“จะไถ”
“โน่ครับ ไม่ได้นะ จะให้กูจูบกับคนหัวเกรียนเนี่ยนะ”
“เออดี กูจะรีบไปไถเลย มึงจะได้ไม่ต้องมาจูบกูอีก”
“แล้วเวลาจูบกูจะสอดมือไว้ตรงไหน”
“ไอ้คิม! มึงพูดบ้าอะไรของมึงแม่งทุเรศ” ผมทุบมันดัง พลั๊กๆๆ
“ก็กูชอบผมนุ่ม ๆ ของมึง สอดมือเข้าไปแล้วมันรู้สึกดีนี่หว่า มึงเองก็ทำบ่อย ๆ เวลาจูบกับกูไม่ใช่รึไง กูอุตส่าห์จะไว้ยาวมึงจะได้เล่นผมกูเวลาเราจูบกัน”
“ห่าคิม ! มึงพูดซะยาวเชียวนะเรื่องบ้า ๆ แบบนี้”
“กูพูดความจริง” ดูครับมันยังเถียง ผมโคตรอายเลย
“ไม่รู้ล่ะ กูจะไถ”
“.......ก็ได้ ถ้างั้นเวลาจูบกูจะสอดมือไว้ที่อื่นแทน” มันพูดไปยิ้มไปอย่างเจ้าเล่ห์
“ไอ้เหี้ยคิม ! ถ้ามึงยังไม่หยุด กูโกรธจริง ๆ นะเว้ย”
“หึ หึ ตลกว่ะโน่ หน้ามึงแดงมากเลย”
“ก็กูอายนะ มึงพูดอะไรของมึง”
“ครับ ๆ ไม่พูดแล้ว ตกลงจะไถว่างั้นเถอะ”
ผมลังเลครับคราวนี้ เพราะคำพูดแปลก ๆ ของมันนั่นแหละ ห่า ! มันทำให้ผมหวั่นไหวอีกแล้ว
….
“เงียบทำไม ตกลงจะไถหรือไม่ไถ”
“ไถสกินเฮด! แต่ยังไม่ใช่วันนี้ กูจะให้ไอ้โป้งมันพาไป ร้านประจำของมันไถสวยดี”
“ไม่ให้ไป!” ชัดมากครับเสียงแม่ง
“ถ้าจะไป ไปทำที่ร้านประจำกู ไม่งั้นกูไม่ให้ไถ” ยังเข้มขึ้นได้อีก
“ มึงห้ามกูได้ ? ”
“ ได้ไม่ได้ก็ลองดู กลุ่มอีกรีนน้องรหัสมึง กูจะฟันแล้วทิ้งแม่งให้หมดเลย”
“เชี่ยคิมแม่งเลว มึงต้องพูดขนาดนั้นเหรอวะ” ผมโมโห มันพูดหน้าตายฉิบหาย
“มึงลืมไปแล้วเหรอ ว่าเมื่อก่อนกูเป็นยังไง อย่าทำให้กูต้องกลับไปเป็นอย่างนั้นอีก กูไม่อยากเลวกับมึง”
“กูไม่ไถแล้ว สกินเฮดห่าอะไรนั่น” งอนครับเซ็งมัน
“มึงคิดให้ดี สิ่งที่กูพูดไม่เกี่ยวกับว่ามึงจะทำหรือไม่ทำ แต่เกี่ยวกับว่า มึงจะให้ใคร พาไปทำ”
ผมไม่อยากเถียงแล้วครับ แค่เรื่องตัดผมซีเรียสฉิบหาย พูดไปไม่ทันไรก็ทะเลาะกันอีก เปลี่ยนเรื่องเลยดีกว่า
“กูหิวแล้ว ไปกินไหน”
“เอ็มเค สยาม” มันรู้ได้ยังไงครับ! ผมกำลังอยากกินพอดี
“ วันก่อนกูได้ยินมึงโทรอ้อนเฮียมึงให้พาไปกิน” ไอ้ห่านี่มันหูทิพย์ตาทิพย์รึเปล่าเนี่ย
“.......อืม รู้ก็ดี กูก็อยากกินจริงอ่ะ”
.................
..........
......
....
สรุปคือตอนนี้พวกเราอยู่ที่พารากอนเรียบร้อย กิน MK กันเสร็จผมกับมันเดินเล่นกันต่อย่อยอาหารนิดหน่อย
อย่าถามเรื่องตัดผมนะครับ เพราะผมตัดสินใจไม่ทำแล้ว แอบคิดเล่น ๆ วันไหนบอกเลิกมันค่อยไปไถออกดีกว่า สะใจดี คิคิ!
