บทที่ 14
หลังจากเรียนเสร็จผมกับไอ้โป้งว่าจะตรงกลับห้องกันเลย
โป้งมันห่วงไอ้ตัวเล็ก มันเลยหลอกล่อให้ผมกลับไปกับมันด้วย
“โป้ง ” เสียงใส ๆ ของฟ้าเรียกขึ้นก่อนเราเดินออกจากห้อง
“ วันนี้โป้งต้องไปเอางานที่ห้องสัมมนากับฟ้าก่อนนะ หยุด 3 วันงานเราไม่เดินเลย เดี๋ยวหลังงานกีฬาอาจารย์ต้องให้เราส่งงานล็อตแรกแล้ว แล้ววันนี้ฟ้าก็ลงชื่อนัดเวลาอาจารย์ไว้แล้วด้วย ” โอ้.....ฟ้าบ่นไอ้โป้งเป็นชุดเลยครับ
“ อ้าว! วันนี้ ? ฟ้าไม่บอกอ่ะ ” ไอ้โป้งหน้าหราเชียว
“ก็บอกอยู่นี่ไง ป่ะ จวนได้เวลาพอดี เสร็จแล้วจะได้ไปห้องสัมมนาต่อเลย โทษทีนะโน่ วันนี้ฟ้าขอตัวโป้งนะจ๊ะ” ประโยคหลังนี่หันมาพูดกับผมเต็ม ๆ เลยครับ
“เออมึงไปเหอะ เดี๋ยวกูกลับเองได้ จะไปดูไอ้ตัวเล็กให้มึงด้วย ป่านนี้แม่งฉี่รอบห้องแล้วมั้ง”
“ อ่ะ มึงขับรถกูกลับเดี๋ยวกูกลับแท็กซี่ ” มันพูดพร้อมยื่นกุญแจรถให้ผมครับ
“ ไม่เป็นไรเดี๋ยวไอ้โน่กลับกับกู ” ไอ้คิม! มันมาตั้งแต่ตอนไหน
“ไปเถอะโป้ง โน่ก็ไปกับคิมแล้วไง เดี๋ยวเลยเวลานัดอาจารย์นะ” ฟ้าพูดพลางคล้องแขนไอ้โป้งลากออกไปเลยครับ ผมแอบหัวเราะมันนิดหน่อย เห็นมันชี้หน้าคาดโทษผมเบา ๆ ก่อนจะละแขนออกจากฟ้าเดินกลับมาหาผมครับ ส่งเสียงถามผมเบา ๆ
“ มึงจะให้มันไปส่งรึเปล่า? ” มันถามแบบไม่ค่อยสบายใจเท่าไหร่
“ อืม เดี๋ยวกูจะคุยกับมันด้วย ไม่เป็นไรมึงไม่ต้องห่วงกู กูไม่มีอะไรจะเสียแล้วล่ะ” โดนผลักหัวอย่างแรงเลยครับผมอ่ะ
“ เชี่ยโป้ง!! ” ผมตะโกนด่ามัน
เห็นมันเดินเข้าไปหาไอ้คิมครับ คุยกันเบามาก สักพักมันโบกมือให้ผมประมาณว่า แล้วเจอกัน จากนั้นก็เดินไปกับฟ้า
“ ป่ะ รถกูจอดอยู่ตึกมนุษย์ฯมึงเดินไหวป่ะ หรือว่าจะรออยู่นี่เดี๋ยวกูมารับ ”
“ อืม กูนั่งรอตรงนี้ ” พูดจบผมค่อยนั่งลงที่ม้าหินอ่อนครับ
“ ........ยังไม่หายเหรอ ขอโทษนะ ”
เปรี้ยง!!!!!
“โป้ง ” เสียงใส ๆ ของฟ้าเรียกขึ้นก่อนเราเดินออกจากห้อง
“ วันนี้โป้งต้องไปเอางานที่ห้องสัมมนากับฟ้าก่อนนะ หยุด 3 วันงานเราไม่เดินเลย เดี๋ยวหลังงานกีฬาอาจารย์ต้องให้เราส่งงานล็อตแรกแล้ว แล้ววันนี้ฟ้าก็ลงชื่อนัดเวลาอาจารย์ไว้แล้วด้วย ” โอ้.....ฟ้าบ่นไอ้โป้งเป็นชุดเลยครับ
“ อ้าว! วันนี้ ? ฟ้าไม่บอกอ่ะ ” ไอ้โป้งหน้าหราเชียว
“ก็บอกอยู่นี่ไง ป่ะ จวนได้เวลาพอดี เสร็จแล้วจะได้ไปห้องสัมมนาต่อเลย โทษทีนะโน่ วันนี้ฟ้าขอตัวโป้งนะจ๊ะ” ประโยคหลังนี่หันมาพูดกับผมเต็ม ๆ เลยครับ
“เออมึงไปเหอะ เดี๋ยวกูกลับเองได้ จะไปดูไอ้ตัวเล็กให้มึงด้วย ป่านนี้แม่งฉี่รอบห้องแล้วมั้ง”
“ อ่ะ มึงขับรถกูกลับเดี๋ยวกูกลับแท็กซี่ ” มันพูดพร้อมยื่นกุญแจรถให้ผมครับ
“ ไม่เป็นไรเดี๋ยวไอ้โน่กลับกับกู ” ไอ้คิม! มันมาตั้งแต่ตอนไหน
“ไปเถอะโป้ง โน่ก็ไปกับคิมแล้วไง เดี๋ยวเลยเวลานัดอาจารย์นะ” ฟ้าพูดพลางคล้องแขนไอ้โป้งลากออกไปเลยครับ ผมแอบหัวเราะมันนิดหน่อย เห็นมันชี้หน้าคาดโทษผมเบา ๆ ก่อนจะละแขนออกจากฟ้าเดินกลับมาหาผมครับ ส่งเสียงถามผมเบา ๆ