เราเดินเล่นกันสักพัก ผ่าน Shop ของเล่นเด็ก เห็นมันแวะเข้าไปครับ ผมเดินตามเข้าไปดูด้วยเห็นกำลังเลือกอ่างเป่าลมยางของเด็กอยู่ แถมมันเลือกอย่างตั้งใจ แปลกดี
“โน่มึงชอบสีไรวะ ฟ้าหรือชมพู” มันยกขึ้นมา 2 อันให้เลือก
“ฟ้า ทำไมวะมึงจะซื้อเหรอ”
มันไม่ตอบครับแต่เดินเอาไปจ่ายเงินเลย เสร็จเรียบร้อยแล้วเดินออกจากร้านฉวยข้อมือของผมเดินจับออกไปหน้าตาเฉย
มันเดินจับมือผม! ยังไม่ยอมปล่อย ผมยื้อแขนออกนิดหน่อยแต่มันฝืนเอาไว้ “คิม ! มึง เอามือออกดิวะ คนเค้ามอง มึงไม่เห็น ? ”
“อายอะไร เดินกะกู มึงอาย ? ”
“เปล่า ไม่ใช่อย่างนั้น แต่...มันตลก กอดคอดิ กอดคอก็ได้” ผมว่าตลกนะผู้ชายเดินจับมือกัน แต่ถ้ากอดคอมันก็ธรรมดา
“ตลกอะไรของมึง ออกจะสวีท”
“สวีทห่าอะไรล่ะ ! เอาออกไปเลยเว้ย”
“เอาอะไรออกไป กูยังไม่ได้ใส่อะไรเข้าไปเลย”
“ไอ้เชี่ยคิม ! มึงพูดอะไรให้มันดี” ผมผลักมันอย่างแรงเลยครับ จนมันเซถลาไปชนคนที่ยืนอยู่เข้าอย่างจัง น้องผู้หญิงคนนั้นล้มลงอย่างแรง เอกสารหนังสือเทกระจัดกระจาย
“ขอโทษครับ ขอโทษจริง ๆ” คิมมันรีบขอโทษและพยุงน้องเค้าขึ้นมาทันที ผมเองก็รีบก้มล้งไปช่วยเก็บข้าวของต่าง ๆ
“พี่คิม !” เธอคนนั้นตาโตเลยครับ ท่าทางตกใจไม่เบา แต่หน้าตาน่ารักดีอ่ะ
“สวีทห่าอะไรล่ะ ! เอาออกไปเลยเว้ย”
“เอาอะไรออกไป กูยังไม่ได้ใส่อะไรเข้าไปเลย”
“ไอ้เชี่ยคิม ! มึงพูดอะไรให้มันดี” ผมผลักมันอย่างแรงเลยครับ จนมันเซถลาไปชนคนที่ยืนอยู่เข้าอย่างจัง น้องผู้หญิงคนนั้นล้มลงอย่างแรง เอกสารหนังสือเทกระจัดกระจาย
“ขอโทษครับ ขอโทษจริง ๆ” คิมมันรีบขอโทษและพยุงน้องเค้าขึ้นมาทันที ผมเองก็รีบก้มล้งไปช่วยเก็บข้าวของต่าง ๆ
“พี่คิม !” เธอคนนั้นตาโตเลยครับ ท่าทางตกใจไม่เบา แต่หน้าตาน่ารักดีอ่ะ
“หนูนา มากับใครคะ” โห...ดูมันพูดครับ พูดกับผู้หญิงเพราะตลอด
“หนูนามาเรียนพิเศษค่ะ รอคุณแม่มารับ พี่คิมมาเดินเล่นเหรอคะ”
“ใช่ค่ะ หนูนาทานอะไรมารึยังคะ”
“เรียบร้อยแล้วค่ะ เมื่อกี้เพิ่งแยกกับเพื่อน คุณแม่โทรมาบอกเกือบถึงแล้ว”
เห็นคิมมันหันมองซ้ายมองขวา สองสามที
“เดี๋ยวพี่เลี้ยงไอติมนะคะ ไปเลือกป่ะ” มันหันมามองที่ผมแล้วพยักหน้าให้ประมาณว่า มึงรอเดี๋ยวอะไรแบบนั้นมั้ง ผมพยักหน้าตอบครับ หาที่นั่งรอมัน
มันพาน้องเค้าเดินไปเลือกไอศครีม สักพักเดินกลับมา ตัวมันถือกลับมา 1 ถ้วย ของน้องเค้าอีก 1 ถ้วย มึงจะซื้อเผื่อกูบ้างก็ไม่ได้ ผมแอบคิดใจใจ พอเดินมาถึงมันส่งไอศกรีมถ้วยนั้นให้ผม
“อ่ะ”
“ของกู ?”
“อืม ไวท์ช็อคกับคาราเมลของโปรดมึงอ่ะ” ผมรับมาสิ ของชอบอยู่แล้ว ตีคิ้วขอบคุณมันนิดๆแค่นี้มันก็ยิ้มหน้าบานแล้ว
เสียงโทรศัพท์ครับ แต่เป็นของน้องหนูนา เห็นกดรับอยู่สักพักก็หันมาบอกกับไอ้คิมมัน
“พี่คิม คุณแม่มาถึงแล้วหนูนาไปนะคะ ขอบคุณค่ะสำหรับไอติม ไปนะคะพี่” ประโยคหลังนี่หันมาบอกผม ยิ้มสะสวยเลยครับ น่ารักอ่ะ! ผมยิ้มตอบสิครับสาวยิ้มให้ทั้งที
“ให้พี่ไปส่งมั๊ยคะ”
“ไม่เป็นไรคะพี่คิม ไปนะคะ ขอบคุณอีกครั้ง”
ไปแล้วครับเธอโบกไม้โบกมือให้ไอ้คิม ส่งยิ้มหวานให้อีกครั้งแล้วเดินไปเลย ...ฮ่าฮ่า นี่มันสเป็กผมเลยนี่นา
“แดกให้อิ่มนะมึง ไอติมห้องกูหมดพอดี เดี๋ยวก็โวยวายขึ้นมาอีก”
“งั้นมึงก็แวะซื้อก่อนกลับดิวะ ไม่งั้นคืนนี้กูจะกินอะไร” ผมติดครับต้องกินไอติมหวานเย็นก่อนนอน เพราะไอ้โป้งนั่นแหละมันทำให้ผมนิสัยเสีย
เห็นมันยิ้มนิด ๆ ผมก็งงไม่รู้มันยิ้มอะไรของมัน แต่ผมไม่สนใจครับ กินของผมต่อไป
“น้องน่ารักว่ะคิม” ผมบอกมันด้วยความจริงใจเลยนะ
“อืม น่ารัก” มันนั่งลงมาข้าง ๆ ผม
“ป้อนกูหน่อยดิ” ผมมองหน้ามันอย่างเร็วเลยครับ ห่า! พูดออกมาได้แถมยังลอยหน้าลอยตาไม่สนใจอีก
“น้องเค้าอยู่ชั้นไหนแล้ววะคิม”
“ม. 6 ญาติ ๆ แม่เลี้ยงกู ถามทำไม มึงสนใจ?”
“ เออ.....จีบได้ปะล่ะ”
“อย่า-พูด-คำ-นี้-ให้ได้ยินอีกนะครับโน่ กูไม่ชอบ” เอาแล้วครับหน้าแม่งเริ่มเปลี่ยนอีกแล้ว
“เฮ้ยไรวะ กูก็ชมไปเรื่อยแหละ ก็น้องเค้าน่ารัก มึงคิดไรมากเนี่ย”
“.........” มันเงียบ...เซ็งง่ะ
...........
.....
..
ตัวเลขหน้าแผงคอนโซลรถแสดงเวลา 19.10 ถนนตอนนี้รถค่อนข้างติดเหมือนกันครับ ถึงแม้จะเป็นวันอาทิตย์ก็ตาม
บนรถมีเสียงเพลงสลับกับเสียงดีเจเป็นครั้งคราว ใช่ครับมันเปิด FM ผมนั่งฟังดีเจพูดตลก ๆ ไปเรื่อยเปื่อย
“วันนี้นอนห้องกูนะ” จู่ ๆ มันก็พูดขึ้นมา
“ไม่เอาอ่ะ เมื่อคืนก็ไปค้างบ้านมึง วันนี้กูจะกลับไปนอนห้อง”
เงียบครับ .... ไม่มีเสียงตอบรับหรือปฏิเสธ
รถเคลื่อนตัวต่อไปเรื่อย ๆ และเรื่อย ๆ ...จนกระทั่ง หยุดลงหน้าร้านสะดวกซื้อ
มันดับเครื่องและเปิดประตูลงไป หมายความว่ายังไง ให้ผมลงด้วย ? เห็นมันยืนรออยู่หน้ารถหันมามองผมเป็นเชิงเรียก ผมเลยจำใจต้องเข้าไปกับมันด้วย
พอเดินเข้าไปมันเลี้ยวซ้ายทันที ตู้ไอติมครับ! ส่งตะกร้ามาให้ผม “อ่ะ! หยิบใส่ไว้ เดี๋ยวกูไปเอาเบียร์แป็บ”
อะไรของมัน ? ผมหยิบรสที่ผมชอบใส่ไว้ในตะกร้าแค่ 2-3 แท่ง มันเดินกลับมาพร้อมหอบเบียร์กลับมา 5-6 กระป๋องใส่ลงในตระกร้าแล้วรับตะกร้าไปถือไว้เอง ก่อนจะมองมาที่ผม
“ทำไมแค่นี้”
“ก็กินแค่นี้”
“แค่นี้มึงกินคืนเดียวก็หมด พรุ่งนี้กูขี้เกียจมาซื้ออีก”
“อะไร ใครบอกว่ากูจะไปกินที่ห้องมึง” มันจ้องผมใหญ่เลย
“กูบอก และกูก็จะพามึงไปกินที่ห้องกูด้วย” พูดจบมันฉวยตะกร้าจากมือผมแล้วโกยไอติมจากในตู้เป็น 10 ๆ แท่งเลยครับ ใส่ลงในตะกร้า
“คิม ! มันเยอะเกินไป วันหลังค่อยมาซื้อใหม่”
“แสดงว่าวันหลังมึงก็จะนอนที่ห้องกูอีกใช่มั๊ย” มันพูดแล้วยิ้มยั่ว
“ไม่ใช่อย่างนั้นเว้ย...” ยังพูดไม่จบมันก็เดินไปแล้วครับ ไปจ่ายเงินแล้ว
โคตรทุเรศเลย แล้วงี้ผมจะปฏิเสธมันยังไงเนี่ย
......
....
....
“โน่ครับ อาบน้ำได้แล้ว” เสียงไอ้คิม มันเปิดประตูระเบียงออกมาเรียกผมครับ สงสัยมันอาบน้ำเสร็จแล้ว ผมกำลังโทรคุยกับเฮียอยู่..เสร็จพอดี โดนต่อว่าสิครับก็ไม่ได้กลับบ้านมาตั้ง 2 อาทิตย์แล้วนี่ คาดว่าอาทิตย์หน้าอาจจะยาวอีก ได้ยินข่าวว่ามีรับน้องครับ อิอิ กำลังจะกดหาไอ้โป้ง อืม..เดี๋ยวค่อยโทรละกัน ไม่งั้นเดี๋ยวมันคงโทรมาเอง
Trrrrrrr ในใจไม่เคยมีผู้ใด จนความรักเธอเข้ามา
ทำให้แววตาฉันเห็นความสดใส Trrrrrrrr
ห่า ! ไอ้โป้งโทรมาพอดี อะไรมันจะรู้เวลาขนาดนั้น
“ไงวะโป้ง กูกำลังจะโทรหามึงพอดี” นี่เรียกว่าโกหกรึเปล่าครับ
<มึงอยู่ห้องไอ้คิม ? >
“เออ กำลังจะไปอาบน้ำว่ะ”
< กินข้าวยัง >
“กินแล้ว”
<ไงวะทรงผมใหม่มึง ส่งรูปมาให้กูดูดิ๊ >
“ใหม่ห่าอะไรล่ะ กูยังไม่ทำห่าอะไรเลย เชี่ยคิมแม่งกวนประสาท”
< กูก็ว่าอยู่ มันไม่ให้มึงทำหรอกทรงสกินเฮดไรนั่นของมึงอ่ะ >
“กูต้องได้ไถแน่โป้ง มึงเชื่อกู ไม่นานกูจะไถให้มึงดู”
< เออกูจะรอดู ฮะฮะฮะ หน้ามึงคงตลกว่ะ >
“มึงไม่ต้องมาหัวเราะ” ผมมองเข้าไปเห็นไอ้คิมนั่งจ้องหน้างอแล้วครับ.....เซ็งมันง่ะ
“โป้งกูรีบไปอาบน้ำก่อนนะเว้ย ไว้เจอกันพรุ่งนี้”
< อืม..ห่มผ้าด้วยล่ะมึง กูไม่อยู่ด้วยไอ้คิมมันห่มผ้าให้มึงบ้างรึเปล่า ตอนกลางคืนยิ่งเย็น ๆ อยู่ ด้วย>
“เออ กูรู้น่า ไม่ใช่เด็กนะเว้ย”
< หึ >
“แค่นี้อ่ะ”
ผมเดินเข้าห้องครับเตรียมตัวจะไปอาบน้ำเห็นไอ้คิมมันกำลังปั๊มลมใส่อ่างยางเด็กเล่นอันใหม่ของมันอยู่ มันทำอะไร ? เครื่องปั๊มแมร่งก็เล็กซะ ท่าทางตั้งอกตั้งใจปั๊มเห็นแล้วตลกครับ
“มึงจะทำอะไรวะคิม”
“มึงไปอาบน้ำดิ” แปลก ๆ ครับ มันจะเล่นอะไรของมัน
หลังจากผมอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อย...ก็ยืมกางเกงนอนมันนั่นแหละครับกับเสื้อกล้ามเก่า ๆ ของผมเอง แป้งไม่ต้องครับ ผมไม่ชอบกลิ่นแป้ง แค่กลิ่นครีมอาบน้ำอ่อน ๆ ผมว่าหรูแล้วนะสำหรับผู้ชายอ่ะ
สิ่งที่เห็นตอนนี้เหรอครับ อ่างยางสีฟ้ารูปวงกลมสกรีนลายปลาโลมาตัวใหญ่ ทั้งอ่างเต็มไปด้วยน้ำ
มันตั้งเอาไว้อยู่หน้า TV มีเรือบังคับคันเล็ก 2 ลำวางไว้ข้าง ๆ ส่วนไอ้คิมนั่งมองผมอยู่อีกข้างนึงของอ่าง...