“ มึงจะให้มันไปส่งรึเปล่า? ” มันถามแบบไม่ค่อยสบายใจเท่าไหร่
“ อืม เดี๋ยวกูจะคุยกับมันด้วย ไม่เป็นไรมึงไม่ต้องห่วงกู กูไม่มีอะไรจะเสียแล้วล่ะ” โดนผลักหัวอย่างแรงเลยครับผมอ่ะ
“ เชี่ยโป้ง!! ” ผมตะโกนด่ามัน
เห็นมันเดินเข้าไปหาไอ้คิมครับ คุยกันเบามาก สักพักมันโบกมือให้ผมประมาณว่า แล้วเจอกัน จากนั้นก็เดินไปกับฟ้า
“ ป่ะ รถกูจอดอยู่ตึกมนุษย์ฯมึงเดินไหวป่ะ หรือว่าจะรออยู่นี่เดี๋ยวกูมารับ ”
“ อืม กูนั่งรอตรงนี้ ” พูดจบผมค่อยนั่งลงที่ม้าหินอ่อนครับ
“ ........ยังไม่หายเหรอ ขอโทษนะ ”
เปรี้ยง!!!!!
“โน่! เจ็บนะครับ
” ผมฟาดลงที่ต้นแขนมันเต็ม ๆ เลยครับ
“ อย่ามาลามก! กูแค่ไม่อยากเดินไปพร้อมมึง ” ผมเห็นมันยิ้มครับ ไม่รู้ยิ้มเหี้ยไรของมัน
“ ยิ้มไร? มึงหัวเราะกู? ” ผมถลึงตาใส่
“ เปล่านะ ”
“ มึงหัวเราะ กูเห็น ”
“ โน่ครับ กูไม่กล้าหรอก ”
“ ไม่กล้าก็ดี มึงไปเอารถได้แล้ว ”
“จุ๊บ! รออยู่นี่นะ” มันจูบแก้มผมครับ
“ คิม! มึงทำบ้าอะไรนี่มันมหาลัยนะ ” ผมตกใจสิมองซ้ายมองขวากลัวจะมีคนเห็น
“ หึ ไม่เคยกลัวคนเห็นเลยว่ะโน่ ฮ่ะฮ่ะฮ่ะ ” พูดจบมันรีบเดินไปเอารถเลยครับ ผมส่ายหน้าอย่างระอาปนอายแบบสุด ๆ
ไอ้บ้าคิม! กวนกูดีนักนะมึง
...........................................................
“ โน่ครับ มึงอยากกินอะไร ” มันถามขึ้นขณะขับรถพาผมออกจากมหา’ลัย
“ อะไรก็ได้ เร็วหน่อยล่ะ กูห่วงหมา ”
“ งั้นไป....... ”
“ อืม ” ผมตอบส่ง ๆ ไปงั้น มองไปด้านนอกรถติดน่าดูเวลาตอนนี้เป็นช่วงนักเรียนเลิกเรียนกันซะด้วยผมก็มองโน่นมองนี่ไปเรื่อย จนสักพักรถจอดลงที่ห้างสรรพสินค้า
“ มึงจะซื้อของ? ” ผมถามมันขณะเราเดินเข้าไปด้านใน
“ เปล่า จะกินกาแฟ ”
กาแฟ ? มึงพากูนั่งรถมาตั้งไกลเพื่อแดกกาแฟแก้วเดียวเนี่ยนะ! หน้าม.ก็มีนี่หว่าไอ้ยี่ห้อเนี๊ยะ! ไม่เป็นไรถ้างั้นเดี๋ยวกูจะกินด้วย ผมพยายามจะปลอบใจตัวเองครับจะได้ไม่เดือดมาก
“โน่ ของมึงลาเต้นะ เดี๋ยวกูไปสั่งเค้กให้ด้วย ”
สาขานี้มาทีไรคนเยอะทุกครั้งครับ โต๊ะด้านหลังเป็นสาวสวย 3-4 คน จาก มหาลัยชื่อดังแถวนี้แหละครับ มองไอ้คิมกับผมกันใหญ่ตั้งแต่เราเดินเข้ามาแล้ว ผมเสียบไอพอดฟังแก้เขินดีกว่ารู้สึกแปลก ๆ ไงไม่รู้ จนกระทั่งรู้สึกพวกเธอทำท่าทางแปลก ๆ ตอนไอ้คิมเดินออกไปผมเลยลดเสียงลงจนสุด
“ แม่งหล่อเชี่ย! กูอยากได้เบอร์ชิบหาย ”
“ มึงแอบถ่ายรูปไว้ดิ ยกมือถือขึ้นมาทำท่ากดเค้าไม่รู้กับมึงหรอก”
“ กูถ่ายไว้แล้วห่า! อยู่มหาลัยไหนวะทำไงกูจะรู้จักเขาได้ ”
“ พวกนายแบบรึเปล่าวะมึง ทำไมกูไม่เคยเห็นหน้า ”
“ แต่กูชอบคนที่นั่งอยู่มากกว่าว่ะ หล่อกว่าอีก ”
“ ของกูเท่กว่าโว้ย! ”
“ แต่ของกูน่ารักกว่า! ”
“ พวกมึงสองตัวหยุดเถียงกันได้แล้วเค้าเดินกลับมาแล้วโน่น เฮ้ย! คราวนี้เดินมาทางโต๊ะเราว่ะ……… ”