ไอ้ห่า ! ...มึงเล่นอย่างกับเด็ก 5 ขวบ!
“เร็วดิ รอนานแล้ว” สายตาอ้อนวอนอยากได้เพื่อนเล่น....โคตร ๆ เลยมันอ่ะ....
แต่....ฮ่า ฮ่า ตอนนี้ผมสนุกมากเลยครับ ผมกับมันกำลังแข่งความเร็วกันครับ เรือผมกำลังจะตีโค้งแซงเรือมันได้แล้ว แมร่ง โค้งกันทุกรอบสนาม เพราะอ่างมันเป็นวงกลมนะสิครับ ฮ่าฮ่า มันส์ดี ผมสนุกมากเลย ไม่มีทางยอมหรอก...รอบนี้ผมแพ้ไม่ได้ มือของพวกเราต่างโยกกดคันบังคับกันสุดฤทธิ์ ทั้งผมทั้งมันสนุกกันเกินจะบรรยายเลยครับ แต่แล้ว...
###And we can build this thing together, stand in stone forever, nothing’s gonna stop us now ###
โทรศัพท์ครับ ! ของไอ้คิมมัน ช่วงนี้มันใช้เพลงนี้ครับ เพลงโปรดผมเหมือนกัน
มันหันไปมองนิดหน่อยก่อนเดินไปหยิบขึ้มาดูแล้วยื่นมาให้ผม
“รับให้กูหน่อย” ห๊ะ ! อะไรนะ ผมรับมือถือมาแบบงง ๆ มองลงดูที่หน้าจอ หนึ่ง ครับผมกดรับไป
“ครับ”
< หวัดดีค่ะคิม นี่หนึ่งนะคะจำได้ใช่มั๊ย > ผมเลิ่กลั่กเลยครับส่งสายตาหามันเป็นเชิงถาม ต่มันไม่สนใจหันไปเล่นเรือในอ่างน้ำของมันต่อไป คราวนี้มันเปลี่ยนเป็นเรือดำน้ำครับ
“เอ่อ...ขอโทษครับ คิมอาบน้ำอยู่มีอะไรสั่งไว้มั๊ยครับ”
< อ๋อ..ค่ะ...ฝากบอกคิมด้วยนะคะว่าวันนี้ที่ห้องสมุดคิมทำสายคล้องมือถือหล่นไว้หนึ่งเก็บไว้ให้แล้วพรุ่งนี้หนึ่งจะเอาไปให้ >
“อา ได้ครับ”
ผมโยนโทรศัพท์ลงไว้ที่โซฟาแล้วนั่งลงข้าง ๆ มันครับ
“เด็กมึงโทรมาบอกว่าที่ห้อยมือถือมึงหล่นที่ห้องสมุดว่ะ เค้าเก็บไว้ให้แล้วเดี๋ยวพรุ่งนี้แวะเอามาให้”
“โทรศัพท์กูไม่เคยคล้องอะไรตุ้งติ้งแบบนั้น”
“อ้าว ! เค้าบอกว่าของมึง”
“ไม่รู้ดิ เห็นยืมมือถือกูไปเล่นเกมส์ คงเมมเบอร์ตัวเองไว้ล่ะมั้ง หาเรื่องโทรมาคุยกะกูอ่ะดิ”
ครับ ฟังไม่ผิด ผมคิดว่ามันก็หลงตัวเองอยู่พอสมควร
อืม....พวกเราไม่พูดเรื่องนี้กันต่อครับมันสนใจเรือดำน้ำสีแดงของมัน ส่วนผมตอนนี้ดูโทรทัศน์อยู่ เกลียดละครหลังข่าวว่ะ ! สร้างสรรค์เหลือเกิ้นนนน(พวกไม่ยอมรับความจริงครับ ผมอ่ะ อิอิ)
หลังจากเล่นเรือกันเสร็จ มันไม่ยอมเก็บอ่างน้ำครับบอกว่าพรุ่งนี้จะเล่นอีกขี้เกียจเติมน้ำบ่อย ๆ ผมเลยบ่นไปนิดหน่อยเพราะว่ามันขวางทาง เราทั้งคู่เลยช่วยกันลากอ่างยางที่เต็มไปด้วยน้ำให้ไปอยู่ชิดริมผนังห้องแทน เล่นเอาปวดหลังไปหมดเลย
ตอนนี้เรามานั่งดู TV อยู่ด้วยกันที่โซฟา มันลุกขึ้นเดินไปที่ห้องครัว สักพักเดินถือไอติมแกะแล้วใส่ถ้วยมาให้ผม 3 แท่ง รสสละสีแดงน่าอร่อยมากเลย ก็อันที่มันโกย ๆ มานั่นแหละครับ
“คิม มึงลืมอะไรไปรึเปล่า” ผมถามมัน ตาก็จ้องทีวี ส่วนปากก็ดูดไอติมไป
“อะไร”
“กูว่ามึงไม่น่าซื้อมาเลยว่ะ ไอ้อ่างเนี่ย” ผมเหล่ตาไปที่อ่างนิดหน่อย
“ทำไม”
“ก็ถ้ามึงอยากเล่น มึงก็เข้าไปเล่นที่อ่างอาบน้ำสิวะ มึงจะมาตัก ๆ เท ๆ ให้มันเหนื่อยทำไม”
“เออ จริง งั้นพรุ่งนี้เราไปเล่นด้วยกันในห้องน้ำ เสร็จแล้วจะได้อาบน้ำพร้อมกันเลย”
“ถ้างั้นกูว่าเล่นกับอ่างเด็กเล่นมึงOK ที่สุดแล้วว่ะคิม” ผมต้องรีบปฏิเสธครับตอนนี้ผมเป็นฝ่ายเสียเปรียบอย่างแรง
“หึหึ ทำไม? ไม่อยากอาบน้ำด้วยกันเหรอวะ ผิวกูนุ่มออก ให้มึงจับฟรี ๆ ไม่เสียตังค์ด้วยนะ”
“ไอ้คิม! มึงจะวกเข้าเรื่องนี้ทำไมวะ ดูหนังไปมึงอ่ะ” ผมถองศอกใส่พุงมันเบา ๆ 1 ทีครับ มันเอื้อมมืออีกข้างมาโอบเอวผมไว้
“ปากมึงแดงหมดแล้ว ไอติมไรของมึง”
“รสสละไง อร่อยออก มึงไม่ลอง” ผมยื่นอีกแท่งที่อยู่ในจานให้มัน
“กินกับมึงได้มั๊ยวะ”
“อันนี้ดีกว่า....อันนี้กูกินแล้ว”
“จะกินอันนั้นของมึง” ดูมันครับมันจะเอาอันที่ผมเลียหมดทั้งแท่งแล้วเนี่ยนะ
“อ่ะ ! ถ้ามึงกล้ากินก็เอาไปดิ” ผมจ่อไอติมไปที่ปากมันครับ