“อร๊ายยยยยยยย! ตัวโคตรหอมใส่น้ำหอมยี่ห้ออะไรวะ กลิ่นโคตรผู้ดีเลยว่ะ หอมอ่อน ๆ กูจะบ้ากูแพ้คนหล่อ ”
“ แม่งหอมจริงว่ะมึง ดูใกล้ ๆ เท่โคตร ”
“ เฮ้ย ๆ นั่งข้าง ๆ กันด้วยว่ะ มันแปลก ๆ รึเปล่าวะ ”
“ แปลกพ่อมึงเดะ! เค้าคงสนิทกันแหละ อีบีมึงไปขอเบอร์ให้กูหน่อยดิวะ ”
“ มึงแน่ใจมึงจะเอาเบอร์เค้า มึงดูซะก่อนเค้ากำลังทำอะไรให้กัน!!! ”
“ .......ใช่.....เค้าคงสนิทกัน.....จริงแหละมึง…กูเสียดาย.....กูจะเป็นลม..... ”
แค่นั้นจริงครับที่ผมได้ยิน
“ อ่ะ! เสร็จแล้ว ผมเหนียวว่ะมัดยากชะมัดเลย ” มันรวบผมด้านหน้ามัดเป็นจุกให้ผมครับคงเห็นยาวมากเกิน
“ ใครใช้ให้มึงมามัดให้กูล่ะ” ผมไม่สนครับดูดกาแฟต่อไม่สนใจ มันเอามือมาถอดหูฟังผมออก
“ โน่! กับพลอยน่ะกูจบไปตั้งนานแล้วนะ เราเจอกันโดยบังเอิญที่ญี่ปุ่นเค้าบอกอยากมาเที่ยวไทยเลยตามกูกลับมา เห็นบอกไม่มีที่พักกูเลยให้พักด้วย ให้พักโรงแรมก็ไม่เอากูไม่รู้จะทำไงว่ะ ”
“ ............ ”
“ ไม่เป็นไรถ้ามึงไม่เชื่อก็ไม่เป็นไรเป็นกูก็รู้สึกแย่เหมือนกันว่ะ แต่บอกไว้ตรงนี้เลยนะเว้ย ไม่มีอะไรแล้ว กูไม่รู้สึกอะไรกับเค้าทั้งสิ้น ” มันจ้องผมนิ่งเลยครับ
“ ............ ”
“ โน่! มึงจำได้รึเปล่า ครั้งแรกที่เราเจอกันที่นี่ ? ”
“ อืม จำได้สิ ”
“ แล้ววันนั้นมึงช่วยกูสลัดหญิง มึงจำได้ใช่ไหม ”
“ อืม จำได้ ”
มันมองหน้าผมนิ่งเลยครับ
“ แล้วมึงรู้ไหมทำไมวันนี้กูถึงพามึงมาที่นี่อีก ”
“ ไม่รู้ดิ ทำไมอ่ะ ”
“ กูอยากมีความทรงจำที่ดีกับมึงที่นี่อีกครั้งว่ะโน่ ! ”
“...........”
“ วันนั้นมึงน่ารักมาก ยืนต่อคิวซื้อกาแฟพอเห็นกูก็รีบร้อนใหญ่ทำตังค์เหรียญตกตลกชะมัดเลย ที่จริงวันนั้นกูไม่ได้ตั้งใจโละน้องเค้าหรอก แต่...ก็อยากรู้จักมึงอ่ะ ไม่รู้จะทำยังไงนี่หว่า ”
“ เลวว่ะคิมมึงอ่ะ ถ้าน้องเค้ารู้เสียใจแย่ ”
“ ให้โอกาสกูอีกครั้งได้ไหมวะ คบกับกูนะ....” มันเลื่อนมืออุ่น ๆ ของมันมาจับที่มือของผมครับ ได้ยินเสียงกรี๊ดดังเบา ๆที่โต๊ะด้านหลังแต่ท่าทางมันไม่ได้สนใจตรงจุดนั้นเลย
“ คิม เรื่องของเราน่ะ มันจบไปแล้ว ”
“ โน่ครับ เรื่องของเรามันเพิ่งเริ่มต้นต่างหาก นับจากวันนี้กูเป็นของมึงแค่คนเดียวเท่านั้น! มึงช่วยรับผิดชอบกูด้วยสิ เรื่องเมื่อวานน่ะ ” เฮ้ย! มันพูดอะไรครับ
“ คิม! มึงต่างหากที่ต้องรับผิดชอบน่ะ! ”
“ หึ หึ ไม่รู้ล่ะ เมื่อวานกูเป็นของมึงแล้ว มึงคิดจะทิ้งกูรึไง ”
“ ไอ้บ้าคิม! มึงพูดเรื่องอะไรเนี่ย ก็มึง…..! ” ผมหน้าร้อนฉ่าเลยครับมันพูดบ้าอะไรของมันต้องเป็นผมสิที่พูดแบบนั้น
“ กูทำไมเหรอ....มึงตกลงแล้วใช่ไหม ก็มึงเมื่อกี้บอกให้กูเป็นคนรับผิดชอบนี่ ”
“..........” ผมไม่ตอบครับละมือออกจากมือมัน ตักเค้กกินดีกว่า หลงกลมันจนได้
“ โน่ครับตอบมาดิ ตกลงนะ ให้โอกาสนะ คบกับกูนะ รับผิดชอบกูนะ” มันทำหน้าอ้อนใหญ่เลยครับ
“.............”
“ โน่ ”
“ เอ้อออออออออออออออออออ หยุดพูดได้แล้วกูรำคาญ ”
“ จริงนะโน่! มึงพูดจริงเหรอโน่ เมื่อกี้มึงตกลงแล้วนะ! ” คราวนี้ไม่ใช่แค่จับมือแล้วครับมันหอมแก้มผมเลยด้วยซ้ำแถมยังเอื้อมมือมากอดผมอีก เสียงกรี๊ดกร๊าดจากด้านหลังดังขึ้นเบา ๆ อีกรอบ
“ คิมมึงบ้ารึเปล่าคนเค้ามองกันหรอก มึงไม่หันไปดูอ่ะ!”
“ กูไม่สนใจ กูมีความสุขนี่หว่ากูไม่แคร์ใครหรอก ”
“ หึ มึงระวังตัวเอาไว้ด้วยเรื่องเมื่อวานกูยังเคืองไม่หายเลย มึงเล่นรุนแรงนี่หว่า อย่าให้กูพลิกได้นะมึง กูจะเอาให้มึงหน้าเหลืองเลย ”
“ ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่ะ ลองดูคืนนี้เลยไหมล่ะ ” พูดแล้วยักคิ้วใส่ผมอีกต่างหากครับมันน่ะ
“ ฝันรึเปล่ามึง! ลดละเลิกไปเลย กูยังเข็ดไม่หายแม่งข่มขืนกูชัด ๆ ”
“ ก็กูซีเรียสนี่หว่าอยู่ ๆ มาบอกเลิกทั้งที่กูไม่ได้ทำอะไรผิด แถมยังบอกว่าคิดคบกับกูเล่น ๆสติกูกระเจิงอ่ะดิ ”
“ แล้วมึงอิ่มยังเนี่ย กลับกันเถอะกูห่วงหมาว่ะ กลัวมันหิวเดี๋ยวไอ้โป้งแม่งวีนกูอีกมันยิ่งรักของมันอยู่ ” ผมรีบเปลี่ยนเรื่องดีกว่าครับ พอดีนึกถึงไอ้ตัวเล็กขึ้นมา
“ โน่! กูว่าจะถามมึงนานแล้ว ”
“ ไรอ่ะ ”
“ มึงกับไอ้โป้ง มีความสัมพันธ์กันยังไง? ”
“ อย่ามาลามก! กูแค่ไม่อยากเดินไปพร้อมมึง ” ผมเห็นมันยิ้มครับ ไม่รู้ยิ้มเหี้ยไรของมัน
“ ยิ้มไร? มึงหัวเราะกู? ” ผมถลึงตาใส่
“ เปล่านะ ”
“ มึงหัวเราะ กูเห็น ”
“ โน่ครับ กูไม่กล้าหรอก ”
“ ไม่กล้าก็ดี มึงไปเอารถได้แล้ว ”
“จุ๊บ! รออยู่นี่นะ” มันจูบแก้มผมครับ
“ คิม! มึงทำบ้าอะไรนี่มันมหาลัยนะ ” ผมตกใจสิมองซ้ายมองขวากลัวจะมีคนเห็น
“ หึ ไม่เคยกลัวคนเห็นเลยว่ะโน่ ฮ่ะฮ่ะฮ่ะ ” พูดจบมันรีบเดินไปเอารถเลยครับ ผมส่ายหน้าอย่างระอาปนอายแบบสุด ๆ
ไอ้บ้าคิม! กวนกูดีนักนะมึง
...........................................................