“หึหึ...ให้กินด้วยจริง ๆ นะ” มันถามไปยิ้มไปครับสายตาเจ้าเล่ห์มาก
“เออ”
“งั้นมึงกัดลงไปก่อนคำนึง” มันผลักมือเลื่อนออกเบา ๆ
“ทำไม”
“เออน่า.....กัดลงไปดิ”
อะไรของมันก็ไม่รู้ครับ ผมกัดลงไปตามที่มันบอก ทันใดนั้นรวดเร็วปานสายฟ้าครับมันอ่ะ ปากมันประกบลงที่ปากผมทันที “ส่งมาให้กู” มันพูดขณะที่มันจูบได้ด้วยนะ มันส่งเรียวลิ้นนุ่ม ๆ ของมัน..มากวาดเอาความหอมหวานของไอติมเย็น ๆ ที่อยู่ในปากของผม..ออกไปไว้ที่ปากมัน พอมันทำได้สำเร็จมันทั้งดูด..ทั้งเม้ม ชิมไปทั่วริมฝีปากผมเลยครับ แม่ง! จะแซบ อะไรขนาดนั้น.....ผมงี้เคลิ้มเลย.....รสสละที่หวานหอม..........ผมจะเรียกว่า จูบรสสละ ได้รึเปล่านะ
“หอมฉิบหาย ไอติมห่าอะไรของมึง” มันละริมฝีปากขึ้นมาแล้วจ้องหน้าผมเลียปากยิ้มร้ายใส่ ผมสังเกตว่ามันหายใจแรงขึ้นมาก จ้องผมนิ่งเชียวเป็นอะไรของมัน จูบแค่นี้ถึงกับทำให้มันหายใจไม่อิ่มเลยหรือไง
สักพักมันลุกขึ้น ผมงงสิ อะไรของมัน เดินเอาจานไอติมไปเก็บแล้วหยิบออกมาอีกแท่งยกโชว์ให้ผมดู คราวนี้รสองุ่น !
“อะไรของมึงอีก”
“คราวนี้กูจะกิน มึงต้องมากินกับกู” ไอ้บ้า! ใครจะไปเล่นกับมึง
แกะออกแล้วครับ..ซอง กำลังเดินมาอีกด้วย..มันกัดลงไปแล้วครับ รสองุ่นของมัน! แย่แล้ว ผมรีบลุกวิ่งหนีเข้าห้องเลยครับ ห่มผ้าทันทีแกล้งทำเป็นนอนหลับ
ผมรู้ว่าคืนนี้มันจะทำงาน เห็นกองรอไว้เต็มโต๊ะเลย แกล้งนอนซะคงหมดเรื่อง ที่ไหนได้พอมันเดินเข้ามาก็หรี่ไฟลง แถมยังมานอนกอดผมไว้อีก
“มึงจะยั่วกูรึไง” มันกระซิบ
“ยั่วอะไรของมึงกูจะนอนแล้ว” ผมพยายามมุดหน้าซุกหมอน
“ก็มึงไม่ยอมแปรงฟัน กลิ่นสละยังเต็มปากมึงอยู่เลย”
ผมมุดให้ลึกที่สุดเลย มุดลงในผ้าห่มก่อนดีกว่า แต่มันไม่ยอม ตอนนี้เลยเกิดเป็นศึกชิงผ้าห่มระหว่าผมกับมัน สักพัก.......ผมแพ้ครับ แรงมันควายจะตายไป ตอนนี้มันขึ้นมาทับอยู่บนตัวผมครึ่งตัวแล้ว ขาแข้งแม่งพันผมไว้ซะแน่น
“หอมสละ” มันพูด แต่ผมหันหน้าหนี
“ขอกินอีกหน่อยนะ เมื่อกี้ไม่อิ่มเลย”
ห่า ! ไอ้โป้งโทรมาพอดี อะไรมันจะรู้เวลาขนาดนั้น
“ไงวะโป้ง กูกำลังจะโทรหามึงพอดี” นี่เรียกว่าโกหกรึเปล่าครับ
<มึงอยู่ห้องไอ้คิม ? >
“เออ กำลังจะไปอาบน้ำว่ะ”
< กินข้าวยัง >
“กินแล้ว”
<ไงวะทรงผมใหม่มึง ส่งรูปมาให้กูดูดิ๊ >
“ใหม่ห่าอะไรล่ะ กูยังไม่ทำห่าอะไรเลย เชี่ยคิมแม่งกวนประสาท”
< กูก็ว่าอยู่ มันไม่ให้มึงทำหรอกทรงสกินเฮดไรนั่นของมึงอ่ะ >
“กูต้องได้ไถแน่โป้ง มึงเชื่อกู ไม่นานกูจะไถให้มึงดู”
< เออกูจะรอดู ฮะฮะฮะ หน้ามึงคงตลกว่ะ >
“มึงไม่ต้องมาหัวเราะ” ผมมองเข้าไปเห็นไอ้คิมนั่งจ้องหน้างอแล้วครับ.....เซ็งมันง่ะ
“โป้งกูรีบไปอาบน้ำก่อนนะเว้ย ไว้เจอกันพรุ่งนี้”
< อืม..ห่มผ้าด้วยล่ะมึง กูไม่อยู่ด้วยไอ้คิมมันห่มผ้าให้มึงบ้างรึเปล่า ตอนกลางคืนยิ่งเย็น ๆ อยู่ ด้วย>
“เออ กูรู้น่า ไม่ใช่เด็กนะเว้ย”
< หึ >
“แค่นี้อ่ะ”
ผมเดินเข้าห้องครับเตรียมตัวจะไปอาบน้ำเห็นไอ้คิมมันกำลังปั๊มลมใส่อ่างยางเด็กเล่นอันใหม่ของมันอยู่ มันทำอะไร ? เครื่องปั๊มแมร่งก็เล็กซะ ท่าทางตั้งอกตั้งใจปั๊มเห็นแล้วตลกครับ
“มึงจะทำอะไรวะคิม”
“มึงไปอาบน้ำดิ” แปลก ๆ ครับ มันจะเล่นอะไรของมัน
หลังจากผมอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อย...ก็ยืมกางเกงนอนมันนั่นแหละครับกับเสื้อกล้ามเก่า ๆ ของผมเอง แป้งไม่ต้องครับ ผมไม่ชอบกลิ่นแป้ง แค่กลิ่นครีมอาบน้ำอ่อน ๆ ผมว่าหรูแล้วนะสำหรับผู้ชายอ่ะ
สิ่งที่เห็นตอนนี้เหรอครับ อ่างยางสีฟ้ารูปวงกลมสกรีนลายปลาโลมาตัวใหญ่ ทั้งอ่างเต็มไปด้วยน้ำ
มันตั้งเอาไว้อยู่หน้า TV มีเรือบังคับคันเล็ก 2 ลำวางไว้ข้าง ๆ ส่วนไอ้คิมนั่งมองผมอยู่อีกข้างนึงของอ่าง...