“ โน่ครับ มึงอยากกินอะไร ” มันถามขึ้นขณะขับรถพาผมออกจากมหา’ลัย
“ อะไรก็ได้ เร็วหน่อยล่ะ กูห่วงหมา ”
“ งั้นไป....... ”
“ อืม ” ผมตอบส่ง ๆ ไปงั้น มองไปด้านนอกรถติดน่าดูเวลาตอนนี้เป็นช่วงนักเรียนเลิกเรียนกันซะด้วยผมก็มองโน่นมองนี่ไปเรื่อย จนสักพักรถจอดลงที่ห้างสรรพสินค้า
“ มึงจะซื้อของ? ” ผมถามมันขณะเราเดินเข้าไปด้านใน
“ เปล่า จะกินกาแฟ ”
กาแฟ ? มึงพากูนั่งรถมาตั้งไกลเพื่อแดกกาแฟแก้วเดียวเนี่ยนะ! หน้าม.ก็มีนี่หว่าไอ้ยี่ห้อเนี๊ยะ! ไม่เป็นไรถ้างั้นเดี๋ยวกูจะกินด้วย ผมพยายามจะปลอบใจตัวเองครับจะได้ไม่เดือดมาก
“โน่ ของมึงลาเต้นะ เดี๋ยวกูไปสั่งเค้กให้ด้วย ”
สาขานี้มาทีไรคนเยอะทุกครั้งครับ โต๊ะด้านหลังเป็นสาวสวย 3-4 คน จาก มหาลัยชื่อดังแถวนี้แหละครับ มองไอ้คิมกับผมกันใหญ่ตั้งแต่เราเดินเข้ามาแล้ว ผมเสียบไอพอดฟังแก้เขินดีกว่ารู้สึกแปลก ๆ ไงไม่รู้ จนกระทั่งรู้สึกพวกเธอทำท่าทางแปลก ๆ ตอนไอ้คิมเดินออกไปผมเลยลดเสียงลงจนสุด
“ แม่งหล่อเชี่ย! กูอยากได้เบอร์ชิบหาย ”
“ มึงแอบถ่ายรูปไว้ดิ ยกมือถือขึ้นมาทำท่ากดเค้าไม่รู้กับมึงหรอก”
“ กูถ่ายไว้แล้วห่า! อยู่มหาลัยไหนวะทำไงกูจะรู้จักเขาได้ ”
“ พวกนายแบบรึเปล่าวะมึง ทำไมกูไม่เคยเห็นหน้า ”
“ แต่กูชอบคนที่นั่งอยู่มากกว่าว่ะ หล่อกว่าอีก ”
“ ของกูเท่กว่าโว้ย! ”
“ แต่ของกูน่ารักกว่า! ”
“ พวกมึงสองตัวหยุดเถียงกันได้แล้วเค้าเดินกลับมาแล้วโน่น เฮ้ย! คราวนี้เดินมาทางโต๊ะเราว่ะ……… ”
“อร๊ายยยยยยยย! ตัวโคตรหอมใส่น้ำหอมยี่ห้ออะไรวะ กลิ่นโคตรผู้ดีเลยว่ะ หอมอ่อน ๆ กูจะบ้ากูแพ้คนหล่อ ”
“ แม่งหอมจริงว่ะมึง ดูใกล้ ๆ เท่โคตร ”
“ เฮ้ย ๆ นั่งข้าง ๆ กันด้วยว่ะ มันแปลก ๆ รึเปล่าวะ ”
“ แปลกพ่อมึงเดะ! เค้าคงสนิทกันแหละ อีบีมึงไปขอเบอร์ให้กูหน่อยดิวะ ”
“ มึงแน่ใจมึงจะเอาเบอร์เค้า มึงดูซะก่อนเค้ากำลังทำอะไรให้กัน!!! ”
“ .......ใช่.....เค้าคงสนิทกัน.....จริงแหละมึง…กูเสียดาย.....กูจะเป็นลม..... ”
แค่นั้นจริงครับที่ผมได้ยิน
“ อ่ะ! เสร็จแล้ว ผมเหนียวว่ะมัดยากชะมัดเลย ” มันรวบผมด้านหน้ามัดเป็นจุกให้ผมครับคงเห็นยาวมากเกิน
“ ใครใช้ให้มึงมามัดให้กูล่ะ” ผมไม่สนครับดูดกาแฟต่อไม่สนใจ มันเอามือมาถอดหูฟังผมออก
“ โน่! กับพลอยน่ะกูจบไปตั้งนานแล้วนะ เราเจอกันโดยบังเอิญที่ญี่ปุ่นเค้าบอกอยากมาเที่ยวไทยเลยตามกูกลับมา เห็นบอกไม่มีที่พักกูเลยให้พักด้วย ให้พักโรงแรมก็ไม่เอากูไม่รู้จะทำไงว่ะ ”
“ ............ ”
“ ไม่เป็นไรถ้ามึงไม่เชื่อก็ไม่เป็นไรเป็นกูก็รู้สึกแย่เหมือนกันว่ะ แต่บอกไว้ตรงนี้เลยนะเว้ย ไม่มีอะไรแล้ว กูไม่รู้สึกอะไรกับเค้าทั้งสิ้น ” มันจ้องผมนิ่งเลยครับ
“ ............ ”
“ โน่! มึงจำได้รึเปล่า ครั้งแรกที่เราเจอกันที่นี่ ? ”
“ อืม จำได้สิ ”
“ แล้ววันนั้นมึงช่วยกูสลัดหญิง มึงจำได้ใช่ไหม ”
“ อืม จำได้ ”
มันมองหน้าผมนิ่งเลยครับ
“ แล้วมึงรู้ไหมทำไมวันนี้กูถึงพามึงมาที่นี่อีก ”
“ ไม่รู้ดิ ทำไมอ่ะ ”
“ กูอยากมีความทรงจำที่ดีกับมึงที่นี่อีกครั้งว่ะโน่ ! ”
“...........”