ไอ้ห่า ! ...มึงเล่นอย่างกับเด็ก 5 ขวบ!
“เร็วดิ รอนานแล้ว” สายตาอ้อนวอนอยากได้เพื่อนเล่น....โคตร ๆ เลยมันอ่ะ....
แต่....ฮ่า ฮ่า ตอนนี้ผมสนุกมากเลยครับ ผมกับมันกำลังแข่งความเร็วกันครับ เรือผมกำลังจะตีโค้งแซงเรือมันได้แล้ว แมร่ง โค้งกันทุกรอบสนาม เพราะอ่างมันเป็นวงกลมนะสิครับ ฮ่าฮ่า มันส์ดี ผมสนุกมากเลย ไม่มีทางยอมหรอก...รอบนี้ผมแพ้ไม่ได้ มือของพวกเราต่างโยกกดคันบังคับกันสุดฤทธิ์ ทั้งผมทั้งมันสนุกกันเกินจะบรรยายเลยครับ แต่แล้ว...
###And we can build this thing together, stand in stone forever, nothing’s gonna stop us now ###
โทรศัพท์ครับ ! ของไอ้คิมมัน ช่วงนี้มันใช้เพลงนี้ครับ เพลงโปรดผมเหมือนกัน
มันหันไปมองนิดหน่อยก่อนเดินไปหยิบขึ้มาดูแล้วยื่นมาให้ผม
“รับให้กูหน่อย” ห๊ะ ! อะไรนะ ผมรับมือถือมาแบบงง ๆ มองลงดูที่หน้าจอ หนึ่ง ครับผมกดรับไป
“ครับ”
< หวัดดีค่ะคิม นี่หนึ่งนะคะจำได้ใช่มั๊ย > ผมเลิ่กลั่กเลยครับส่งสายตาหามันเป็นเชิงถาม ต่มันไม่สนใจหันไปเล่นเรือในอ่างน้ำของมันต่อไป คราวนี้มันเปลี่ยนเป็นเรือดำน้ำครับ
“เอ่อ...ขอโทษครับ คิมอาบน้ำอยู่มีอะไรสั่งไว้มั๊ยครับ”
< อ๋อ..ค่ะ...ฝากบอกคิมด้วยนะคะว่าวันนี้ที่ห้องสมุดคิมทำสายคล้องมือถือหล่นไว้หนึ่งเก็บไว้ให้แล้วพรุ่งนี้หนึ่งจะเอาไปให้ >
“อา ได้ครับ”
ผมโยนโทรศัพท์ลงไว้ที่โซฟาแล้วนั่งลงข้าง ๆ มันครับ
“เด็กมึงโทรมาบอกว่าที่ห้อยมือถือมึงหล่นที่ห้องสมุดว่ะ เค้าเก็บไว้ให้แล้วเดี๋ยวพรุ่งนี้แวะเอามาให้”
“โทรศัพท์กูไม่เคยคล้องอะไรตุ้งติ้งแบบนั้น”
“อ้าว ! เค้าบอกว่าของมึง”
“ไม่รู้ดิ เห็นยืมมือถือกูไปเล่นเกมส์ คงเมมเบอร์ตัวเองไว้ล่ะมั้ง หาเรื่องโทรมาคุยกะกูอ่ะดิ”
ครับ ฟังไม่ผิด ผมคิดว่ามันก็หลงตัวเองอยู่พอสมควร
อืม....พวกเราไม่พูดเรื่องนี้กันต่อครับมันสนใจเรือดำน้ำสีแดงของมัน ส่วนผมตอนนี้ดูโทรทัศน์อยู่ เกลียดละครหลังข่าวว่ะ ! สร้างสรรค์เหลือเกิ้นนนน(พวกไม่ยอมรับความจริงครับ ผมอ่ะ อิอิ)
หลังจากเล่นเรือกันเสร็จ มันไม่ยอมเก็บอ่างน้ำครับบอกว่าพรุ่งนี้จะเล่นอีกขี้เกียจเติมน้ำบ่อย ๆ ผมเลยบ่นไปนิดหน่อยเพราะว่ามันขวางทาง เราทั้งคู่เลยช่วยกันลากอ่างยางที่เต็มไปด้วยน้ำให้ไปอยู่ชิดริมผนังห้องแทน เล่นเอาปวดหลังไปหมดเลย
ตอนนี้เรามานั่งดู TV อยู่ด้วยกันที่โซฟา มันลุกขึ้นเดินไปที่ห้องครัว สักพักเดินถือไอติมแกะแล้วใส่ถ้วยมาให้ผม 3 แท่ง รสสละสีแดงน่าอร่อยมากเลย ก็อันที่มันโกย ๆ มานั่นแหละครับ
“คิม มึงลืมอะไรไปรึเปล่า” ผมถามมัน ตาก็จ้องทีวี ส่วนปากก็ดูดไอติมไป
“อะไร”
“กูว่ามึงไม่น่าซื้อมาเลยว่ะ ไอ้อ่างเนี่ย” ผมเหล่ตาไปที่อ่างนิดหน่อย
“ทำไม”
“ก็ถ้ามึงอยากเล่น มึงก็เข้าไปเล่นที่อ่างอาบน้ำสิวะ มึงจะมาตัก ๆ เท ๆ ให้มันเหนื่อยทำไม”
“เออ จริง งั้นพรุ่งนี้เราไปเล่นด้วยกันในห้องน้ำ เสร็จแล้วจะได้อาบน้ำพร้อมกันเลย”
“ถ้างั้นกูว่าเล่นกับอ่างเด็กเล่นมึงOK ที่สุดแล้วว่ะคิม” ผมต้องรีบปฏิเสธครับตอนนี้ผมเป็นฝ่ายเสียเปรียบอย่างแรง
“หึหึ ทำไม? ไม่อยากอาบน้ำด้วยกันเหรอวะ ผิวกูนุ่มออก ให้มึงจับฟรี ๆ ไม่เสียตังค์ด้วยนะ”
“ไอ้คิม! มึงจะวกเข้าเรื่องนี้ทำไมวะ ดูหนังไปมึงอ่ะ” ผมถองศอกใส่พุงมันเบา ๆ 1 ทีครับ มันเอื้อมมืออีกข้างมาโอบเอวผมไว้
“ปากมึงแดงหมดแล้ว ไอติมไรของมึง”
“รสสละไง อร่อยออก มึงไม่ลอง” ผมยื่นอีกแท่งที่อยู่ในจานให้มัน
“กินกับมึงได้มั๊ยวะ”
“อันนี้ดีกว่า....อันนี้กูกินแล้ว”
“จะกินอันนั้นของมึง” ดูมันครับมันจะเอาอันที่ผมเลียหมดทั้งแท่งแล้วเนี่ยนะ
“อ่ะ ! ถ้ามึงกล้ากินก็เอาไปดิ” ผมจ่อไอติมไปที่ปากมันครับ
“หึหึ...ให้กินด้วยจริง ๆ นะ” มันถามไปยิ้มไปครับสายตาเจ้าเล่ห์มาก
“เออ”
“งั้นมึงกัดลงไปก่อนคำนึง” มันผลักมือเลื่อนออกเบา ๆ
“ทำไม”
“เออน่า.....กัดลงไปดิ”
อะไรของมันก็ไม่รู้ครับ ผมกัดลงไปตามที่มันบอก ทันใดนั้นรวดเร็วปานสายฟ้าครับมันอ่ะ ปากมันประกบลงที่ปากผมทันที “ส่งมาให้กู” มันพูดขณะที่มันจูบได้ด้วยนะ มันส่งเรียวลิ้นนุ่ม ๆ ของมัน..มากวาดเอาความหอมหวานของไอติมเย็น ๆ ที่อยู่ในปากของผม..ออกไปไว้ที่ปากมัน พอมันทำได้สำเร็จมันทั้งดูด..ทั้งเม้ม ชิมไปทั่วริมฝีปากผมเลยครับ แม่ง! จะแซบ อะไรขนาดนั้น.....ผมงี้เคลิ้มเลย.....รสสละที่หวานหอม..........ผมจะเรียกว่า จูบรสสละ ได้รึเปล่านะ
“หอมฉิบหาย ไอติมห่าอะไรของมึง” มันละริมฝีปากขึ้นมาแล้วจ้องหน้าผมเลียปากยิ้มร้ายใส่ ผมสังเกตว่ามันหายใจแรงขึ้นมาก จ้องผมนิ่งเชียวเป็นอะไรของมัน จูบแค่นี้ถึงกับทำให้มันหายใจไม่อิ่มเลยหรือไง
สักพักมันลุกขึ้น ผมงงสิ อะไรของมัน เดินเอาจานไอติมไปเก็บแล้วหยิบออกมาอีกแท่งยกโชว์ให้ผมดู คราวนี้รสองุ่น !
“อะไรของมึงอีก”
“คราวนี้กูจะกิน มึงต้องมากินกับกู” ไอ้บ้า! ใครจะไปเล่นกับมึง
แกะออกแล้วครับ..ซอง กำลังเดินมาอีกด้วย..มันกัดลงไปแล้วครับ รสองุ่นของมัน! แย่แล้ว ผมรีบลุกวิ่งหนีเข้าห้องเลยครับ ห่มผ้าทันทีแกล้งทำเป็นนอนหลับ
ผมรู้ว่าคืนนี้มันจะทำงาน เห็นกองรอไว้เต็มโต๊ะเลย แกล้งนอนซะคงหมดเรื่อง ที่ไหนได้พอมันเดินเข้ามาก็หรี่ไฟลง แถมยังมานอนกอดผมไว้อีก
“มึงจะยั่วกูรึไง” มันกระซิบ
“ยั่วอะไรของมึงกูจะนอนแล้ว” ผมพยายามมุดหน้าซุกหมอน
“ก็มึงไม่ยอมแปรงฟัน กลิ่นสละยังเต็มปากมึงอยู่เลย”
ผมมุดให้ลึกที่สุดเลย มุดลงในผ้าห่มก่อนดีกว่า แต่มันไม่ยอม ตอนนี้เลยเกิดเป็นศึกชิงผ้าห่มระหว่าผมกับมัน สักพัก.......ผมแพ้ครับ แรงมันควายจะตายไป ตอนนี้มันขึ้นมาทับอยู่บนตัวผมครึ่งตัวแล้ว ขาแข้งแม่งพันผมไว้ซะแน่น
“หอมสละ” มันพูด แต่ผมหันหน้าหนี
“ขอกินอีกหน่อยนะ เมื่อกี้ไม่อิ่มเลย”
มันไม่เคยรอฟังคำตอบของผมหรอกครับเรื่องแบบนี้น่ะ
โคตรเอาแต่ใจเลย ก้มลงมาปิดปากผมไว้ทันที ปากมันมีรสองุ่นอยู่จริง ๆ ด้วย....ผมรู้สึกได้ว่าเรียวลิ้นรสองุ่นมันหอมมาก............เราสองคนแลกกันชิมไอติมรสสละกับรสองุ่นกันอยู่สักพักจนผมชักรู้สึกแปลก
ๆ ขึ้นมา มือของมัน..ซุกซนมากกว่าทุกครั้ง...ตอนนี้กำลังเลื่อนวนไปอย่างช้า ๆ
บริเวณขอบกางเกงนอนของผมแล้ว
ในขณะที่ริมฝีปากและปลายลิ้นเพิ่มน้ำหนักและความเร็วขึ้น เสียงลมหายใจที่หนักขึ้น....น้ำหนักตัวที่กดทับแน่นขึ้นอีกนิดหน่อย มืออีกข้างของมันเลื่อนเข้ามาสอดท้ายทอยผมดันศีรษะให้สูงขึ้นอีก เพื่อรับจูบของมันได้ง่ายขึ้น
แต่มันไม่ใช่แค่นั้น มือมัน ข้างนั้น...ลงไปถึงแล้วครับ ส่วนนั้นของผม !...มันทำห่าอะไรของมัน ผมพยายามบิดตัวออก แต่โดนรั้งไว้ด้วยรสจูบที่ทั้งอ่อนโยน หนักหน่วงสลับกันไป การกดทับที่ไม่ให้อิสระกับผม ...การกอบกุมเคลื่อนไหว..สัมผัสรูดรั้งช้าเร็ว....ผมจะบ้าตายอยู่แล้ว ทำไงดี...ไม่ได้การแล้ว..ร่างกายผม... มันสู้มือไอ้คิมใหญ่เลย ผมใช้มือปัดป่ายเท่าทีพอจะเป็นไปได้ พยายามดันมันออก แต่มันตามมาต้อนจูบไม่หยุด