“ วันนั้นมึงน่ารักมาก ยืนต่อคิวซื้อกาแฟพอเห็นกูก็รีบร้อนใหญ่ทำตังค์เหรียญตกตลกชะมัดเลย ที่จริงวันนั้นกูไม่ได้ตั้งใจโละน้องเค้าหรอก แต่...ก็อยากรู้จักมึงอ่ะ ไม่รู้จะทำยังไงนี่หว่า ”
“ เลวว่ะคิมมึงอ่ะ ถ้าน้องเค้ารู้เสียใจแย่ ”
“ ให้โอกาสกูอีกครั้งได้ไหมวะ คบกับกูนะ....” มันเลื่อนมืออุ่น ๆ ของมันมาจับที่มือของผมครับ ได้ยินเสียงกรี๊ดดังเบา ๆที่โต๊ะด้านหลังแต่ท่าทางมันไม่ได้สนใจตรงจุดนั้นเลย
“ คิม เรื่องของเราน่ะ มันจบไปแล้ว ”
“ โน่ครับ เรื่องของเรามันเพิ่งเริ่มต้นต่างหาก นับจากวันนี้กูเป็นของมึงแค่คนเดียวเท่านั้น! มึงช่วยรับผิดชอบกูด้วยสิ เรื่องเมื่อวานน่ะ ” เฮ้ย! มันพูดอะไรครับ
“ คิม! มึงต่างหากที่ต้องรับผิดชอบน่ะ! ”
“ หึ หึ ไม่รู้ล่ะ เมื่อวานกูเป็นของมึงแล้ว มึงคิดจะทิ้งกูรึไง ”
“ ไอ้บ้าคิม! มึงพูดเรื่องอะไรเนี่ย ก็มึง…..! ” ผมหน้าร้อนฉ่าเลยครับมันพูดบ้าอะไรของมันต้องเป็นผมสิที่พูดแบบนั้น
“ กูทำไมเหรอ....มึงตกลงแล้วใช่ไหม ก็มึงเมื่อกี้บอกให้กูเป็นคนรับผิดชอบนี่ ”
“..........” ผมไม่ตอบครับละมือออกจากมือมัน ตักเค้กกินดีกว่า หลงกลมันจนได้
“ โน่ครับตอบมาดิ ตกลงนะ ให้โอกาสนะ คบกับกูนะ รับผิดชอบกูนะ” มันทำหน้าอ้อนใหญ่เลยครับ
“.............”
“ โน่ ”
“ เอ้อออออออออออออออออออ หยุดพูดได้แล้วกูรำคาญ ”
“ จริงนะโน่! มึงพูดจริงเหรอโน่ เมื่อกี้มึงตกลงแล้วนะ! ” คราวนี้ไม่ใช่แค่จับมือแล้วครับมันหอมแก้มผมเลยด้วยซ้ำแถมยังเอื้อมมือมากอดผมอีก เสียงกรี๊ดกร๊าดจากด้านหลังดังขึ้นเบา ๆ อีกรอบ
“ คิมมึงบ้ารึเปล่าคนเค้ามองกันหรอก มึงไม่หันไปดูอ่ะ!”
“ กูไม่สนใจ กูมีความสุขนี่หว่ากูไม่แคร์ใครหรอก ”
“ หึ มึงระวังตัวเอาไว้ด้วยเรื่องเมื่อวานกูยังเคืองไม่หายเลย มึงเล่นรุนแรงนี่หว่า อย่าให้กูพลิกได้นะมึง กูจะเอาให้มึงหน้าเหลืองเลย ”
“ ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่ะ ลองดูคืนนี้เลยไหมล่ะ ” พูดแล้วยักคิ้วใส่ผมอีกต่างหากครับมันน่ะ
“ ฝันรึเปล่ามึง! ลดละเลิกไปเลย กูยังเข็ดไม่หายแม่งข่มขืนกูชัด ๆ ”
“ ก็กูซีเรียสนี่หว่าอยู่ ๆ มาบอกเลิกทั้งที่กูไม่ได้ทำอะไรผิด แถมยังบอกว่าคิดคบกับกูเล่น ๆสติกูกระเจิงอ่ะดิ ”
“ แล้วมึงอิ่มยังเนี่ย กลับกันเถอะกูห่วงหมาว่ะ กลัวมันหิวเดี๋ยวไอ้โป้งแม่งวีนกูอีกมันยิ่งรักของมันอยู่ ” ผมรีบเปลี่ยนเรื่องดีกว่าครับ พอดีนึกถึงไอ้ตัวเล็กขึ้นมา
“ โน่! กูว่าจะถามมึงนานแล้ว ”
“ ไรอ่ะ ”
“ มึงกับไอ้โป้ง มีความสัมพันธ์กันยังไง? ”
.
.