“อื้ออ...คิม” ผมร้องโวยวายทั้งที่ปากยังโดนปิดไว้ด้วยจูบ รู้สึกเหมือนโดนรังแกยังไงไม่รู้..... แว็บนึงในความคิดผมนึกถึงไอ้โป้งครับ ผมไม่รู้ว่าทำไม ผมรู้สึกอยากจะร้องไห้...ผมโดนรังแก...ผม......แต่แล้วจู่ ๆ มันก็หยุด! หยุดทุกอย่าง ผมหอบเลยครับ มันละริมฝีปากขึ้นมามองที่หน้าผมนิ่ง
“เมื่อกี้มึงเรียกชื่อใคร?” เฮ้ย!! อะไรอ่ะ ..ผ..ผ..ผม ไม่ได้พูดอะไรออกมานะ มันเป็นแค่ความคิดแว็บเดียวเอง
ขณะที่ผมกำลังตกใจ สีหน้ามันก็เปลี่ยนครับ มันยกยิ้มนิดหน่อยก่อนพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
“ล้อเล่นนนน” ล้อเล่นพ่องมึงเหรอ ! มาล้อเล่นตอนนี้
“กูทำให้นะ”
“พอแล้วคิม...นะ” ผมรีบบอกและกอดมันเอาไว้ มันมองหน้าผมนิ่งเลย
“ขอบใจนะที่มึงไม่เคยบังคับกูเลย..ทั้งที่มึงจะทำมึงก็ทำได้....กูรู้ว่ามึงเองก็ทรมาน กู..........”
ผมกระชับกอดมันแน่นขึ้นอีก “มึงโอเคนะ” ผมไม่รู้จะพูดยังไง คือผมไม่พร้อมที่จะให้จริง ๆ แล้วมันเองก็ไม่เคยบังคับเลย
มันซุกหน้าลงที่ซอกคอผมหอมแก้มเบา ๆพร้อมปล่อยคำพูดที่ทำให้ผมยิ้มออกมาได้ “ได้แค่นี้ก็ดีแล้วเนอะ”
หึหึ^^ มันน่ารักจริง ๆ ครับ
ในขณะที่ริมฝีปากและปลายลิ้นเพิ่มน้ำหนักและความเร็วขึ้น เสียงลมหายใจที่หนักขึ้น....น้ำหนักตัวที่กดทับแน่นขึ้นอีกนิดหน่อย มืออีกข้างของมันเลื่อนเข้ามาสอดท้ายทอยผมดันศีรษะให้สูงขึ้นอีก เพื่อรับจูบของมันได้ง่ายขึ้น
แต่มันไม่ใช่แค่นั้น มือมัน ข้างนั้น...ลงไปถึงแล้วครับ ส่วนนั้นของผม !...มันทำห่าอะไรของมัน ผมพยายามบิดตัวออก แต่โดนรั้งไว้ด้วยรสจูบที่ทั้งอ่อนโยน หนักหน่วงสลับกันไป การกดทับที่ไม่ให้อิสระกับผม ...การกอบกุมเคลื่อนไหว..สัมผัสรูดรั้งช้าเร็ว....ผมจะบ้าตายอยู่แล้ว ทำไงดี...ไม่ได้การแล้ว..ร่างกายผม... มันสู้มือไอ้คิมใหญ่เลย ผมใช้มือปัดป่ายเท่าทีพอจะเป็นไปได้ พยายามดันมันออก แต่มันตามมาต้อนจูบไม่หยุด
“อื้ออ...คิม” ผมร้องโวยวายทั้งที่ปากยังโดนปิดไว้ด้วยจูบ รู้สึกเหมือนโดนรังแกยังไงไม่รู้..... แว็บนึงในความคิดผมนึกถึงไอ้โป้งครับ ผมไม่รู้ว่าทำไม ผมรู้สึกอยากจะร้องไห้...ผมโดนรังแก...ผม......แต่แล้วจู่ ๆ มันก็หยุด! หยุดทุกอย่าง ผมหอบเลยครับ มันละริมฝีปากขึ้นมามองที่หน้าผมนิ่ง
“เมื่อกี้มึงเรียกชื่อใคร?” เฮ้ย!! อะไรอ่ะ ..ผ..ผ..ผม ไม่ได้พูดอะไรออกมานะ มันเป็นแค่ความคิดแว็บเดียวเอง
ขณะที่ผมกำลังตกใจ สีหน้ามันก็เปลี่ยนครับ มันยกยิ้มนิดหน่อยก่อนพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
“ล้อเล่นนนน” ล้อเล่นพ่องมึงเหรอ ! มาล้อเล่นตอนนี้
“กูทำให้นะ”
“พอแล้วคิม...นะ” ผมรีบบอกและกอดมันเอาไว้ มันมองหน้าผมนิ่งเลย
“ขอบใจนะที่มึงไม่เคยบังคับกูเลย..ทั้งที่มึงจะทำมึงก็ทำได้....กูรู้ว่ามึงเองก็ทรมาน กู..........”
ผมกระชับกอดมันแน่นขึ้นอีก “มึงโอเคนะ” ผมไม่รู้จะพูดยังไง คือผมไม่พร้อมที่จะให้จริง ๆ แล้วมันเองก็ไม่เคยบังคับเลย
มันซุกหน้าลงที่ซอกคอผมหอมแก้มเบา ๆพร้อมปล่อยคำพูดที่ทำให้ผมยิ้มออกมาได้ “ได้แค่นี้ก็ดีแล้วเนอะ”
หึหึ^^ มันน่ารักจริง ๆ ครับ
Tbc.