“ เออ ส่งกูแค่นี้แหละ ขอบใจมาก ” ผมบอกไอ้คิมทันทีที่มันหยุดรถลงที่คอนโดไอ้โป้งครับ
“ ทำไมไม่โทรหามัน แล้วมึงจะเข้าห้องยังไง ” มันถามขึ้นขณะส่งกระเป๋าผมที่เบาะหลังมาให้
“ กูมีกุญแจ มึงไปเหอะ ขอบใจว่ะ ”
“ จุ๊บ ” มันหอมแก้มผม 1 ทีครับ ผมเลยมองหน้ามันนิดหน่อยทำตาดุ ๆ เป็นเชิงเตือน
พอขึ้นมาถึงห้องไอ้โป้งยังไม่กลับมาเลยครับผมจัดการเรื่องไอ้ตัวเล็กเรียบร้อยลองโทรหามันดู ปรากฏว่าตอนนี้กำลังขึ้นลิฟต์มาแล้ว มันมาถึงก็จัดการอุ่นกับข้าวในไมโครเวฟ พวกเรานั่งทานข้าวกัน
“ มันพามึงไปไหน ? ” มันถามขึ้น
“ กินกาแฟ ”
“ ดีกันแล้ว ? ”
“ มั้ง ”
“ ทำไมมั้ง มึงไม่เคลียร์ ? ”
“ ก็ไม่รู้เหมือนกันว่ะ ซีเรียสวันนั้นอยู่เหมือนกัน ”
“ แต่มึงก็ยอมดีกับมันง่าย ๆ”
“ มึงก็รู้กูขี้รำคาญ ขี้เกียจพูดมาก ปล่อยมันคิดไปเหอะ แล้วมึงอ่ะ ว่าไง ไปไหนกับฟ้ามาบ้าง? ”
“ อะไรวะ กูต้องรายงานมึงด้วย ? ”
“ แน่นอน มึงบอกมาให้หมด ” ผมแกล้งใช้ส้อมชี้หน้ามัน
“ ห้องสัมมนา ห้องสมุด แล้วก็ไปส่งเค้าที่หอน่ะ”
ติ้งหน่อง!!!! ติ้งหน่อง!!!!
“ ใครมาวะโน่ กูไม่ได้นัดใครนี่หว่า มึงไปเปิดหน่อยดิ เดี๋ยวกูเก็บจานก่อน ” ผมเดินไปดูที่หน้าประตูครับมองตรงช่องรูเข็ม เฮ้ย! ตกใจสิครับ
“ คิม! ” ผมอุทานออกไปทันทีที่เปิดประตูให้มัน มันเดินเข้ามาพร้อมกระเป๋าเสื้อผ้า 1 ใบ โยนลงที่โซฟา เห็นไอ้โป้งมองมาจากห้องครัวแบบงงสุดขีด
“ อะไรวะคิม มึงจะหนีตามกูรึไง ! ”
“ ถ้าใช่ล่ะ ” พูดจบมันทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟาครับ ไอ้โป้งเดินออกมาแล้วตัวมันใส่ผ้ากันเปื้อนอยู่ด้วย แถมทำหน้าเหมือนแม่บ้านตามจับผิดคุณสามีชะมัดเลย
“ มึงมาทำไมวะ” ไอ้โป้งถามขึ้น
“ กูจะมาอยู่ด้วย ”
“ ทำไม? ” ไอ้คิมยืนขึ้นแล้วครับ มันจ้องหน้ากันเลย
“ เมียกูอยู่ที่นี่ ”
ผั๊วะ!!!!!!!!
โดนเลยครับ ไอ้คิมโดนไอ้โป้งซัดเข้าที่ปากเต็ม ๆ
“ อย่ามาพูดจาดูถูกเพื่อนกูที่นี่! เรื่องเมื่อวาน มึงคิดว่ามันจะง่ายขนาดนั้นรึไง ”
“.........กูไม่อยากอยู่ที่ห้อง พลอยเค้าอยู่ที่นั่นยังไม่ยอมกลับเลย ”
“ เรื่องของมึง มึงเคลียร์เอาเอง อย่าทำให้เพื่อนกูเดือดร้อน ”
“ โป้ง! มึงแน่ใจว่ามึงคิดกับไอ้โน่แค่เพื่อน ? ”
“ นั่นเป็นเรื่องของกูกับไอ้โน่ ไม่ได้เกี่ยวกับมึง ”
“ แล้วมึงเป็นอะไร? เรารู้จักกันมาตั้งแต่เด็กแล้วนะโว้ย ไม่ว่ากูจะพูดอะไรมึงไม่เคยขัดใจเลยนี่หว่า ” ไอ้คิมขึ้นเสียงแล้วครับท่าทางไม่ได้การ
“ แล้วสิ่งที่มึงทำเมื่อวานมันน่าให้อภัยไหมล่ะ! ” คราวนี้ไอ้โป้งตะคอกใส่เลยครับ
เงียบครับ ต่างคนต่างเงียบ.....จนสักพัก
“ กูรู้ว่ากูผิด ผิดทุกอย่าง ผิดมาก กูแค่อยากแก้ตัวแล้วเริ่มต้นใหม่กับคนที่กูรัก ซึ่งคน ๆ นั้นตอนนี้เค้ามาอยู่กับมึง! ไม่ให้กูมาหาเค้าที่นี่ แล้วมึงจะให้กูใช้เวลากับเค้าตอนไหน...มึงก็รู้งานกูเยอะยิ่งกว่าอะไร ที่มหาลัยก็ไม่ค่อยได้คุย ทั้งเรื่องงานวิจัย ทั้งเรื่องเรียน เรื่องรีสอร์ท....กูก็อยากใช้เวลาอยู่กับไอ้โน่มันบ้าง ”
“..................” ไอ้โป้งเงียบครับมันไม่พูดอะไร
“ แค่พักเดียว จนกว่าพลอยเค้าจะกลับ....กูขอมึงแค่นั้นโป้ง ”
“ ....ถ้ามึงจะอยู่ที่นี่ มึงนอนที่โซฟา เตียงกูแคบนอน 3 คนไม่ได้ ”
“ กูนอนหน้าเตียง พวกมึงสองคนนอนบนเตียง ยอมได้แค่นั้น ให้กูได้เห็นสภาพตอนพวกมึงนอน ”
“ คิม มึงอย่าบ้า คิดเหี้ยอะไรของมึง ” ผมรีบแทรกขึ้น
“ เจ็บฉิบหายต่อยมาได้ พรุ่งนี้ปากกูได้เขียว” มันนั่งลงที่โซฟาแล้วบ่นครับ เห็นไอ้โป้งเดินไปเปิดลิ้นชักยกกระปุกยาทำแผลยัดใส่ตักให้มัน
“ อ่ะ จัดการเอาเอง โน่! มึงไม่ต้องไปทำให้มัน ไปช่วยกูล้างจานเลย ” พูดจบมันลากผมเข้าครัวทันทีครับ
หลังจากแต่ละคนทยอยอาบน้ำกันเสร็จไอ้คิมมันเอางานโปรเจ็คขึ้นมาคุยกับผมเราเลยช่วยกันเขียนไดอแกรมกันต่อนิดหน่อย ส่วนไอ้โป้งนั่งพิมพ์งานอะไรบางอย่างอยู่บนโต๊ะ สักพักมันก็จัดการเอาที่นอนสำรองมาปูไว้ให้ไอ้คิมที่หน้าเตียง
“ มึงนอนตรงนี้นะ ข้าง ๆ กูนี่แหละ ” ไอ้โป้งมันปูที่นอนลงที่หน้าเตียงฝั่งที่มันนอนครับ ส่วนไอ้คิมตอนนี้ยืนอึ้งดูรูปผมกับไอ้โป้งหลายร้อยใบที่ติดอยู่ฝาผนังโต๊ะหนังสือครับ ท่าทางมันตกใจไม่น้อยเลย
“ กูจะนอนตรงนี้ นอนข้างไอ้โน่ ”
“ ไม่ได้! เดี๋ยวตอนกลางคืนพวกมึงโดดหากันกูไม่แย่รึไง ”
ป๊าบบบ!!!!!
“ โป้ง! ไอ้อุบาต! พูดแต่เรื่องอย่างว่านะมึง ” ฝ่ามือฟาดลงกลางหลังเลยครับ เต็ม ๆ
“ โอ๊ย!! กูเจ็บนะโน่ ”
“............” ผมแกล้งทำหน้างอ งอนมัน
“ อือ....ไม่เอา โป้งขอโทษครับ นะ นะ” มันเอื้อมมือมากอดจากด้านหลังครับ คิดสภาพตอนนี้ผมกับไอ้โป้งอยู่บนเตียง ส่วนไอ้คิมนั่งอยู่หน้าเตียงอ่ะ
“ พวกมึงเล่นเหี้ยอะไรกันเนี่ย! โป้ง มึงมากอดเมียกูทำไมวะ” ไอ้คิมรีบเอามือมาดึงแขนไอ้โป้งใหญ่เลยครับ
“ อะไรวะคิม พวกกูเล่นอย่างนี้กันทุกวัน มึงทำใจเอาไว้เหอะ ”
“ โน่ มึงบอกมันให้ปล่อยมึงดิวะ ปล่อยให้เค้ากอดอยู่ได้ ” ดูมันโวยวายใส่ผมครับ
“ คิมครับ มึงมาอยู่ที่นี่ก็เหมือนตกนรกทั้งเป็นแหละ มึงทำใจเอาไว้เหอะ มึงถามกูไม่ใช่เหรอว่ากูกับไอ้โป้งมีความสัมพันธ์กันยังไง เดี๋ยวมึงอยู่กับพวกกูไปเรื่อย ๆ มึงก็จะได้คำตอบเอง ”
ผมพูดจบกดรีโมทเปิดTV แล้วนอนหนุนตักไอ้โป้งดูทีวีครับ ไอ้โป้งก็หยิบหนังสือขึ้นมาอ่านใช้หลังพิงหัวเตียงไว้ แอบเห็นไอ้คิมส่ายหัวแล้วเดินไปหยิบหนังสือเดินมาที่เตียงหนุนลงที่ตักผมอีกต่อหนึ่ง ไม่อยากคิดเลยครับสภาพเราสามคนตอนนี้คงตลกน่าดู
พวกเราใช้ชีวิตกันแบบนั้นตลอดทั้งสัปดาห์ ไอ้โป้งกับไอ้คิมกัดกันตลอดไม่มีใครยอมใครโดยเฉพาะช่วงเช้าถ้าไอ้คิมมันตื่นก่อนมันจะโวยวายใหญ่เลยครับเพราะเห็นผมกับไอ้โป้งนอนก่ายกันอยู่ แล้วมันก็จะขึ้นมานอนด้วย ไป ๆ มา ๆ สรุปนอนเรียงกัน 3 คนบนเตียงนั่นแหละครับ 3 คนก็ 3 คน จะให้ทิ้งใครได้ไงล่ะ เซ็งจริง ๆ ผมน่ะ
Tbc.
